253231DE ARCHITEC. LIB. VI.
tionem:
ſed propter columnarum interpoſitiones, ſpatioſiores conſti-
tuantur. Inter Corinthios autem & Aegyptios, hoc erit diſcrimen. Co-
rinthii ſimplices habent columnas, aut in podio poſitas, aut in imo, ſupraq́;
habent epiſtylia, coronas, aut ex inteſtino opere, aut albario. Præterea ſu-
pra coronas curua lacunaria ad circinum delumbata. In Aegyptiis autem
ſupra columnas epiſtylia, & ab epiſtyliis ad parietes qui ſunt circa, impo-
nenda eſt contignatio, ſupra eam coa xatio & pauimentum ſub dio, vt ſit
circuitus. Deinde ſupra epiſtylium ad perpendiculum inferiorum co-
lumnarum, imponendæ ſunt minores quarta parte columnæ. Supra ea-
rum epiſtylia & ornamenta, lacunariis ornantur, & inter columnas ſupe-
riores feneſtræ collocantur, ita baſilicarum ea ſimilitudo, non Corinthio-
rum tricliniorum, videtur eſſe.
tuantur. Inter Corinthios autem & Aegyptios, hoc erit diſcrimen. Co-
rinthii ſimplices habent columnas, aut in podio poſitas, aut in imo, ſupraq́;
habent epiſtylia, coronas, aut ex inteſtino opere, aut albario. Præterea ſu-
pra coronas curua lacunaria ad circinum delumbata. In Aegyptiis autem
ſupra columnas epiſtylia, & ab epiſtyliis ad parietes qui ſunt circa, impo-
nenda eſt contignatio, ſupra eam coa xatio & pauimentum ſub dio, vt ſit
circuitus. Deinde ſupra epiſtylium ad perpendiculum inferiorum co-
lumnarum, imponendæ ſunt minores quarta parte columnæ. Supra ea-
rum epiſtylia & ornamenta, lacunariis ornantur, & inter columnas ſupe-
riores feneſtræ collocantur, ita baſilicarum ea ſimilitudo, non Corinthio-
rum tricliniorum, videtur eſſe.
IN CAPVT V. ANNOTAT.
Tríclíníorum quanta latítudo fuerít.
] Triclinium à trib{us} lectis di-
ctum: à Cicerone lib. I I. de oratore, conclaue transfertur. Serui{us} Aeneidos libro I.
ſcribit antiquos ſtratis trib{us} lectis epulari ſolitos, errare\’ eos, qui triclinium dicunt
ipſam baſilicam, aut cœnationem. Vel hic vn{us} loc{us} facit contra Seruij ſententiam:
ne laudem Fabium Quintil. & Valerium Maximum, qui, quod Cicero memora-
to loco de Scopa loquens, conclaue dixerat, triclinium interpretantur. Quis autem
fuerit apud veteres accumbendi mos, quæſitum eſt, nec ab ullo, cui{us} ad hanc diem
ædita ſit (quod ſciam) ſententia, expoſitum. Nos verò quod lectione, & marmorib{us}
antiquis animaduerterim{us}, non pigebit adferre, vt ad cæteros aliqua quoque hinc
perueniat vtilit{as}. Itaque pranſuri aut cœnaturi illi (prandiorum enim, ne cui Ser-
uij autorit{as} imponat, mentio eſt apud Hippocratem lib. I I. de vict{us} ratione in mor-
bis acutis, apud Xenophontẽ in œconomico, vbi Iſchomac{us} dicit ſe leuiter prandere
vt cœnæ det locum, apud Plaut. Terent. Valerium Maximum, Plinium Cæcilium,
Iustinum, & alios, quanquam Galen{us} lib. V I. de tuenda valetudine refert ſe,
niſi tardi{us} lauaret, cibum non ſumpſiſſe, & illum quidem cum ſumeret, ſolo pane
vti abſque potu, quoſdam verò oliuis, melle, atque id gen{us} vſos cum potu: vt vi-
deri poßit cib{us}, quem interdiu ſumerent, leuis & facilis fuiſſe, cœna copioſior: vt-
cunque grauißim{us} autor Aristoteles problematon ſectione I I I. ait prandere lar-
ge, cœnare parcè præcipi) illi inquam pranſuri, aut cœnaturi ſolebant lectos non-
nunquam accubitorios tres ſternere, diuerſos ſcilicet ab eis in quib{us} dormirent quo-
rum longitudinem eſſe pedum ſex, & paulò pl{us}, latitudinem verò pedum trium,
autor eſt Aristoteles mechanicorum quæstione viceſima quinta. (Heliogabalum
enim tradit Lampridi{us} ſolido argento habuiſſe lectos triclinares, & cubiculares)
vnde vocatum triclinium, aliquando duos, à quo Plaut{us} actu quarto Bacchidum,
biclinium formauit, quod & pro lecto in quo bini diſcumberent, accipi poteſt, id\’
mea ſententia meli{us}. Sed & Vitruui{us} hui{us} libri cap. X. vt in œco quatuor tri-
clinia ſterni poßint præſcribit. Et Iuli{us} Pollux lib. I. cap. V I I I. στκου dicit τ{ετ}-
κλτνου, ῶωτάκλτμου, & {δτ}εΗάΗλτνου, ex lectorum qui ſterni poterant, id\’
ctum: à Cicerone lib. I I. de oratore, conclaue transfertur. Serui{us} Aeneidos libro I.
