301554CHRIST. HUGENII11
## Gra. # Mi. # # G. # M.
Motus # Epochæ, # 274 # 21 # b # Locus app. 25
# Anni @ # 282 # 35 # Mart. 1655, # 4 # 39 # ♍
# Martii 1 # 252 # 9 # b # Locusapp. tem- \\ pore epochæ, # 11 # 41 # Ω
# Dies 24 # 181 # 54
# Horæ 8 # 7 # 32 # Reſtat b motus \\ apparens, # 22 # 58
# Summa # 278 # 31
Motus Saturni apparens # 22 # 58
# Reliquum # 255 # 33 ##### diſtantia Lunæ Saturni \\ ab apogæo.
## Gra. # Mi. # # G. # M.
Motus # Epochæ, # 274 # 21 # b # Locus app. 25
# Anni @ # 282 # 35 # Mart. 1655, # 4 # 39 # ♍
# Martii 1 # 252 # 9 # b # Locusapp. tem- \\ pore epochæ, # 11 # 41 # Ω
# Dies 24 # 181 # 54
# Horæ 8 # 7 # 32 # Reſtat b motus \\ apparens, # 22 # 58
# Summa # 278 # 31
Motus Saturni apparens # 22 # 58
# Reliquum # 255 # 33 ##### diſtantia Lunæ Saturni \\ ab apogæo.
Ut verò conſtet methodi ratio, intelligatur in ſuperiori
22Ejus calculi
comprobatio.
TAB. XLIX.
fig. 1. diagrammate, Saturnus die 1 Jan. 1653 poſitus fuiſſe in A,
terra in G, Luna Saturni in E, gradibus 274, 21′ ab apo-
gæo L. Rurſumque 25 Martii 1655, Saturnus ponatur in
B, terra in F, Luna Saturni in M: ſitque B N parallela
A L. Quoniam igitur Lunæ motus periodicus inter bina
illa tempora, additus motui Epochæ, hoc eſt, arcui L D E
graduum 274, 21′, efficit gr. 278, 31′; erit idcirco arcus
N K M hoc graduum numero. Diſtantia autem Lunæ Sa-
turniæ ab apogæo eſt arcus O K M, qui ut cognoſcatur,
auferendus eſt ab arcu N K M arcus N O. Ergo cum arcus
N O totidem ſit graduum atque angulus quem conſtituunt
rectæ O F, L G; hujus autem quantitas definiatur apparen-
ti Saturni motu inter duo prædicta tempora; apparet nos
rectè ab inventis gr. 278, 31′, hoc eſt ab arcu N K M, ſub-
traxiſſe Saturni motum apparentem gr. 22, 58′ (quippe
æqualem arcui N O) ad conſequendum arcum O K M, gr.
255, 33′, diſtantiam nempe Lunæ Saturni ab apogæo.
22Ejus calculi
comprobatio.
TAB. XLIX.
fig. 1. diagrammate, Saturnus die 1 Jan. 1653 poſitus fuiſſe in A,
terra in G, Luna Saturni in E, gradibus 274, 21′ ab apo-
gæo L. Rurſumque 25 Martii 1655, Saturnus ponatur in
B, terra in F, Luna Saturni in M: ſitque B N parallela
A L. Quoniam igitur Lunæ motus periodicus inter bina
illa tempora, additus motui Epochæ, hoc eſt, arcui L D E
graduum 274, 21′, efficit gr. 278, 31′; erit idcirco arcus
N K M hoc graduum numero. Diſtantia autem Lunæ Sa-
turniæ ab apogæo eſt arcus O K M, qui ut cognoſcatur,
auferendus eſt ab arcu N K M arcus N O. Ergo cum arcus
N O totidem ſit graduum atque angulus quem conſtituunt
rectæ O F, L G; hujus autem quantitas definiatur apparen-
ti Saturni motu inter duo prædicta tempora; apparet nos
rectè ab inventis gr. 278, 31′, hoc eſt ab arcu N K M, ſub-
traxiſſe Saturni motum apparentem gr. 22, 58′ (quippe
æqualem arcui N O) ad conſequendum arcum O K M, gr.
255, 33′, diſtantiam nempe Lunæ Saturni ab apogæo.
Nondum hic locus eſt explicandi alium quendam hujus
lunulæ motum in latitudinem, obſervationibus aliquot præ-
cedentibus jam ſeſe prodere incipientem; quo nempe ab li-
nea recta per anſarum extrema tranſeunte plerumque exorbi-
tat, apparetque circa Saturnum ellipſin percurerre, inter-
dum quidem ſatis latam, alias verò anguſtiorem, &
lunulæ motum in latitudinem, obſervationibus aliquot præ-
cedentibus jam ſeſe prodere incipientem; quo nempe ab li-
nea recta per anſarum extrema tranſeunte plerumque exorbi-
tat, apparetque circa Saturnum ellipſin percurerre, inter-
dum quidem ſatis latam, alias verò anguſtiorem, &