Bošković, Ruđer Josip
,
Theoria philosophiae naturalis redacta ad unicam legem virium in natura existentium
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Notes
Handwritten
Figures
Content
Thumbnails
Table of contents
<
1 - 30
31 - 40
[out of range]
>
<
1 - 30
31 - 40
[out of range]
>
page
|<
<
(220)
of 389
>
>|
<
echo
version
="
1.0RC
">
<
text
xml:lang
="
la
"
type
="
free
">
<
div
type
="
section
"
level
="
0
"
n
="
0
">
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">
<
pb
o
="
220
"
file
="
0272
"
n
="
272
"
rhead
="
THEORIÆ
"/>
ubi jam deventum fuerit ad arcum gravitatis, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">vires exi-
<
lb
/>
guas, debeat eſſe ad ſenſum eadem, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">diſcrimen aliquod ha-
<
lb
/>
beri poſſit tantummodo in heterogeneis particulis a diverſo ea-
<
lb
/>
rum textu. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Patet igitur, unde celeritas ingens provenire poſ-
<
lb
/>
ſit, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ſi quod eſt celeritatis diſcrimen exiguum.</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
"/>
</
p
>
<
note
position
="
left
"
xml:space
="
preserve
">Unde propa-
<
lb
/>
gatio rectili-
<
lb
/>
nea: incurſum
<
lb
/>
immediatum
<
lb
/>
punctorum lu-
<
lb
/>
cis, in puncta
<
lb
/>
medii nullum
<
lb
/>
haberi: virium
<
lb
/>
in medio ho-
<
lb
/>
mogeneo exi-
<
lb
/>
guam inæquali-
<
lb
/>
tatem eludi a
<
lb
/>
tenuitate, & ce-
<
lb
/>
leritate lumi-
<
lb
/>
nis.</
note
>
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">475. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Quod pertinet ad propagationem rectilineam per me-
<
lb
/>
dium homogeneum diaphanum, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ad motum liberum ſine ullo
<
lb
/>
impedimento a particulis ipſius luminis, vel medii diaphani,
<
lb
/>
id in mea Theoria admodum facile exponitur, quod in aliis
<
lb
/>
ingentem difficultatem parit. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Et quidem quod pertinet ad im-
<
lb
/>
pedimenta, ſi curva virium nullum habeat arcum aſymptoti-
<
lb
/>
cum perpendicularem axi præter primum; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">oſtenſum eſt nu
<
unsure
/>
m.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">362, ſola ſatis magna velocitate obtineri poſſe apparentem
<
lb
/>
compenetrationem duarum ſubſtantiarum, quam tenuitas, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">
<
lb
/>
homogeneitas ſpatii, per quod tranſitur, plurimum juvat. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Quo-
<
lb
/>
niam reſpectu punctorum materiæ prorſus indiviſibilium, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">in-
<
lb
/>
extenſorum infinities infinita ſunt puncta ſpatii exiſtentia in
<
lb
/>
eodem plano; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">inſinities infinite eſt improbabilis pro quovis
<
lb
/>
momento temporis directio motus puncti materiæ cujuſvis
<
lb
/>
accurate verſus aliud punctum materiæ, ac improbabilitas pro
<
lb
/>
ſumma momentorum omnium contentorum dato quovis tem-
<
lb
/>
pore utcunque longo evadit adhuc infinita. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Ingens quidem eſt
<
lb
/>
numerus punctorum lucis, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">propemodum immenſus, ſed in
<
lb
/>
mea Theoria utique finitus. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Ea puncta quovis momento tem-
<
lb
/>
poris directiones motuum habent numero propemodum im-
<
lb
/>
menſo, ſed in mea Theoria finito. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Verum quidem eſt, ubi-
<
lb
/>
cunque oculus collocetur in immenſa propemodum ſuperſicie
<
lb
/>
ſphæræ circa unam fixam remotiſſimam deſcripta, immo intra
<
lb
/>
ipſam ſphæram, videri fixam, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">proinde aliquam luminis
<
lb
/>
particulam afficere noſtrum oculum: </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ſed id fit in mea Theo-
<
lb
/>
ria non quia accurate in omnibus abſolute infinitis directio-
<
lb
/>
nibus adveniant radii, ſed quod pupilla, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">fibræ oculorum
<
lb
/>
non unicum punctum ſunt, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">vires punctorum particulæ lu-
<
lb
/>
minis agunt ad aliquod intervallum. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Hinc quovis utcunque
<
lb
/>
longo tempore nullus debet accidere caſus in mea Theoria,
<
lb
/>
in quo punctum aliquod luminis directe tendat contra aliquod
<
lb
/>
aliud punctum vel luminis, vel ſubſtantiæ cujuſvis, ut in ipſum
<
lb
/>
debeat incurrere. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Quamobrem per incurſum, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">immediatum
<
lb
/>
impactum nullum punctum luminis aut ſiſtet motum ſuum,
<
lb
/>
aut deſlectet.</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
"/>
</
p
>
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">476. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Id quidem commune eſt omnibus corporibus, quæ
<
lb
/>
<
note
position
="
left
"
xlink:label
="
note-0272-02
"
xlink:href
="
note-0272-02a
"
xml:space
="
preserve
">Si ſatis ma-
<
lb
/>
gnam velocita-
<
lb
/>
tem habeant;
<
lb
/>
quævis, ſolida
<
lb
/>
etiam, tranſi-
<
lb
/>
tura trans alia
<
lb
/>
ſolida ſine ulla
<
lb
/>
motuum per-
<
lb
/>
turbatione.</
note
>
corpora inter ſe congrediuntur. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Ea nullum habent in mea
<
lb
/>
Theoria punctum immediatum inc
<
unsure
/>
urrens in aliud punctum;
<
lb
/>
</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">quam ob cauſam & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">illud ibidem dixi, ſi nullæ vires mutuæ
<
lb
/>
adeſſent, debere utique haberi apparentem quandam compe-
<
lb
/>
netrationem omnium maſſarum: </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ſed adhuc vel ex hoc ſolo ca-
<
lb
/>
pite veram compenetrationem haberi nunquam omnino poſſe. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">
<
lb
/>
Vires igitur, quæ ad aliquam diſtantiam protenduntur, </
s
>
</
p
>
</
div
>
</
text
>
</
echo
>