237210APPARATVS
teora Valla interprete;
Euclidis Phænomena Auria interprete.
Campani Sphęra, Maurolyci Coſmogra-
phia, Alfagrani Elementa Aſtronomica, ex traductione Iacobi Chriſtmanni. Sphęra Piccolominei Italica.
Clauij Sphæra. Autolycus de Sphæra quæ mouetur; item de vario ortu, & occaſu aſtrorum, Ioſepho Auria
interprete. Theodoſius Tripolita de diebus, ac noctibus, item de Habitationibus Auria interprete. Iulius
Higinius de Sphæra, ac ſignis cæleſtibus. deinceps ſuccedat Epitome Ioan. de Monteregio in magnam Pto-
lemæi conſtructionem; eſt quidem obſcura ſed tamen auxilio Geometriæ, & doctrinæ de triangul s planis,
& ſphæricis, de quibus ſupra, adhibito ſtudio intelligi poteſt, quamuis multum obeſt impreſſio mendoſa. de-
inde Ariſtarcus Samius de diſtantijs Solis, & Lunæ interprete Comandito. deinde Ptolemæi magna con-
ſtructio Arabicè Almageſtum, opus mirum, & in quo tota Aſtronomia Hipparchi, & Ptolemæi continetur.
duæ ipſius verſiones circumferuntur, vna ex Arabica lingua, aitera ex Græca Georgij Trapezuntij. haben-
tur in ea commentaria Theonis Græca, quę Græcè ſcienti auxilio eſſe poterunt, ſunt enim edita. huius com-
pendium fecit Proclus ſub nomine Hypotypofis Aſtronomicarum poſitionum. Geber Arabs opus Aſtro-
nomicum eſt inſtar Almageſti, imo Almageſtum exponit, & paſſim Ptolemæum redarguit. Albategnius,
ſiue Mahometes Aracenfis de ſcientia ſtellarum nunc pariter legendus. his ſuccedat Nicolaus Copernicus,
qui præter abſurdam hypotheſim de motu terræ eximius eſt Aſtronomus, ſed nunc cum Eccleſiæ facultute
legendus. tandem opera Tichonis Brahe, ideſt Progymnaſmata, de Cometis, Mechanica, Epiſtolæ claudãt
hoc ſtudium. poſtea ſine ordine adiri poſſunt hi, Ioan: Keplerus de Stella noua in Serpentario, idem de alia
noua in Cygno; Galilæi nuncius ſy dereus, idem de Maculis ſolaribus Italicè; Apelles poſt tabulam latens
de ilſdem maculis. Guidiubaldi problemata Aſtroncmica. Arati ſolenſis phænomena verſibus decantata:
extant in ea commentaria Hipparchi Græce, & Latine edita: Germanici Cæſaris, Ciceronis, & Rufi Auie-
ni, traſlationes verſibus latin@s eiuſdem Arati legil poſſunt ad eruditionem. Item Hypparchus de Aſteriſ-
mis editus cum prædicto commentario. Archim. de Arenæ numero, videtur llber Aſtronomicus hic collo-
candus. Alhazen, & Vitello de Crepuſculis; Petri Nonij varia.
phia, Alfagrani Elementa Aſtronomica, ex traductione Iacobi Chriſtmanni. Sphęra Piccolominei Italica.
Clauij Sphæra. Autolycus de Sphæra quæ mouetur; item de vario ortu, & occaſu aſtrorum, Ioſepho Auria
interprete. Theodoſius Tripolita de diebus, ac noctibus, item de Habitationibus Auria interprete. Iulius
Higinius de Sphæra, ac ſignis cæleſtibus. deinceps ſuccedat Epitome Ioan. de Monteregio in magnam Pto-
lemæi conſtructionem; eſt quidem obſcura ſed tamen auxilio Geometriæ, & doctrinæ de triangul s planis,
& ſphæricis, de quibus ſupra, adhibito ſtudio intelligi poteſt, quamuis multum obeſt impreſſio mendoſa. de-
inde Ariſtarcus Samius de diſtantijs Solis, & Lunæ interprete Comandito. deinde Ptolemæi magna con-
ſtructio Arabicè Almageſtum, opus mirum, & in quo tota Aſtronomia Hipparchi, & Ptolemæi continetur.