ſcribit antiquos ſtratis trib{us} lectis epulari ſolitos, errare\’ eos, qui triclinium dicunt
ipſam baſilicam, aut cœnationem. Vel hic vn{us} loc{us} facit contra Seruij ſententiam:
ne laudem Fabium Quintil. & Valerium Maximum, qui, quod Cicero memora-
to loco de Scopa loquens, conclaue dixerat, triclinium interpretantur. Quis autem
fuerit apud veteres accumbendi mos, quæſitum eſt, nec ab ullo, cui{us} ad hanc diem
ædita ſit (quod ſciam) ſententia, expoſitum. Nos verò quod lectione, & marmorib{us}
antiquis animaduerterim{us}, non pigebit adferre, vt ad cæteros aliqua quoque hinc
perueniat vtilit{as}. Itaque pranſuri aut cœnaturi illi (prandiorum enim, ne cui Ser-
uij autorit{as} imponat, mentio eſt apud Hippocratem lib. I I. de vict{us} ratione in mor-
bis acutis, apud Xenophontẽ in œconomico, vbi Iſchomac{us} dicit ſe leuiter prandere
vt cœnæ det locum, apud Plaut. Terent. Valerium Maximum, Plinium Cæcilium,
Iustinum, & alios, quanquam Galen{us} lib. V I. de tuenda valetudine refert ſe,
niſi tardi{us} lauaret, cibum non ſumpſiſſe, & illum quidem cum ſumeret, ſolo pane
vti abſque potu, quoſdam verò oliuis, melle, atque id gen{us} vſos cum potu: vt vi-
deri poßit cib{us}, quem interdiu ſumerent, leuis & facilis fuiſſe, cœna copioſior: vt-
cunque grauißim{us} autor Aristoteles problematon ſectione I I I. ait prandere lar-
ge, cœnare parcè præcipi) illi inquam pranſuri, aut cœnaturi ſolebant lectos non-
nunquam accubitorios tres ſternere, diuerſos ſcilicet ab eis in quib{us} dormirent quo-
rum longitudinem eſſe pedum ſex, & paulò pl{us}, latitudinem verò pedum trium,
autor eſt Aristoteles mechanicorum quæstione viceſima quinta. (Heliogabalum
enim tradit Lampridi{us} ſolido argento habuiſſe lectos triclinares, & cubiculares)
vnde vocatum triclinium, aliquando duos, à quo Plaut{us} actu quarto Bacchidum,
biclinium formauit, quod & pro lecto in quo bini diſcumberent, accipi poteſt, id\’
mea ſententia meli{us}. Sed & Vitruui{us} hui{us} libri cap. X. vt in œco quatuor tri-
clinia ſterni poßint præſcribit. Et Iuli{us} Pollux lib. I. cap. V I I I. στκου dicit τ{ετ}-
κλτνου, ῶωτάκλτμου, & {δτ}εΗάΗλτνου, ex lectorum qui ſterni poterant, id\’
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib