3327IN LIB. DE COLORIBVS.
lantur nigra, vt paulò pòſt author explicabit, vbi do-
cebit tenebras & vmbras eſſe nigras. Animaduerten-
dum præterea eſt, authorem hic accipere elementa,
qualia apud nos reperiuntur; verum cum ea ſubtilita
te, quam maximam habere poſſunt. nam abſolute ſim
plicia, fortè neutiquam inuenias. Itaq. hoc pacto aër
& aqua dicuntur alba; ignis carbo, & ignis flamma,
flaua & punicea: terra verò, alba appellatur ſua na-
tura, quod nulla inficiatur tinctura, quare candica-
re videtur. & quanquam nunquam citra tincturam
cernitur, tamen ſi ſepararetur à coloribus, album aſci
ſceret. Non igitur vna eadémque ratione omnia ele-
menta nuncupantur alba: ſed aqua quidẽ & aër, pro-
pter ſuam perſpicuitatem, quòd ſint lucida, quando-
quidem nullum admittunt colorem. terra autem, nõ
ita, ſed quia nulla ſit illi propria tinctura. Quin etiam
ignis fortaſſe in ſphæra ſua eſt albus, ob ſummam ra-
ritatem, ob quam ne lucere quidem poteſt. Denique
aër in alieno aliquo corpore incluſus, (qui aptius ap-
pellatur ſpiritus.) albedinem facit, vt Ariſtoteles quin
to de Generatione animalium, cap. ſexto author eſt
vt in niue & ſpuma conſpicitur. At in miſtione aliter
ſe res habet: quoniam albedo in miſtis ſequitur ele-
mentorum miſturã & coctionem. atque ob id, Ariſto
teles octaua ſectione Problematum, dixit albedinẽ tri
bui igni hoc eſt calido. & quinto de Generatione ani
malium inquit, In animalibus varii coloris, partes cir
ca ventrem eſſe albiores, et dulciores, quia calidiores.
Aliquando albedo ſequitur copiam humoris aquei,
non concocti, nec alterati; vt in radicibus, quæ ſub
terra conduntur, & acinis mali punici cernere licet
hinc Gale. à flegmate oriri, voluit. Trib. ergo modis
res fiunt & apparent albæ, aut ob multitudinem
cebit tenebras & vmbras eſſe nigras. Animaduerten-
dum præterea eſt, authorem hic accipere elementa,
qualia apud nos reperiuntur; verum cum ea ſubtilita
te, quam maximam habere poſſunt. nam abſolute ſim
plicia, fortè neutiquam inuenias. Itaq. hoc pacto aër
& aqua dicuntur alba; ignis carbo, & ignis flamma,
flaua & punicea: terra verò, alba appellatur ſua na-
tura, quod nulla inficiatur tinctura, quare candica-
re videtur. & quanquam nunquam citra tincturam
cernitur, tamen ſi ſepararetur à coloribus, album aſci
ſceret. Non igitur vna eadémque ratione omnia ele-
menta nuncupantur alba: ſed aqua quidẽ & aër, pro-
pter ſuam perſpicuitatem, quòd ſint lucida, quando-
quidem nullum admittunt colorem. terra autem, nõ
ita, ſed quia nulla ſit illi propria tinctura. Quin etiam
ignis fortaſſe in ſphæra ſua eſt albus, ob ſummam ra-
ritatem, ob quam ne lucere quidem poteſt. Denique
aër in alieno aliquo corpore incluſus, (qui aptius ap-
pellatur ſpiritus.) albedinem facit, vt Ariſtoteles quin
to de Generatione animalium, cap. ſexto author eſt
vt in niue & ſpuma conſpicitur. At in miſtione aliter
ſe res habet: quoniam albedo in miſtis ſequitur ele-
mentorum miſturã & coctionem. atque ob id, Ariſto
teles octaua ſectione Problematum, dixit albedinẽ tri
bui igni hoc eſt calido. & quinto de Generatione ani
malium inquit, In animalibus varii coloris, partes cir
ca ventrem eſſe albiores, et dulciores, quia calidiores.
Aliquando albedo ſequitur copiam humoris aquei,
non concocti, nec alterati; vt in radicibus, quæ ſub
terra conduntur, & acinis mali punici cernere licet
hinc Gale. à flegmate oriri, voluit. Trib. ergo modis
res fiunt & apparent albæ, aut ob multitudinem