duæ ipſius verſiones circumferuntur, vna ex Arabica lingua, aitera ex Græca Georgij Trapezuntij. haben-
tur in ea commentaria Theonis Græca, quę Græcè ſcienti auxilio eſſe poterunt, ſunt enim edita. huius com-
pendium fecit Proclus ſub nomine Hypotypofis Aſtronomicarum poſitionum. Geber Arabs opus Aſtro-
nomicum eſt inſtar Almageſti, imo Almageſtum exponit, & paſſim Ptolemæum redarguit. Albategnius,
ſiue Mahometes Aracenfis de ſcientia ſtellarum nunc pariter legendus. his ſuccedat Nicolaus Copernicus,
qui præter abſurdam hypotheſim de motu terræ eximius eſt Aſtronomus, ſed nunc cum Eccleſiæ facultute
legendus. tandem opera Tichonis Brahe, ideſt Progymnaſmata, de Cometis, Mechanica, Epiſtolæ claudãt
hoc ſtudium. poſtea ſine ordine adiri poſſunt hi, Ioan: Keplerus de Stella noua in Serpentario, idem de alia
noua in Cygno; Galilæi nuncius ſy dereus, idem de Maculis ſolaribus Italicè; Apelles poſt tabulam latens
de ilſdem maculis. Guidiubaldi problemata Aſtroncmica. Arati ſolenſis phænomena verſibus decantata:
extant in ea commentaria Hipparchi Græce, & Latine edita: Germanici Cæſaris, Ciceronis, & Rufi Auie-
ni, traſlationes verſibus latin@s eiuſdem Arati legil poſſunt ad eruditionem. Item Hypparchus de Aſteriſ-
mis editus cum prædicto commentario. Archim. de Arenæ numero, videtur llber Aſtronomicus hic collo-
candus. Alhazen, & Vitello de Crepuſculis; Petri Nonij varia.
Authores vero Theoricarum Planetarum videntur mihi inanis laboris, &
imaginationis pleni, pro qui-
bus ſufficiant abundè recenſiti. alij nondum editi in Catalogo proprio ſcribentur.
bus ſufficiant abundè recenſiti. alij nondum editi in Catalogo proprio ſcribentur.
Meteoroſcopij, & Organici, qui de inſtrumentis astronom. agunt.
PTolemæi Planiſphærium Comandino interprete.
Venerabilis Beda de Aſtrolabio.
Gemma Friſius
de Afirolabio Catholico, & de vſu Globi Aſt onomici: Ioannes Steflerus de Aſtrolabio. Iordanus de
Planiphærij figuratione. Ioannes Roias in Aſtrolabium. Guidiubaldi Pleniſphæriorum vniuerſalium
Theorica: Clauij Aſtrolabium: Ioan. Gallucij Theatrum inſtrumentorum Aſtronomicorom. Tychonis
Mechanica ad cæleſtes obſeruationes neceſſaria.
de Afirolabio Catholico, & de vſu Globi Aſt onomici: Ioannes Steflerus de Aſtrolabio. Iordanus de
Planiphærij figuratione. Ioannes Roias in Aſtrolabium. Guidiubaldi Pleniſphæriorum vniuerſalium
Theorica: Clauij Aſtrolabium: Ioan. Gallucij Theatrum inſtrumentorum Aſtronomicorom. Tychonis
Mechanica ad cæleſtes obſeruationes neceſſaria.
PRACTICI.
OMnes qui de calculo Aſtronomico, &
de Tabulis Aſtronomicis tractat huc pertinent.
