Vitruvius, De architectura libri decem ad Caesarem Augustum, omnibus omnium editionibus longè emendatiores, collatis veteribus exemplis

Table of contents

< >
[151.] IN CAPVT III. ANNOTAT.
[152.] De politionib{us} in humidis locis. # CAP. IIII.
[153.] IN CAPVT IIII. ANNOTAT.
[154.] De ratione pingendi in ædificijs. # CAP. V.
[155.] IN CAPVT V. ANNOTAT.
[156.] De marmore quomodo paretur ad tectoria. CAP. VI.
[157.] IN CAPVT VI. ANNOTAT.
[158.] De colorib{us}, & primum de ochra. # CAP. VII.
[159.] IN CAPVT VII. ANNOTAT.
[160.] De minij rationib{us}. # CAP. # VIII.
[161.] IN CAPVT VIII. ANNOTAT.
[162.] De minij temperatura. # CAP. # IX.
[163.] IN CAPVT IX. ANNOTAT.
[164.] De colorib{us}, qui arte fiunt. # CAP. # X.
[165.] IN CAPVT X. ANNOTAT.
[166.] Decærulei temper ationib{us}. # CAP. # XI.
[167.] IN CAPVT XI. ANNOTAT.
[168.] Quomodo fiat ceruſſa, & ærugo, & ſandaracha. # CAP. # XII.
[169.] IN CAPVT XII. ANNOTAT.
[170.] Quomodo fiat oſtrum, colorum omnium factitiorum ex-cellentißimum. # CAP. # XIII.
[171.] IN CAPVT XIII. ANNOTAT.
[172.] De purpureis colorib{us}. # CAP. # XIIII.
[173.] IN CAPVT XIIII. ANNOTAT.
[174.] M. VITRVVII POLLIONIS DE ARCHI-TECTVRA LIBER OCTAVVS. PRAEFATIO.
[175.] IN M. VITRVVIVM POLLIO-NEM ANNOTATIONVM PHILANDRI LIBER OCTAVVS. IN PROOEMIVM ANNOT.
[176.] PALLADI VICTRICI SACRVM HIC HOSTIVM RELIQVIAS PROFLI-GAVIT CATO, VBI ET SACELLVM MIRO ARTIFICIO STRVCTVM ET AEREAM PALLADIS EFFIGIEM RELIQVIT PAREANT ERGO ET NOSCANT O-MNES. SENATVS ET POPVLI ROMANI IMPERIVM ET DEORVM NVMI-NE ET MILITVM FORTITVDINE ET TVERI ET REGI.
[177.] De aquæ inuentionib{us}. # CAP. I.
[178.] IN CAPVT I. ANNOTAT.
[179.] De aqua imbrium, ei{us}\’ virtutib{us}. # CAP. II.
[180.] IN CAPVT II. ANNOTAT.
< >
page |< < (290) of 530 > >|
312290M. VITRVVII POLL. num, hoc ſenſu expostulante. Aurum, inquit, cum in pannum cum viuo argento in-
fuſum erit, compreſſo panno, per ei{us} raritates labente argento, ipſum in panno re-
manet.
Niſi intrà pro aduerbio acceptum malis.
De minij temperatura. # CAP. # IX.
REVERTAR nunc ad minii temperaturam. Ipſæ
enim glebæ cum ſunt aridæ, pilis ferreis contundun-
tur, &
moluntur, & lotionibus & cocturis crebris effi-
citur, vt adueniãt colores.
Cum ergo hæc emiſſa erunt,
tunc minium propter argenti viui relictionem, quas
in ſe naturales habuerat virtutes relinquit, &
efficitur
tenera natura &
viribus imbecilla. Itaq; cum eſt in expolitionibus con-
clauium tectoriis inductum, permanet ſine vitiis ſuo colore.
Apertis verò
id eſt periſtyliis, aut exedris, aut cæteris eiuſmodi locis, quo Sol &
Luna
poſsit ſplendores &
radios immittere, cum ab iis locus tangitur, vitiatur,
&
amiſſa virtute coloris, denigratur. Itaque cum & alii multi, tum etiam
Faberius ſcriba, cum in Auentino voluiſſet habere domum eleganter ex-
politam, periſtylis parietes omnes induxit minio, qui poſt dies triginta
facti ſunt inuenuſto varioq́;
colore. Itaque primo locauit inducendos
alios colores.
At ſi quis ſubtilior fuerit, & voluerit expolitionem minia-
ceam ſuum colorem retinere, cum paries expolitus &
aridus fuerit, tunc
ceram Punicam igni liquefactam paulo oleo temperatam ſeta inducat.
Deinde poſtea carbonibus in ferreo vaſe compoſitis, eam ceram apprime
cum pariete calefaciundo ſudare cogat, fiatq́;
vt peræquetur. Poſtea cum
candela linteisq́;
puris ſubigat, vti ſigna marmorea nuda curantur. Hæc
autem κᾶν{σι}ς Græcè dicitur.
Ita obſtans ceræ Punicæ lorica non pati-
tur, nec Lunæ ſplendorem, nec Solis radios lambendo eripere ex his poli-
tionibus colorem.
Quæ autem in Epheſiorum metallis fuerunt officinæ,
nunc traiectæ ſunt ideo Romam, quod id genus venæ poſtea eſt inuen-
tum Hiſpaniæ regionibus, ex quarum metallis glebæ portantur, &
per
publicanos Romæ curantur.
Eæ autem officinæ ſunt inter ædem Floræ
&
Quirini. Vitiatur minium admixta calce. Itaque ſi quis velit expe-
riri id ſine vitio eſſe, ſic erit faciundum.
Ferrea lamna ſumatur, in ea mi-
nium imponatur, ad ignem collocetur, donec lamna candeſcat, cum è can-
dore color immutatus fuerit, eritq́;
ater, tollatur lamna ab igne, & ſirefri-
geratum reſtituatur in priſtinum colorem, ſine vitio ſe eſſe probabit.
Sin
autem permanſerit nigro colore, ſignificabit ſe eſſe vitiatum.
Quæ ſuc-
currere potuerunt mihi de minio, dixi.
Chryſocolla apportatur à Mace-
donia, foditur autem ex his locis, qui ſunt proximi ærariis metallis.

Minium &
Indicũ nominibus ipſis indicant, quibus in locis procreantur.

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index