Bošković, Ruđer Josip, Theoria philosophiae naturalis redacta ad unicam legem virium in natura existentium

Page concordance

< >
Scan Original
261 209
262 210
263 211
264 212
265 213
266 214
267 215
268 216
269 217
270 218
271 219
272 220
273 221
274 222
275 223
276 224
277 225
278 226
279 227
280 228
281 229
282 230
283 231
284 232
285 233
286 234
287 235
288 236
289 237
290 238
< >
page |< < (227) of 389 > >|
279227PARS TERTIA. eſt perpendicularem velocitatem vel extinguere totam ante,
quam deveniatur ad planum ulterius, vel imminuere, vel au-
gere.
In primo caſu debet particula retro regredi, & deſcri-
bere curvam ſimilem illi, quam deſcripſit uſque ad ejuſmodi
extinctionem, recuperando iiſdem viribus in regreſſu, quod
amiſerat in progreſſu, adeoque debet egredi in angulo reſlexio-
nis æquali angulo incidentiæ:
in ſecundo caſu habetur refractio
cum receſſu a perpendiculo, in tertio refractio cum acceſſu ad
ipſum, &
in utrolibet caſu, quæcunque fuerit inclinatio in in-
greſſu, debet differentia quadratorum velocitatis perpendicula-
ris in ingreſſu, &
egreſſu eſſe conſtantis cujuſdam magnitudi-
nis ex principio mechanico demonſtrato num.
176 in adn. &
inde num.
305 eſt erutum illud, ſinum anguli incidentiæ ad
ſinum anguli refracti debere eſſe in conſtanti ratione, quæ eſt
celeberrima lucis proprietas, cui tota innititur Dioptrica, &

præterea illud num.
306 velocitatem in medio præcedente ad
velocitatem in medio ſequente eſſe in ratione reciproca ſinuum
eorundem.
487. Hoc pacto ex uniſormi Theoria deductæ ſunt notiſſi-
11Lumen debere
in corpora rea-
gere æqualiter:
hinc immenſa
lucis tenuitas:
qui effectus ipſi
falſo tribuantur
a nonnullis.
mæ, ac vulgares leges reflexionis, ac refractionis, ex quibus
plura conſectaria deduci poſſunt.
Inprimis quoniam debet actio
ſemper eſſe mutua, dum corpora agunt in lumen ipſum re-
flectendo, &
refringendo; debet ipſum lumen agere in corpo-
ra, ac debet eſſe velocitas amiſſa a lumine ad velocitatem ac-
quiſitam a centro gravitatis corporis ſiſtentis lumen, ut eſt maſ-
ſa corporis ad maſſam luminis.
Inde deducitur immenſa lumi-
nis tenuitas:
nam maſſa tenuiſſima leviſſimæ plumulæ ſuſpen-
ſæ filo tenui, ſi impetatur a radio repente immiſſo, nullum
progreſſivum acquirit motum, qui ſenſu percipi poſſit.
Cum
tam immanis ſit velocitas amiſſa a lumine;
facile patet, quam
immenſa ſit tenuitas luminis.
Newtonus etiam radiorum im-
pulſioni tribuit progreſſum vaporum cometicorum in caudam;
ſed eam ego ſententiam ſatis valido, ut arbitror, argumen-
to rejeci in mea diſſertatione De Cometis.
Sunt, qui auro-
ras boreales tribuant halitibus tenuiſſimis impulſis a radiis ſo-
laribus, quod miror fieri etiam ab aliquo, qui radios putat
eſſe undas tantummodo, nam undæ progreſſivum motum per
ſe ſe non imprimunt:
qui autem cenſent, & fluvios retardari
orienti Soli contrarios, &
Terræ motus fieri ex impulſu ra-
diorum Solis, ii ſane nunquam per legitima Mechanicæ prin-
cipia inquiſiverunt in luminis tenuitatem.
488. Solis particulis tenuiſſimis corporum imprimunt mo-
22Tenuiſſimum
motum impri-
mi a lumine
particulis cor-
porum: calorem,
& uſtionem pro-
venire ab earum
viribus internis,
quod ipſum pro-
batur hic.
tum radii, ex quo per internas vires aucto oritur calor, &

quidem in opacis corporibus multo facilius, ubi tantæ ſunt
reflexionum, &
refractionum internæ viciſſitudines: exiguo
motu impreſſo paucis particulis, reliqua internæ mutuæ vires
agunt juxta ea, quæ diximus num.
467. Sic ubi radiis ſola-
ribus ſpeculo collectis comburuntur aliqua, alia

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index