hanc partem Pto-
lemæus, Copernicus, Tycho in ſuis libris Aſtronomicis pertractant. alij vero hãc ſolam partem ſeorſim
tradunt ſuntq; ij magis practici, vti ſunt Tabulæ Alfonſi Regis, Tabulæ ſchoneri omnium facillimæ; Tabu-
læ Pructenicæ Eraſmi Reinoldi eruditiſſimæ, quæ Copernici doctrinam ſequuntur. Georgij Purbachij
Tabulæ Eclipſi; Tabula primi mobilis Ioan. de Monteregio. Tabulæ Tichonicæ magna expectatione de-
ſiderantur. Ex his Tabulis conficiunt Ephemerides ad multos annos, vti ſunt Ephemerides Magini, Ori-
gani, & c. Ioan. Antonij Magini Tabulæ Nouæ Directionum, quas poſthumas, & imperfectas. R. P. Anto-
nius Roncho Bonon. eius diſcipulus Aſtronomiæ peritiſſimus addita extrema manu ſuppleuit. Tabulæ So-
lis, & Martis partim à Ioan. Antonio Magino, partim à Cæſare Marſilio patritio Bonon. ex obſeruationi-
bus Tychonis, a Kepleri excerptæ, & ſupputatæ.
lemæus, Copernicus, Tycho in ſuis libris Aſtronomicis pertractant. alij vero hãc ſolam partem ſeorſim
tradunt ſuntq; ij magis practici, vti ſunt Tabulæ Alfonſi Regis, Tabulæ ſchoneri omnium facillimæ; Tabu-
læ Pructenicæ Eraſmi Reinoldi eruditiſſimæ, quæ Copernici doctrinam ſequuntur. Georgij Purbachij
Tabulæ Eclipſi; Tabula primi mobilis Ioan. de Monteregio. Tabulæ Tichonicæ magna expectatione de-
ſiderantur. Ex his Tabulis conficiunt Ephemerides ad multos annos, vti ſunt Ephemerides Magini, Ori-
gani, & c. Ioan. Antonij Magini Tabulæ Nouæ Directionum, quas poſthumas, & imperfectas. R. P. Anto-
nius Roncho Bonon. eius diſcipulus Aſtronomiæ peritiſſimus addita extrema manu ſuppleuit. Tabulæ So-
lis, & Martis partim à Ioan. Antonio Magino, partim à Cæſare Marſilio patritio Bonon. ex obſeruationi-
bus Tychonis, a Kepleri excerptæ, & ſupputatæ.
Computistæ qui de Calendario agunt.
EX calculo, &
Tabulis Aſtronomicis pendet tota ratio temporum, &
annorum, ac proinde Calendarij
conſtructio, & correctio, qua ſacrorum geſtorum ſeries, & tempora conſtanter ſeruentur. quę omnia per
computum Eccleſiaſticũ peraguntur. ſcripſerunt hac de re olim Dionyſius Exiguus Abbas Rom. Venerab.
Beda, Ioan. de Sacroboſco, Campanus; lo Lucidus de temporum emendatione; Petrus de Aliaco Cardi-
nalis Cameracenſis; 10: de Regio Monte; Paulus de Midelburgo Epiſcopus; P. Clauius edidit Calendarij
Romani explicationem; Iacobus Chriſtmanus poſt ſua in Alfagranum comment. addidit tract. de Calenda-
rijs variarum nationum, ac temporum connexione, opuſculum magna eruditione plenum, & c.
conſtructio, & correctio, qua ſacrorum geſtorum ſeries, & tempora conſtanter ſeruentur. quę omnia per
computum Eccleſiaſticũ peraguntur. ſcripſerunt hac de re olim Dionyſius Exiguus Abbas Rom. Venerab.
Beda, Ioan. de Sacroboſco, Campanus; lo Lucidus de temporum emendatione; Petrus de Aliaco Cardi-
nalis Cameracenſis; 10: de Regio Monte; Paulus de Midelburgo Epiſcopus; P. Clauius edidit Calendarij
Romani explicationem; Iacobus Chriſtmanus poſt ſua in Alfagranum comment. addidit tract. de Calenda-
rijs variarum nationum, ac temporum connexione, opuſculum magna eruditione plenum, & c.
Gnomonici, & qui de Horologijs.
ANtiquiſſimus omnium qui de Horologijs agant, eſt Vitruuius, qui lib.
9.
principia quædam de rationi-
bus Gnomonicis attingit, ex ipſo tamen patet plures ante ipſum de hac re ſcripſiſſe. Secundus eſt
bus Gnomonicis attingit, ex ipſo tamen patet plures ante ipſum de hac re ſcripſiſſe. Secundus eſt