Viviani, Vincenzo, De maximis et minimis, geometrica divinatio : in qvintvm Conicorvm Apollonii Pergaei

Page concordance

< >
Scan Original
201 19
202 20
203 21
204 22
205 23
206 24
207 25
208 26
209 27
210 28
211 29
212 30
213 31
214 32
215 33
216 34
217 35
218 36
219 37
220 38
221 39
222 40
223 41
224 42
225 43
226 44
227 45
228 46
229 47
230 48
< >
page |< < (33) of 347 > >|
21533 tra ſectionem, à quo ductæ ſunt Q M, Q E aſymptotis parallelæ, & Hy-
perbolæ occurrentes in M, E, &
ab altero occurſuum E, ducta eſt E G H,
ſecans Hyperbolen in G, &
aſymptoton H L in H, erunt iunctæ H Q,
M G O inter ſe parallelæ;
quare in triangulo Q E H, recta G M, 1119. h. baſi H Q æquidiſtat, producta conueniet cum latere E Q, vt in O; erit-
que E Q ad Q O, vt E H ad H G, hoc eſt vt tranſuerſum A B ad rectum
B F, ſed E Q ad Q O, ſumpta communi altitudine Q P, eſt vt rectangu-
lum E Q P ad rectangulum O Q P, ergo rectangulum E Q P ad O Q P erit
vt tranſuerſum ad rectum, vel vt idem rectangulum E Q P ad 2237. primi
conic.
tum Q M;
vnde rectangulum O Q P, æquale eſt quadrato Q M, eſtque
QM ipſi O P perpendicularis, ergo angulus O M P rectus eſt, &
in 33203. Se-
pt. Pappi.
ptima figura, qui ei deinceps eſt G M P rectus erit, ſed eſt G M extra
ſectionem, contingenti M P perpendicularis:
quare G M erit _MINIMA_. 4410. h. At, in octaua figura, M P Ellipſim contingit, & ei perpendicularis M G
eſt intra Ellipſim, ſed non excedit interceptam M O inter contactum, &

maiorem axim, quare G M erit _MINIMA_.
5511. h. ad
num. 1.
Quod tandem in quouis prædictorum ſchematum, ducta G N ſit _MA-_
_XIMA_, ita oſtendetur, ſed in nona tantùm figura, ne in reliquis noua li-
nearum, &
characterum appoſitio confuſionem pariat.
Secet ergo G N ſemi-axim minorem A E in K, & maiorem E D in R,
applicetur N S, contingens agatur N T, iungaturque S H.
Et cum à puncto S, & in angulo aſymptotali H L I intra ſectionem
ductæ ſint S E, S N aſymptotis parallelæ, Hyperbolæ occurrentes in E,
N, &
ab altero occurſuum E ducta ſit E G H, Hyperbolen ſecans in G,
&
aſymptoton in H, erunt iunctæ S H, N R G inter ſe parallelæ 6619. h. in triangulo H E S, erit E S ad S R, vt E H ad H G, vel vt tranſuerſum
D B ad rectum B F, vel vt rectangulum E S T ad quadratum S N, 7737. primi
conic.
E S ad S R, eſt vt idem rectangulum E S T ad rectangulum R S T, ergo
quadratum S N æquale eſt rectangulo R S T, ex quo angulus R N T re-
ctus erit, ſed T N Ellipſim contingit in N, eſtque N G maior intercepta
N K inter contactum, &
minorem axim, quare G N omnino erit 8811. h. ad
num. 2.
_MA_ quæſita.
Quod erat faciendum.
MONITVM.
DE inuentione MAXIMARVM à puncto dato ad univerſam
Parabolæ, vel Hyperbolæ peripheriam hactenus wihil egimus,
cum manifeſtè pateat ad eas educi minimè poſſe lineas tantæ
longitudinis, quin ipſis maiores, &
maiores adhuc in infini-
tum reperiantur;
eò quod ſectiones ipſæ ſint infinitæ extenſionis: itaque con-
ſultò de hac re demonſtrationem omiſimus, cum hæc in promptu ſatis ſit.
Verùm ſi quærantur MAXIMAE, ducibiles à puncto extra ſectionem da-
to, ad conuexas tantùm quarumlibet coni-ſectionum peripherias:
ſi punctum
fuerit in axe producto, ex eo ductæ lineæ contingentes æquales erunt, &
MA-
XIMAE ad ipſius ſectionis conuexam peripheriam.
Si autem punctum fue-
rit extra axim Parabolæ vel Hyperbolæ, ſed intra angulum ab

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index