2418SIM. PORTII PRAEFATIO
ſunt intelligenda.
nam apparentium cauſæ ſunt Sol,
ſubiectum, & medium, pro diuerſa inter ſe mutua
habitudine, vt dicemus de collo columbæ, ac iride,
cùm authoris verba interpretabimur. Hinc multa
elici poſſunt, puta quod ſuperficies, quæ dicitur
ἐπϊφάν*α, ſit, quæ ſupernè apparet, colore & lumine:
quódq. quæ ſit in profundo & obſcuro, (ſi nominis
etymum inſpiciamus,) non verum ſit dicenda ſuper-
ficies, ſed latitudo; quæ actu fiat ſuperficies, cùm ap-
pareat. Atque hac fortè ratione inductus Pythago
ras, dixit ſuperficiem eſſe colorem, quoniam ſit cor-
poris in extremo apparentia. Quod ſi mihi obiicies
verba Alexandri, libro primo de Anima, qua de viſi-
bili ratiocinatur; vbi poſtremis propè verbis aſſerit
corpus ſemper habere ſuperficiem, ſed non ſemper
colorem, niſi cùm illuſtratur: dicam, non nomen re-
ſpexiſſe, ſed rem: quaſi dicat, corpus ſemper ſuum ex
tremum habere, quod eſt latitudinem, quæ dicitur
ſuperficies; non tamen ſemper habere colorem, quod
eſt, id quod actu moueat diaphanum & viſum, niſi
vbi illuſtratur. nam lumen quaſi extremam manum
imponit coloribus; cùm ſolum cauſa ſit, quòd mo-
ueant afficiantq. viſum, atq. iccirco eos, de potentia
ad actum deducat, velut Ariſtoteles do cuit, cùm πα-
ραβολικῶσ, hoc eſt per ſimilitudinem, inquit intellectũ
omnia facere, veluti lumen, nam vt lumen facit actu
colores, hoc eſt vt videantur, & moueant actu dia-
phanum, ita lumen intellectus agentis, qui ſeparatus
eſt, & æternus, facit vt intelligibilia naturalia intelli-
gantur, & quadantenus moueant perficiántq. poten-
tiam rationalem. Apertè enim perſpicitur Alexandri
hanc eſſe ſentẽtiam, quòd color prius inſit; quoniam
ait, perſpicua terminata ſemper habere admiſtum
ſubiectum, & medium, pro diuerſa inter ſe mutua
habitudine, vt dicemus de collo columbæ, ac iride,
cùm authoris verba interpretabimur. Hinc multa
elici poſſunt, puta quod ſuperficies, quæ dicitur
ἐπϊφάν*α, ſit, quæ ſupernè apparet, colore & lumine:
quódq. quæ ſit in profundo & obſcuro, (ſi nominis
etymum inſpiciamus,) non verum ſit dicenda ſuper-
ficies, ſed latitudo; quæ actu fiat ſuperficies, cùm ap-
pareat. Atque hac fortè ratione inductus Pythago
ras, dixit ſuperficiem eſſe colorem, quoniam ſit cor-
poris in extremo apparentia. Quod ſi mihi obiicies
verba Alexandri, libro primo de Anima, qua de viſi-
bili ratiocinatur; vbi poſtremis propè verbis aſſerit
corpus ſemper habere ſuperficiem, ſed non ſemper
colorem, niſi cùm illuſtratur: dicam, non nomen re-
ſpexiſſe, ſed rem: quaſi dicat, corpus ſemper ſuum ex
tremum habere, quod eſt latitudinem, quæ dicitur
ſuperficies; non tamen ſemper habere colorem, quod
eſt, id quod actu moueat diaphanum & viſum, niſi
vbi illuſtratur. nam lumen quaſi extremam manum
imponit coloribus; cùm ſolum cauſa ſit, quòd mo-
ueant afficiantq. viſum, atq. iccirco eos, de potentia
ad actum deducat, velut Ariſtoteles do cuit, cùm πα-
ραβολικῶσ, hoc eſt per ſimilitudinem, inquit intellectũ
omnia facere, veluti lumen, nam vt lumen facit actu
colores, hoc eſt vt videantur, & moueant actu dia-
phanum, ita lumen intellectus agentis, qui ſeparatus
eſt, & æternus, facit vt intelligibilia naturalia intelli-
gantur, & quadantenus moueant perficiántq. poten-
tiam rationalem. Apertè enim perſpicitur Alexandri
hanc eſſe ſentẽtiam, quòd color prius inſit; quoniam
ait, perſpicua terminata ſemper habere admiſtum