228LIBER136[Figure 136]a. helepolis.
b. rhodusa b
b. rhodusa b
Ita Demetrius cũ uidiſſet ſapiẽtia diogneti ſe deceptũ eſſe cũ claſſe ſua di-
ſceſſit, Tũc rhodii diogneti ſolertia liberati bello, publice gratias egerũt ho
noribuſ oĩbus eum & ornamentis exornauerũt. Diognetus aũt eam hele-
polim reduxit in urbẽ, & in publico collocauit, & inſcripſit. Diognet{us}e ma-
nubiis id populo dedit munus. Ita in repugnatoriis reb{us} nõ tantũ machinæ
ſed etiam maxime cõſilia ſũt cõparanda. Nõ minus Chio cum ſupra naues
ſambuca℞ machinas hoſtes cõparauiſſent, Noctu chii terram, arenam, la-
pides ꝓiecerũt in mare ante mu℞. Ita illi poſtero die cũ accedere uoluiſſent
naues ſupra aggerationẽ, q̃ fuerat ſub aqua ſederunt, nec ad mu℞ accedere,
nec retrorſus ſe recipere potuerũt, ſed ibi maleolis cõfixe ĩcẽdio ſũt cõflagra
tæ. Appollonia quo cũ circũſideret̃, & ſpecus hoſtes fodiẽdo cogitarẽt ſi
ne ſuſpicione ĩtra mœnia penetrare, Id aũt cũ a ſpeculatorib{us} eẽt apollonia-
tibus renũciatũ, ꝑturbati nũtio ꝓpter timorẽ cõſiliis ĩdigẽtes aĩs deficiebãt,
ꝙ ne tp̃s, ne certũ locũ ſcire poterãt, quo emerſũ facturi fuiſſent hoſtes,
Tum vero trypho Alexandrinus ꝗ ibi fuerat architectus, ĩtra mu℞ plures
ſpec{us} deſignauit, & fodiẽdo terrã ꝓgrediebat̃ extra mu℞ dũtaxat citra ſagit
tæ emiſſionẽ, & in oibus uaſa ænea ſuſpẽdit. Ex his in una foſſura, q̃ contra
hoſtiũ ſpec{us} fuerat, uaſa pẽdẽtia ad plagas ferramẽto℞ ſonare cœperũt. Ita
ex eo ĩtellectũ eſt, q̈ regione aduerſarii ſpecus agẽtes ĩtra penetrare cogita-
bant. Sic limitatiõe cognita tẽperauit ahena aquæ feruẽtis & picis de ſuꝑne
cõtra capita hoſtiũ, & ſtercoris humani & arenæ coctæ cãdentis, dein
ſceſſit, Tũc rhodii diogneti ſolertia liberati bello, publice gratias egerũt ho
noribuſ oĩbus eum & ornamentis exornauerũt. Diognetus aũt eam hele-
polim reduxit in urbẽ, & in publico collocauit, & inſcripſit. Diognet{us}e ma-
nubiis id populo dedit munus. Ita in repugnatoriis reb{us} nõ tantũ machinæ
ſed etiam maxime cõſilia ſũt cõparanda. Nõ minus Chio cum ſupra naues
ſambuca℞ machinas hoſtes cõparauiſſent, Noctu chii terram, arenam, la-
pides ꝓiecerũt in mare ante mu℞. Ita illi poſtero die cũ accedere uoluiſſent
naues ſupra aggerationẽ, q̃ fuerat ſub aqua ſederunt, nec ad mu℞ accedere,
nec retrorſus ſe recipere potuerũt, ſed ibi maleolis cõfixe ĩcẽdio ſũt cõflagra
tæ. Appollonia quo cũ circũſideret̃, & ſpecus hoſtes fodiẽdo cogitarẽt ſi
ne ſuſpicione ĩtra mœnia penetrare, Id aũt cũ a ſpeculatorib{us} eẽt apollonia-
tibus renũciatũ, ꝑturbati nũtio ꝓpter timorẽ cõſiliis ĩdigẽtes aĩs deficiebãt,
ꝙ ne tp̃s, ne certũ locũ ſcire poterãt, quo emerſũ facturi fuiſſent hoſtes,
Tum vero trypho Alexandrinus ꝗ ibi fuerat architectus, ĩtra mu℞ plures
ſpec{us} deſignauit, & fodiẽdo terrã ꝓgrediebat̃ extra mu℞ dũtaxat citra ſagit
tæ emiſſionẽ, & in oibus uaſa ænea ſuſpẽdit. Ex his in una foſſura, q̃ contra
hoſtiũ ſpec{us} fuerat, uaſa pẽdẽtia ad plagas ferramẽto℞ ſonare cœperũt. Ita
ex eo ĩtellectũ eſt, q̈ regione aduerſarii ſpecus agẽtes ĩtra penetrare cogita-
bant. Sic limitatiõe cognita tẽperauit ahena aquæ feruẽtis & picis de ſuꝑne
cõtra capita hoſtiũ, & ſtercoris humani & arenæ coctæ cãdentis, dein