Casati, Paolo, De igne dissertationes physicae, 1686

Page concordance

< >
Scan Original
201 189
202 190
203 191
204 192
205 193
206 194
207 195
208 196
209 197
210 198
211 199
212 200
213 201
214 202
215 203
216 204
217 205
218 206
219 207
220 208
221 209
222 210
223 211
224 212
225 213
226 214
227 215
228 216
229 217
230 218
< >
page |< < (240) of 672 > >|
    <echo version="1.0RC">
      <text xml:lang="la" type="free">
        <div xml:id="echoid-div21" type="section" level="1" n="18">
          <p>
            <s xml:id="echoid-s7348" xml:space="preserve">
              <pb o="240" file="0252" n="252" rhead="Diſſertatio Octaua."/>
            vt abſque vehementi eruptione Sulphurearum particularum ad
              <lb/>
            ſummum non niſi extima ſuperſicies ignem breuem concipiat.
              <lb/>
            </s>
            <s xml:id="echoid-s7349" xml:space="preserve">Idem quoquè affirmarem de Iucundo illo Megalopolitanorum
              <lb/>
            igne innoxiè ardente ſub denſi nemoris fronde. </s>
            <s xml:id="echoid-s7350" xml:space="preserve">Ne verò in Sa-
              <lb/>
            pientiſſimi Philoſophi mentem nimis facilè credulitatem irrepſiſ-
              <lb/>
            ſe dicam, cum ignem calidiſſimum, nec tamen adurentem in Pi-
              <lb/>
            thecuſis dignum eſſe cenſuit, qui literis conſignaretur, fortaſſe
              <lb/>
            exigne illo acerrimi ſpiritus prodibant, qui citiſſimè ac vehemen-
              <lb/>
            ter ferirent tangentis neruos, adeoque moleſtiſſimum caloris ſen-
              <lb/>
            ſum excitarent, nimiâ tamen velocitate præteruolarent materiam,
              <lb/>
            quamuis ad conflagrandum facilem, ſedeam vix lamberent, non pe-
              <lb/>
            netrarent, quemadmodum de Ætnæâ flammâ, quæ ſcit niuibus ſer-
              <lb/>
            uare fidem, Poëta cecinit.</s>
            <s xml:id="echoid-s7351" xml:space="preserve"/>
          </p>
          <p>
            <s xml:id="echoid-s7352" xml:space="preserve">Dand. </s>
            <s xml:id="echoid-s7353" xml:space="preserve">Poëticè profectò: </s>
            <s xml:id="echoid-s7354" xml:space="preserve">ſicuti de nauigantibus dicitur, *T ur-*
              <lb/>
            *reſque vrbeſque recedunt,* ita de Ætnæâ flammâ canitur, *Lam-*
              <lb/>
            *bit contiguas innoxia flamma pruinas:</s>
            <s xml:id="echoid-s7355" xml:space="preserve">* ijs videlicet, qui procul
              <lb/>
            montis verticem ſpectant, erumpens ex cratere, cuius amplitu-
              <lb/>
            dinem non vident, flammam ſui imaginem oculo imprimit proxi-
              <lb/>
            mam imagini niuis, qua extimus crateris margo conueſtitur; </s>
            <s xml:id="echoid-s7356" xml:space="preserve">pro-
              <lb/>
            pterea flamma procul aſpectanti oculo apparet niui proxima: </s>
            <s xml:id="echoid-s7357" xml:space="preserve">cœ-
              <lb/>
            terùm ex intimis Ætnæ viſceribus erumpens flamma abeſt à niue
              <lb/>
            tanto interuallo, quanta ferè eſt crateris ſemidiameter: </s>
            <s xml:id="echoid-s7358" xml:space="preserve">adeoque
              <lb/>
            non miror, ſi flamma à niue diſtans centenos aliquot paſſus, ſur-
              <lb/>
            ſumque aſcendens, niuem ad latus poſitam intactam relinquat;
              <lb/>
            </s>
            <s xml:id="echoid-s7359" xml:space="preserve">quis enim hoſtem abſentem, nec ad ſe venientem, ſed aliorſum
              <lb/>
            magnis itineribus progredientem reformidet? </s>
            <s xml:id="echoid-s7360" xml:space="preserve">Ego verò (pace tua
              <lb/>
            dixerim, Gradonice) non adeò benignum interpretem me exhi-
              <lb/>
            beo Ariſtoteli; </s>
            <s xml:id="echoid-s7361" xml:space="preserve">cum enim Pithecuſæ non ſint à nobis admodum
              <lb/>
            remotæ, ſed in Sinu Puteolano, quam inſulam Ænariam, Ho-
              <lb/>
            mero Inarimen, hodie Iſchiam, ab oppido coxendicis formam
              <lb/>
            referente vocant, nullum tam mirandi in Naturâ prodigij ve-
              <lb/>
            ſtigium retinere nouimus. </s>
            <s xml:id="echoid-s7362" xml:space="preserve">Quapropter ſuſpicor ab aliquo fictilia
              <lb/>
            dolia (quæ Pithecuſis nomen dederunt) indè in Græciam adue-
              <lb/>
            hente fabulam exiſſe, atque in vulgus emanâſſe tam conſtanti
              <lb/>
            famâ, cui non putârit Philoſophus operæ pretium reluctari. </s>
            <s xml:id="echoid-s7363" xml:space="preserve">Quo-
              <lb/>
            niam autem vt plurimum, ſicuti tritici grana in Lolium vitio de-
              <lb/>
            prauati nutrimeuti degenerant, ita veritas aliqua commentis fu-
              <lb/>
            cata tranſit in fabulam; </s>
            <s xml:id="echoid-s7364" xml:space="preserve">idcirco contingere potuit aduenam </s>
          </p>
        </div>
      </text>
    </echo>