Viviani, Vincenzo, De maximis et minimis, geometrica divinatio : in qvintvm Conicorvm Apollonii Pergaei

Table of contents

< >
[151.] LEMMA VII. PROP. LXVI.
[152.] SCHOLIVM.
[153.] PROBL. XXV. PROP. LXVII.
[154.] MONITVM.
[155.] PROBL. XXVI. PROP. LXVIII.
[156.] PROBL. XXVII. PROP. LXIX.
[157.] PROBL. XXVIII. PROP. LXX.
[158.] LEMMA VIII. PROP. LXXI.
[159.] LEMMA IX. PROP. LXXII.
[160.] PROBL. XXIX. PROP. LXXIII.
[161.] LEMMA X. PROP. LXXIV.
[162.] PROBL. XXX. PROP. LXXV.
[163.] COROLL. I.
[164.] COROLL. II.
[165.] MONITVM.
[166.] THEOR. XXXVI. PROP. LXXVI.
[167.] SCHOLIVM.
[168.] THEOR. XXXVII. PROP. LXXVII.
[169.] PROBL. XXXI. PROP. LXXVIII.
[170.] MONITVM.
[171.] LEMMA XI. PROP. LXXIX.
[172.] LEMMA XII. PROP. LXXX.
[173.] THEOR. XXXVIII. PROP. LXXXI.
[174.] PROBL. XXXII. PROP. LXXXII.
[175.] COROLL.
[176.] THEOR. XXXIX. PROP. LXXXIII.
[177.] ALITER affirmatiuè.
[178.] PROBL. XXXIII. PROP. LXXXIV.
[179.] SCHOLIVM.
[180.] THEOR. XL. PROP. LXXXV.
< >
page |< < (143) of 347 > >|
167143 ſimul quadrata C H, H A, ſiue vnicum
quadratum A C, maius eſt duobus ſi-
mul quadratis G I, I D, ſiue vnico qua-
drato D G, hoc eſt linea A C maior
132[Figure 132] D G.
4. At in Ellipſi tertiæ figuræ cum licet
A H excedens ſemper D I, non tamen
ſit C H, vel æqualis, vel maior G I, ſed
omnino minor (eſt enim L H ad H C,
itemque L I, ad I G, vt 113. Co-
roll. 90. h.
ad rectum, ideoque L H ad H C, eſt vt
L I ad I G, ſed permutando L H maior
eſt L I, ergo, &
H C maior I G) opor-
ruit hic aliam demonſtrationem inqui-
rere, quæ, tum Hyperbolæ, tum Elli-
pſi circa maiorem axim ſimul inſeruiet,
ſi concipiatur tertia figura vtriuſque
ſectionis ſpeciem exhibere.
Itaque, vel ordinata AH, quæ ex re-
motiori contactu à vertice B applicatur,
occurrit axi in puncto G, vel infra, vel
ſupra.
Si primum, vel ſecundum, patet
punctum C eò magis cadere infra G.
Si
tertium, hoc idem tamen demonſtrabi-
tur, videlicet punctum C cadere omnino
infra G.
Cum ſit enim G I maior G H
habebit L G ad G I minorem rationem
quàm L G ad GH, &
componendo L I ad
I G minorem item rationem quàm LH ad
HG, ſed vt L I ad I G, ita LH ad HC, vt
ſuperiùs oſtendimus, quare LH ad HC,
minorem habebit rationem quàm eadem
LH ad HG, vnde HC maior eſt HG, ſiue
punctum C cadit infra G;
quapropter in-
tercepta perpendicularis AC, ex A re-
motiori contactu à vertice B, occurrit axi
infra occurſum G interceptæ perpendi-
cularis DG, ex propiori contactu D.
5. Iam AC, & DG conueniunt ſimul ad partem axis BC, vt hic ad nume-
rum 1.
oſtenſum fuit, & eſt punctum C infra G, quare ſi ex G ducatur GN,
parallela ad C A ipſa ſectionis peripheriam ſecabit inter A, &
D, vt in N.
Si igitur concipiantur puncta A, N, iungi recta linea, ipſa cadet tota intra
ſectionem, &
producta, axi occurret extra ad partes B, & fiet triangulum,
in quo A C erit maior NG:
itaque ſi cum centro G, interuallo GD deſcriba-
tur circulus DO, cum ſit ſectioni ſemper inſcriptus, ipſæ ſecabit 2292. h. GN, vt in O, eritque NG maior GO, ſiue maior GD, quare eò magis A C
maior erit DG.
Quod erat primò demonſtrandum.

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index