223201DE ARCHITEC. LIB. V.
bat{as} ad plinthi baſis latitudinem non reſpondentes (quæ aliquin forma eſt &
pul-
cherrima, & Romanis perpetuò vſurpata) ſed contractos, existimabam{us} Græcorum
conſuetudine, per ſcamillos impares, id eſt ceu gradib{us} quibuſdam fieri adiectio-
nem in medijs ſtylobatis, hoc eſt fieri, vt gradatim à ſupremis atque infimis parti-
b{us} quadratorum, quæ coronicib{us} ſuis & baſib{us} clauduntur, medium verſ{us} ſub-
turgerent & adaugerentur. Id cum non omni ex parte ſatisfaceret, cœpim{us} &
istud expendere. Initio ſtylobatam fuiſſe ſtatim à fundamentorum ſubſtructione vc-
luti perpetuum parietem, qui columnarum baſes exciperet. Ei{us} partem coronice,
inferiorem baſi, reliquo medio ſpatio ad libellam exæquato, ornari ſolitam. Eo modo
cum eſſet, alueolatum viſum fuiſſe, pari ſcilicet præter circumcurrentes partes
perpendiculo. Id, qui ſequuti ſunt, cum vitare vellent, ad ſpirarum perpendiculum
quicquid reperiebatur (ſpatio quod intercolumnijs reſpondebat ſua relicta ſpecie) effi-
ciebant, vt reſiliret, ſed nuſquam magis aut min{us}, quàm vt ad amplitudinem
plinthi baſis præter ſu{as} proiectur{as} perpendiculo reſponderet, & interſepti ſiue
plutei partes (ita voco quod ex ſtylobata non reſilit) cum proiecti partib{us}, id eſt co-
ronix cum coronice, medium exæquatum cum exæquato medio, & baſis cum baſi
conſentirent. Huiuſmodi reſilientes ſtylobat{as}, quos, niſi fallor, ſcamillos Vitruui{us}
vocat, ſiue ſcabellos, aut ſcamnulos, vt aliqui codices habent, impares autem, quòd
interſtylobatijs (fingere enim oportet vocabula, dum vſitata non poßis reperire, &
ita puto meli{us} intellectum iri, quàm ſi dicam meſoſtylobatia) id eſt interſeptis per-
pendiculo non reſponderent, cum magis ad rationes podiorum, vnde ſpectari ſoleat,
pertinere arbitrarentur, aut quando ſine apertionib{us}, id eſt ſine podio frontes vel la-
tera ædificiorum fiunt, & columnæ ita parieti adhærent, vt tantum pars quota
promineat (quod dixim{us} hui{us} libri cap. I. cum de parastatis loqueremur) vbi itio-
nes habere vellent expeditiores, tantum ex illo perpetuo pariete ſub baſib{us}, amotis
interſeptis reliquerunt, quantum ipſis excipiendis ſatis eſſet. Vt ſint omnino genera
ſtylobatarum duo, perpetuum & expeditum. Illud aut vno eodem\’ ductu percur-
rit, aut reſilit ad ſpirarum perpendiculum, vt ſubiecta figura ostendit. De expedito
76[Figure 76]Stylobatæ reſilientis affiguratio. dixi libro tertio, vbi
ſingulorum generum
trado rationes. Quod ad
rem faciat, ex an-
tiquorum monimentis
aliud conijcere non po-
tui. Posterioris certè
nostræ ſententiæ inue-
ni vindices Antonium
& Baptiſtam sangal-
los Architectos inſi-
gnes, vt min{us} me con-
iecturæ pœniteat.
cherrima, & Romanis perpetuò vſurpata) ſed contractos, existimabam{us} Græcorum
conſuetudine, per ſcamillos impares, id eſt ceu gradib{us} quibuſdam fieri adiectio-
nem in medijs ſtylobatis, hoc eſt fieri, vt gradatim à ſupremis atque infimis parti-
b{us} quadratorum, quæ coronicib{us} ſuis & baſib{us} clauduntur, medium verſ{us} ſub-
turgerent & adaugerentur. Id cum non omni ex parte ſatisfaceret, cœpim{us} &
istud expendere. Initio ſtylobatam fuiſſe ſtatim à fundamentorum ſubſtructione vc-
luti perpetuum parietem, qui columnarum baſes exciperet. Ei{us} partem coronice,
inferiorem baſi, reliquo medio ſpatio ad libellam exæquato, ornari ſolitam. Eo modo
cum eſſet, alueolatum viſum fuiſſe, pari ſcilicet præter circumcurrentes partes
perpendiculo. Id, qui ſequuti ſunt, cum vitare vellent, ad ſpirarum perpendiculum
quicquid reperiebatur (ſpatio quod intercolumnijs reſpondebat ſua relicta ſpecie) effi-
ciebant, vt reſiliret, ſed nuſquam magis aut min{us}, quàm vt ad amplitudinem
plinthi baſis præter ſu{as} proiectur{as} perpendiculo reſponderet, & interſepti ſiue
plutei partes (ita voco quod ex ſtylobata non reſilit) cum proiecti partib{us}, id eſt co-
ronix cum coronice, medium exæquatum cum exæquato medio, & baſis cum baſi
conſentirent. Huiuſmodi reſilientes ſtylobat{as}, quos, niſi fallor, ſcamillos Vitruui{us}
vocat, ſiue ſcabellos, aut ſcamnulos, vt aliqui codices habent, impares autem, quòd
interſtylobatijs (fingere enim oportet vocabula, dum vſitata non poßis reperire, &
ita puto meli{us} intellectum iri, quàm ſi dicam meſoſtylobatia) id eſt interſeptis per-
pendiculo non reſponderent, cum magis ad rationes podiorum, vnde ſpectari ſoleat,
pertinere arbitrarentur, aut quando ſine apertionib{us}, id eſt ſine podio frontes vel la-
tera ædificiorum fiunt, & columnæ ita parieti adhærent, vt tantum pars quota
promineat (quod dixim{us} hui{us} libri cap. I. cum de parastatis loqueremur) vbi itio-
nes habere vellent expeditiores, tantum ex illo perpetuo pariete ſub baſib{us}, amotis
interſeptis reliquerunt, quantum ipſis excipiendis ſatis eſſet. Vt ſint omnino genera
ſtylobatarum duo, perpetuum & expeditum. Illud aut vno eodem\’ ductu percur-
rit, aut reſilit ad ſpirarum perpendiculum, vt ſubiecta figura ostendit. De expedito
76[Figure 76]Stylobatæ reſilientis affiguratio. dixi libro tertio, vbi
ſingulorum generum
trado rationes. Quod ad
rem faciat, ex an-
tiquorum monimentis
aliud conijcere non po-
tui. Posterioris certè
nostræ ſententiæ inue-
ni vindices Antonium
& Baptiſtam sangal-
los Architectos inſi-
gnes, vt min{us} me con-
iecturæ pœniteat.
Quæ ſuprà ſcri
pta eſt libro ter-
tio. ] Dixim{us} ei{us}
pta eſt libro ter-
tio. ] Dixim{us} ei{us}