Vitruvius, Marci Vitruvii Pollionis De architectura libri decem : ope codicis Guelferbytani, editionis principis, ceterorumque subsidiorum recensuit, et glossario in quo vocabula artis propria Germ. Ital. Gall. et Angl. explicantur, 1800
page |< < (34) of 376 > >|
32234LEXICON
Geniculus. VII. 7. eín Knie in der
Waſſerleitung;
ein Bug, eine Ecke wo
zwey Röhren unter einem Winkel zuſam-
men kommen.
G. Coude. I. Gomito. A.
Bending.
Genus Iouicum. IV. Praef. Ioni-
ſche Ordnung.
G. Ordre Ionique. I. Or-
dine Ionico.
A. Ionic order.
— — Corinthium. IV. 1. Korinthi-
ſche Ordnung.
G. Ordre Corinthien. I. Or-
dine Corintio.
A. Corinthian ordre.
— — Doricum. IV. 3. Doriſche Ord-
nung.
G. Ordre Dorique. I. Ordine Do-
rico.
A. Doric order.
Geruſia. II. 8. Altmännerhaus.
Unter dieſem Namen haben die Sarder den
Pallaſt des Cröſus abgelebten Bürgern
als einen Zufluchtsort angewieſen.
G.
pital des vieillards.
I. Ospitale de vecchj.
A.
Hoſpital for the aged.
Glarea. II. 4. VIII. 1. Kies, Kiesſand.
G. Gravier. I. Ghiara. A. Gravel.
Glebae marmoris. VII. 6. Marmor-
ſchollen.
VII. 2. calcis, Kalkſteine. G. Pier-
res de chaux.
I. Pietre di calce. A. Lime-
ſtones.
VII 8. Erze; jede Erd- oder Stein-
art, welche Metall oder Halbmetall ent-
hält.
G. Motte de terre. I. Zolla. A. Maſt.
Glutinum. VII. 10. Leim. G. Colle. I.
I. Colla. A. Glue.
Gnomon. I. 6. X. paſſim. Zeiger, Wei-
ſer.
G. Style. I. Gnomone, ſtilo. A. Gno-
mon.
Gnomonice. I. 3. i. a. horologiorum
ratio, die Gnomonik, Kunſt Sonnen- und
andere Uhren zu machen.
G. Gnomoni-
que.
I. Gnomonica. A. Dialling.
Gonarche. IX. 6. (IX.) Eine Art von
Sonnenuhr.
Gradationes. V. 3. Stufenerhöhung
m Theater;
die ſich ſtufenweiſe über ein-
ander erhebenden Sitzreihen.
G. Gradins.
I. Gradini. A. The ranges of ſeats.
Gradus. III. 3. Stufen. V. 3. Sitze im
Theater.
G. Gradins où les spectateurs étoi-
ent assis.
I. Sedili. A. Degrees, ſeats of
the theaters.
VII. 1. Höcker, emporſtehen-
de Erhöhungen, Ungleichheiten auf einem
ſonſt ebenen Körper.
G. Inégalité. Emi-
nance.
I. Denti. A. Riſings.
Grammatica. I. 1. Philologie im
weitläuftigen Sinn.
Grammaticus. I 1. Was die Römer
damit für einen Begriff verbanden, erhellt
aus folgender Stelle Suetons (de illuſtr.
gramm. IV.) Appellatio Grammatico-
rum Graeca conſuetudine invaluit:
ſed
initio Literati vocabantur.
Cornelius
quoque Nepos, in libello, quo diſtinguit
literatum ab erudito, literatos
quidem vulgo appellari, ait, eos, qui ali-
quid diligenter, et accurate, ſcienterque
poſſint, aut dicere, aut ſcribere:
ceterum
proprie ſic appellandos poetarum inter-
pretes, qui a Graecis γραμματικοὶ nomi-
nentur;
eosdem Literatores vocita-
tos.
Meſſala Corvinus, in quadam epi-
ſtola oſtendit, non eſſe ſibi, dicens, rem
cum Furio Bibaculo, nec cum Sigida qui-
dem, aut Literatore Catone:
ſigniſicat
enim haud dubie Valerium Catonem, poe-
tam ſimul, grammaticumque notiſſimum.

Sunt, qui literatum a literatore diſtin-
guant, ut Graeci Grammaticum a Gram-
matiſta, et illum quidem abſolute, hunc
medio riter doctum exiſtiment, quorum
opinionem Orbilius etiam exemplis con-
ſirmat.
Nam apud majores, ait, cum

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index