Vitruvius, De architectura libri decem ad Caesarem Augustum, omnibus omnium editionibus longè emendatiores, collatis veteribus exemplis

Page concordance

< >
Scan Original
391 369
392 370
393 371
394 372
395 373
396 374
397 375
398 376
399 377
400 378
401 379
402 380
403 381
404 382
405 383
406 384
407 385
408 386
409 387
410 388
411 389
412 390
413 391
414 392
415 393
416 394
417 395
418 396
419 397
420 398
< >
page |< < (369) of 530 > >|
391369DE ARCHITEC. LIB. IX. lum eſſe ΠολύσΗμομ vidiſſe Plinium non poſſum{us} non credere, vt Theophrasti at\’
Dioſcoridis ἄμμιομ, id eſt minium, exitialem vel tractantib{us} in officinis pulue-
rem ſignificarit, &
eam, quæ Vitruuium ipſum, cæteros ſecutis rubrica vertitur,
quæque hausta non vni medetur morbo, tantum abeſt, vt reſpirando tracta noceat.
Nihilo ſcilicet inſolenti{us} atque à Celſo graui & medico, & Latinæ linguæ autore,
quinto ac ſexto libris non ſemel minium Sinopicum pro milto Sinopica dictum eſt.

Neque video, cur ab Homero ſecundo Iliados libro Cephaleniorum &
finitimorum
locorum ductæ ab Vlyſſe naues μιλΤοΠάρΗοι vocatæ fuerint, quòd rubrica, ſeu ea
ſit ſinopis, ſeu ſit fabrilis, pict{as} habuerint pror{as}, ac non poti{us}, quòd minio, quan-
do e{as} commendare voluerit, &
istud apud Romanos aliquot etiam poſt ſeculis tan-
tæ fuerit autoritutis, vt Iouis ipſi{us} faciem festis dieb{us} miniandam Cenſores loca-
rint, &
triumphantium corpora lini ſolita legantur. Rubricæ verò pretium longè
min{us} fuiſſe plerique omnes testentur.
Quin & ipſe Plini{us} cum rubricam iam
Troianis temporib{us} in honore fuiſſe Homeri autoritate tradit, μίλτ{ος} quomodo ver-
ti queat, ostendit, rem ipſam non exprimit:
quæ verò antè dixit, quæ\’ ſubiungit,
ſi quis peniti{us}, atque penſiculati{us} legerit, ea ἄμμιομ intellexiſſe comprobauerint.

Itaque ſemel de ijs ita ſtatuo, rubricam, minium, &
milton generaliter audiri, &
pro re nata, aut adiecto gentis, vſus’ue cognomine intelligi, ἄμμιομ verò nuſquam,
niſi pro perniciali illa coccinei coloris farina vſurpari Pro re nata fuerit, cum apud
Celſum libri quarti cap.
de torminib{us} (ita enim {δι}υσ{εν}Τερίαμ vertit) legeris minij
glebam aduerſ{us} intestinorum vlcera valere, pro Lemniaterra, ſiue Lemnia ſphra-
gide interpretari, ex Dioſcoride cap.
de Lemnia, & Galeno libro nono ſimplicium
medicamentorum, vbi de Samia terra tradit, vti &
cum eundem libro quinto in
lenib{us} emplastris, in pastillo ad ſordida vlcera, &
libro ſexto in liquido collyrio
Euelpidis, minium ſimpliciter dictum inuenies, pro Sinopica rubrica interpretari.

Non eſt tamen negligendum Serapionis minium, &
quod in officinis venditur,
Dioſcoridis &
Galeni eſſe Sandycem. Miniculatorem Vlpian{us} Pandectarum lib.
XXXVIII.
de operis libert. vocat, qui minio maiuſcul{as} liter{as}, aut eiuſmodi ali-
quid pingit.
Non minus etiam plures philologicum. ] Leuis menda, ſed anno-
tata, ne oſcitantem lectorem moraretur.
Scribendum philologi cum, distinctis dictio-
nib{us}.
Qui autem eſſent philologi, dixi in proœmio libri ſexti.
Degnomonicis rationib{us}, ex radijs ſolis per vmbram in-
uentis, & mundo atque planetis. CAP. IIII.
EA autem ſunt diuina mente comparata, habentq́; ad-
mirationem magnam conſiderantibus, quod vmbra
gnomonis æquinoctialis alia magnitudine eſt A the-
nis, alia Alexandriæ, alia Romæ, non eadem Placen-
tiæ, cæterisq́;
orbis terrarum locis. Itaque longe aliter
diſtant deſcriptiones horologiorum, locorum mutatio-
nibus.
Vmbrarum enim æquinoctialium magnitudinibus

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index