Viviani, Vincenzo, De maximis et minimis, geometrica divinatio : in qvintvm Conicorvm Apollonii Pergaei

List of thumbnails

< >
121
121 (97)
122
122 (98)
123
123 (99)
124
124 (100)
125
125 (101)
126
126 (102)
127
127 (103)
128
128 (104)
129
129 (105)
130
130 (106)
< >
page |< < (22) of 347 > >|
20422
THEOR. XIV. PROP. XIX.
Si à puncto, quod eſt in angulo aſymptotali, ductæ ſint re-
ctæ lineæ aſymptotis æquidiſtantes, &
Hyperbolæ occurrentes,
atque ex vnius eductarum occurſu agatur recta, quæ ſectionem,
vel in ipſo tangens puncto, vel alibi ſecans, producta ſecet
quoque eam aſymptoton, cui altera eductarum æqui diſtat;
re-
cta linea iungens hoc idem punctum cum puncto contactus, vel
interſectionis nouiter ductæ lineæ cum Hyperbola, æquidiſtabit
rectæ, quę ab occurſu eiuſdem lineæ cum prædicta aſymptoto
ad datum punctum educitur.
164[Figure 164]
SIt Hyperbole A B C, in cuius angulo aſymptotali E D F ſumptum ſit
quodlibet punctum G, vel extra Hyperbolen, vt in prima, ſecunda,
&
tertia; vel intra, vt in quarta, quinta, & ſexta figura, à quo ductæ
ſint aſymptotis æquidiſtantes G A, G C, ſectioni occurrentes in A, C;
& ex altero occurſuum C ducta ſit quæcunque alia C B E, quæ, vel ſe-
ctionem contingat in C, vt in prima, &
quarta figura, vel alibi ſecet in
B, vt in reliquis, &
producta conueniat cum aſymptoto D E, quæ rectæ
G A ęquidiſtat.
Dico, ſi iungantur A B, E G ipſas inter ſe æquidiſtare.
Nam ducta B H parallela ad F D, productiſque A G, C G vſque ad
aſymptotos in F, L;
& E B C ad aliam aſymptoton D F in I. Erit iuncta
A B iunctæ H F parallela, eſt autem E B æqualis C I;
quare, ob 1113. h. lelas B H, C L, I D, erit quoque E H æqualis ipſi L D, ſiue ęqualis G F;

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index