Valerio, Luca, De centro gravitatis solidorvm libri tres

List of thumbnails

< >
21
21
22
22
23
23
24
24
25
25
26
26
27
27
28
28
29
29
30
30
< >
page |< < of 283 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s>
                <pb xlink:href="043/01/026.jpg" pagenum="18"/>
              tiones, ita vt ſegmenta, quæ ad angulos, eo­
                <lb/>
              rum, quæ ad oppoſita triangula, ſint tripla; ex quo
                <lb/>
              puncto tota pyramis diuiditur in quatuor pyrami
                <lb/>
              des æquales. </s>
              <s>Et in nullo alio puncto quatuor re­
                <lb/>
              ctæ lineæ ductæ ab angulis ad triangula oppoſita
                <lb/>
              pyramidis ſecant ſeſe in eaſdem rationes. </s>
              <s>Vocetur
                <lb/>
              autem punctum hoc centrum dictæ pyramidis. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>Sit pyramis ABCD, cuius vertex A, baſis autem
                <lb/>
              triangulum BCD, axes AE, BM, CL, DN, vnde qua­
                <lb/>
              tuor triangulorum, quæ ſunt circa pyramidem ABCD,
                <lb/>
              centra erunt grauitatis E, L, M, N. </s>
              <s>Dico quatuor li­
                <lb/>
              neas AE, BM, CL, DN, ſecare ſe ſe in vno puncto in
                <lb/>
              eaſdem rationes, quas prædixi, & quæ ſequuntur. </s>
              <s>Nam ex
                <lb/>
              puncto A, ducatur recta ALH, quæ ob trianguli ABD,
                <lb/>
              centrum L, ſecabit latus BD, bifariam in puncto H; iun­
                <lb/>
              cta igitur CE, & producta conueniet cum ALH, vt in
                <lb/>
              puncto H. eadem ratione iunctæ AM, BE, & productæ
                <lb/>
              conuenient in medio lateris CD, conueniant in puncto K,
                <lb/>
              necnon AN, DE, in medio ipſius BC, vt in puncto G.
                <lb/>
              </s>
              <s>Quoniam igitur ob triangulorum centra, eſt vt CE ad EH,
                <lb/>
              ita AL ad LH, dupla enim eſt vtraque vtriuſque, ſeca­
                <lb/>
              bunt ſeſe rectæ AE, CL, inter eaſdem parallelas; quare
                <lb/>
              vt AF ad FE, ita erit CF ad FL, circum æquales angu
                <lb/>
              los ad verticem: triangula igitur AFL, CFE; & reci­
                <lb/>
              proca, & æqualia inter ſe erunt. </s>
              <s>Cum igitur ſit vt AL ad
                <lb/>
              LH, ita CE ad EH, hoc eſt vt triangulum AFL ad
                <lb/>
              triangulum FLH, (ſi ducatur FH) ita triangulum CFE,
                <lb/>
              ad triangulum FEH, erunt inter ſe æqualia triangula
                <lb/>
              FEH, FLH. </s>
              <s>Quare vt triangulum AFH, ad triangu­
                <lb/>
              lum FLH, hoc eſt vt AH ad HL, ita erit triangulum
                <lb/>
              AFH ad triangulum FEH, hoc eſt AF ad FE: ſed re­
                <lb/>
              cta AH, eſt tripla ipſius LH; igitur & AF, erit ipſius FE, </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>