195189IN LIB. DE COLORIBVS.
ca primordia ſunt ſlaua, quæ tamen vigente calido ne
quaquàm euadunt nigra, ſed candidiſsima. quod con
trà deberet euenire, data poſitione. Confirmat id po-
ſtea in auibus, quæ initiò ſunt huius coloris, & pro-
greſſu ætatis, mutantur, quòd deficiat ipſis alimentũ,
& non quòd aduratur. quod in cycno liquidò patet.
naſcitur enim cycnus pennis pullis, & nigricantibus,
& procedente ætate fit albiſsimus: quod contrà acci-
deret, ſi per aduſtionem fieret nigrum: eſſet enim ni-
gerrimus. Declarat id inquit. quod in totis animali-
bus demonſtrauit, id in parte, puta in collo, vbi humi
dum eſt paucum oſtẽdit: nam ibi color potius flauus
gignitur, quàm in aliis partibus: vt & in iis quæ indi-
gent alimento. nam cum defluit humidum, reddun-
tur flauæ, vt in mento & pube apparet. Deniq. colli-
git ordinẽ, qui eſt inter nigrum, quando mutatur. &
primus eſt ruffitas, quæ fit penuria humidi. Similiter
quando mutatur album, quod ob defectum humidi
non autem multam ſiccitatem, efficitur flauum. &
quoniam flauum eſt primus gradus, ad quem delabi-
tur album, vt ſuprà diximus: ob id Ariſtoteles dubi-
tat an connumerandum ipſum cum albo, in libro de
Senſu. Attamẽ alter cod ex noſter aliter legit, @σπερ {γὰρ}
{καὶ} {τὸ} πυῤῥὸν, {οὕ}τωσ {καὶ} {τὸ} λ{ευ}κὸν {εἰ}σ {τὸ} ξ{αν}θὸν, id eſt, nam quẽ
admodum & ruffum ita & album in flauum. Sed ea
videntur eſſe mutila.
quaquàm euadunt nigra, ſed candidiſsima. quod con
trà deberet euenire, data poſitione. Confirmat id po-
ſtea in auibus, quæ initiò ſunt huius coloris, & pro-
greſſu ætatis, mutantur, quòd deficiat ipſis alimentũ,
& non quòd aduratur. quod in cycno liquidò patet.
naſcitur enim cycnus pennis pullis, & nigricantibus,
& procedente ætate fit albiſsimus: quod contrà acci-
deret, ſi per aduſtionem fieret nigrum: eſſet enim ni-
gerrimus. Declarat id inquit. quod in totis animali-
bus demonſtrauit, id in parte, puta in collo, vbi humi
dum eſt paucum oſtẽdit: nam ibi color potius flauus
gignitur, quàm in aliis partibus: vt & in iis quæ indi-
gent alimento. nam cum defluit humidum, reddun-
tur flauæ, vt in mento & pube apparet. Deniq. colli-
git ordinẽ, qui eſt inter nigrum, quando mutatur. &
primus eſt ruffitas, quæ fit penuria humidi. Similiter
quando mutatur album, quod ob defectum humidi
non autem multam ſiccitatem, efficitur flauum. &
quoniam flauum eſt primus gradus, ad quem delabi-
tur album, vt ſuprà diximus: ob id Ariſtoteles dubi-
tat an connumerandum ipſum cum albo, in libro de
Senſu. Attamẽ alter cod ex noſter aliter legit, @σπερ {γὰρ}
{καὶ} {τὸ} πυῤῥὸν, {οὕ}τωσ {καὶ} {τὸ} λ{ευ}κὸν {εἰ}σ {τὸ} ξ{αν}θὸν, id eſt, nam quẽ
admodum & ruffum ita & album in flauum. Sed ea
videntur eſſe mutila.
Συμβ{αί}ν* {δὲ} א {καὶ} {ἐπὶ} {τῶν} φυ{τῶ}ν.
{ἔν}ια {γὰρ} ἐκ{τῆ}ς
ὑ{ςέ}ρας {πέ}ψεως, {ἀν} α {τρ}έ{χει} {πά}λιν {ἐπὶ} {τὴν} {προ}í{αν} μά
λι{ςα} {δὲ} א {καὶ} {ἐπὶ} + ῥοιᾶς φ{αν}ερὸν {ἐστὶ}. \`ח {μὲν} {γὰρ} 019
{αῤ}{χῆ}ς οἱ {κό}κ{κο}ι {γί}νον{ται} φοινι{κο}ῖ: {καὶ} {τὰ} φύ{λλ}α, {δἰ} ὀλι{γό}{τη}-
{τα} {τῆ}ς {τρ}οφῆς ἐκπε{ττ}ὸ'ꝗ̃ης: ὕ{ςε}ρον {δὲ} {πά}λιν {με}{τα}βάλ-
λου{σι}ν {εἰ}ς \`ח {πο}ῶδꝗ̃ {χρ}ῶμα, {πο}{λλ}ῆς {τρ}οφῆς
ὑ{ςέ}ρας {πέ}ψεως, {ἀν} α {τρ}έ{χει} {πά}λιν {ἐπὶ} {τὴν} {προ}í{αν} μά
λι{ςα} {δὲ} א {καὶ} {ἐπὶ} + ῥοιᾶς φ{αν}ερὸν {ἐστὶ}. \`ח {μὲν} {γὰρ} 019
{αῤ}{χῆ}ς οἱ {κό}κ{κο}ι {γί}νον{ται} φοινι{κο}ῖ: {καὶ} {τὰ} φύ{λλ}α, {δἰ} ὀλι{γό}{τη}-
{τα} {τῆ}ς {τρ}οφῆς ἐκπε{ττ}ὸ'ꝗ̃ης: ὕ{ςε}ρον {δὲ} {πά}λιν {με}{τα}βάλ-
λου{σι}ν {εἰ}ς \`ח {πο}ῶδꝗ̃ {χρ}ῶμα, {πο}{λλ}ῆς {τρ}οφῆς