Vitruvius, De architectura libri decem ad Caesarem Augustum, omnibus omnium editionibus longè emendatiores, collatis veteribus exemplis

Table of contents

< >
[121.] De diuerſis regionum qualitatib{us}, & varijs cœli aſpecti-b{us}, ſecundum quos ſunt ædificia diſponenda. CAP. I.
[122.] IN CAPVT I. ANNOTATIONES.
[123.] De ædificiorum priuatorum proportionib{us}, & menſuris. # CAP. II.
[124.] IN CAPVT II. ANNOTAT.
[125.] De cauis ædium. # CAP. III.
[126.] IN CAPVT III. ANNOTAT.
[127.] De atrijs, & alis, & tablinis cum dimenſionib{us}, & ſym-metrijs eorum. # CAP. IIII.
[128.] IN CAPVT IIII. ANNOTAT.
[129.] Detriclinijs & œcis, exedris, & pinacothecis, & eorum dimenſionib{us}. # CAP. V.
[130.] IN CAPVT V. ANNOTAT.
[131.] ΗΔΓC. ΒΙΟC. ΤΟ. ΖΗΝ. ΓΛΥΚΥ. ΤΟ. ΘΑΝΕΙΝ. ΥΠΟΨΙΑ.
[132.] De œcis more Cræco. # CAP. VI.
[133.] IN CAPVT VI. ANNOTAT.
[134.] Ad qu{as} cœli regiones quæ ædificiorum genera ſpectare debeant, vt vſui & ſalubritati ſint idonea. # CAP. VII.
[135.] IN CAPVT VII. ANNOTAT.
[136.] De priuatorum & communium ædificiorum proprijs lo-cis, & generib{us} ad quaſcun perſonarum qualitates conuenientib{us}. # CAP. VIII.
[137.] IN CAPVT VIII. ANNOTAT.
[138.] De ruſticorum ædificiorum rationib{us}, & multarum par-tium eorum deſcriptionib{us}, at vſib{us}. # CAP. IX.
[139.] IN CAPVT IX. ANNOTAT.
[140.] De Cræcorum ædificiorum eorum\’ partium diſpoſitione, atque differentib{us} nominib{us}, ſatis ab Italicis morib{us} & vſib{us} diſcrepantib{us}. # CAP. X.
[141.] IN CAPVT X. ANNOTAT.
[142.] De firmitate & fundamentis ædificiorum.
[143.] IN CAPVT XI. ANNOTAT.
[144.] POLLIONIS DE ARCHI TECTVRA LIBER SEPTIMVS. PRAEFATIO.
[145.] IN M. VITRVVIVM POLLIO NEM ANNOTATIONVM PHILANDRI LIBER SEPTIMVS. IN PROOEMIVM ANNOT.
[146.] Deruder atione commode perficienda. # CAP. I.
[147.] IN CAPVT I. ANNOTAT.
[148.] Demaceratione calcis ad albaria opera & tectoria perficienda. # CAP. II.
[149.] IN CAPVT II. ANNOTAT.
[150.] De camerarum diſpoſitione, trulliſſatione, & te-ctorio opere. # CAP. III.
< >
page |< < (290) of 530 > >|
312290M. VITRVVII POLL. num, hoc ſenſu expostulante. Aurum, inquit, cum in pannum cum viuo argento in-
fuſum erit, compreſſo panno, per ei{us} raritates labente argento, ipſum in panno re-
manet.
Niſi intrà pro aduerbio acceptum malis.
De minij temperatura. # CAP. # IX.
REVERTAR nunc ad minii temperaturam. Ipſæ
enim glebæ cum ſunt aridæ, pilis ferreis contundun-
tur, &
moluntur, & lotionibus & cocturis crebris effi-
citur, vt adueniãt colores.
Cum ergo hæc emiſſa erunt,
tunc minium propter argenti viui relictionem, quas
in ſe naturales habuerat virtutes relinquit, &
efficitur
tenera natura &
viribus imbecilla. Itaq; cum eſt in expolitionibus con-
clauium tectoriis inductum, permanet ſine vitiis ſuo colore.
Apertis verò
id eſt periſtyliis, aut exedris, aut cæteris eiuſmodi locis, quo Sol &
Luna
poſsit ſplendores &
radios immittere, cum ab iis locus tangitur, vitiatur,
&
amiſſa virtute coloris, denigratur. Itaque cum & alii multi, tum etiam
Faberius ſcriba, cum in Auentino voluiſſet habere domum eleganter ex-
politam, periſtylis parietes omnes induxit minio, qui poſt dies triginta
facti ſunt inuenuſto varioq́;
colore. Itaque primo locauit inducendos
alios colores.
At ſi quis ſubtilior fuerit, & voluerit expolitionem minia-
ceam ſuum colorem retinere, cum paries expolitus &
aridus fuerit, tunc
ceram Punicam igni liquefactam paulo oleo temperatam ſeta inducat.
Deinde poſtea carbonibus in ferreo vaſe compoſitis, eam ceram apprime
cum pariete calefaciundo ſudare cogat, fiatq́;
vt peræquetur. Poſtea cum
candela linteisq́;
puris ſubigat, vti ſigna marmorea nuda curantur. Hæc
autem κᾶν{σι}ς Græcè dicitur.
Ita obſtans ceræ Punicæ lorica non pati-
tur, nec Lunæ ſplendorem, nec Solis radios lambendo eripere ex his poli-
tionibus colorem.
Quæ autem in Epheſiorum metallis fuerunt officinæ,
nunc traiectæ ſunt ideo Romam, quod id genus venæ poſtea eſt inuen-
tum Hiſpaniæ regionibus, ex quarum metallis glebæ portantur, &
per
publicanos Romæ curantur.
Eæ autem officinæ ſunt inter ædem Floræ
&
Quirini. Vitiatur minium admixta calce. Itaque ſi quis velit expe-
riri id ſine vitio eſſe, ſic erit faciundum.
Ferrea lamna ſumatur, in ea mi-
nium imponatur, ad ignem collocetur, donec lamna candeſcat, cum è can-
dore color immutatus fuerit, eritq́;
ater, tollatur lamna ab igne, & ſirefri-
geratum reſtituatur in priſtinum colorem, ſine vitio ſe eſſe probabit.
Sin
autem permanſerit nigro colore, ſignificabit ſe eſſe vitiatum.
Quæ ſuc-
currere potuerunt mihi de minio, dixi.
Chryſocolla apportatur à Mace-
donia, foditur autem ex his locis, qui ſunt proximi ærariis metallis.

Minium &
Indicũ nominibus ipſis indicant, quibus in locis procreantur.

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index