Bošković, Ruđer Josip, Theoria philosophiae naturalis redacta ad unicam legem virium in natura existentium

List of thumbnails

< >
211
211 (159)
212
212 (160)
213
213 (161)
214
214 (162)
215
215 (163)
216
216 (164)
217
217 (165)
218
218 (166)
219
219 (167)
220
220 (168)
< >
page |< < (165) of 389 > >|
217165PARS TERTIA.
361. Præter hoc impenetrabilitatis genus, quod a viribus re-
11Aliud impe
trabilitatis ge-
nus: proprium
huic Theoriæ.
pulſivis oritur, eſt &
aliud, quod provenit ab inextenſione
punctorum, &
quod evolvi in diſſertationibus De Spatio, &
Tempore, quas ex Stayanis Supplementis huc tranſtuli, &
ha-
betur hic in fine Supplementorum §.
1, & 2. Ibi enim ex
eo, quod in ſpatio continuo numerus punctorum loci ſit infi-
nities infinitus, &
numerus punctorum materiæ finitus, erui
illud:
nullum punctum materiæ occupare unquam punctum lo-
ci, non ſolum illud, quod tunc occupat aliud materiæ pun-
ctum, ſed nec illud, quod vel ipſum, vel ullum aliud mate-
riæ punctum occupavit unquam.
Probatio inde petitur, quod
ſi ex caſibus ejuſdem generis una claſſis infinities plures con-
tineat, quam altera, infinities improbabilius ſit, caſum ali-
quem, de quo ignoremus, ad utram claſſem pertineat, perti-
nere ad ſecundam, quam ad primam.
Ex hoc autem princi-
pio id etiam immediate conſequitur;
ſi enim una maſſa proji-
ciatur contra alteram, &
ab omnibus viribus repulſivis abſtra-
hamus animum;
numerus projectionum, quæ aliquod punctum
maſſæ projectæ dirigant per rectam tranſeuntem per aliquod
punctum maſſæ, contra quam projicitur, eſt utique finitus;
cum
numerus punctorum in utraque maſſa finitus ſit;
at numerus
projectionum, quæ dirigant puncta omnia per rectas nulli ſecun-
dæ maſſæ puncto occurrentes, eſt infinities infinitus, ob puncta
ſpatii in quovis plano infinities infinita.
Quamobrem, habita
etiam ratione infinitorum continui temporis momentorum, eſt
infinities improbabilior primus caſus ſecundo;
& in quacunque
projectione maſſæ contra maſſam nullus habebitur immediatus
occurſus puncti materiæ cum altero puncto materiæ, adeoque
nulla compenetratio, etiam independenter a viribus repulſivis.
362. Si vires repulſivæ non adeſſent; omnis maſſa libere
22Sine viribus
repulſivis debe-
re haberi com-
penetrationem
apparentem.
tranſiret per aliam quanvis maſſam, ut lux per vitra, &
gem-
mas tranſit, ut oleum per marmora inſinuatur;
atque id ſem-
per fieret ſine ulla vera compenetratione.
Vires, quæ ad ali-
33Quid eæ præ-
ſtent in parti-
culis, & velo
quodam, potiſſi-
mum ſi habean-
tur aſymptoti.
quod intervallum extenduntur ſatis magnæ, impediunt ejuſmo-
di liberum commeatum.
Porro hic duo caſus diſtinguendi ſunt;
alter, in quo curva virium non habeat ullum arcum aſympto-
ticum cum aſymptoto perpendiculari ad axem, præter illum
primum, quem exhibet figura 1, cujus aſymptotus eſt in ori-
gine abſciſſarum;
alter, in quo adſint alii ejuſmodi arcus
aſymptotici.
In hoc ſecundo caſu ſi ſit aliqua aſymptotus ad
aliquam diſtantiam ab origine abſciſſarum, quæ habeat arcum
citra ſe attractivum, ultra repulſivum cum area infinita, ut
juxta num.
188 puncta poſita in minore diſtantia non poſſint
acquirere diſtantiam majorem, nec, quæ in majore ſunt, mi-
norem;
tum vero particula compoſita ex punctis in minore
diſtantia poſitis, eſſet prorſus impenetrabilis a particula poſita in
majore diſtantia ab ipſa, nec ulla finita velocitate poſſet cum il-
la commiſceri, &
in ejus locum irrumpere; & ſi duæ

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index