396374M. VITRVVII POLL.
mundi diſtans conſiſtit contra, &
impetu ſolis totius orbis in ſe recipit
ſplendorem. Septimodecimo die cum Sol oritur, ea preſſa eſt ad Occi-
dentem, vigeſimo & altero die cum ſol eſt exortus, Luna tenet circiter
medias cœli regiones, & id quod ſpectat ad ſolem, habet lucidum, in reli-
quis obſcura. Item quotidie curſum faciendo, circiter octauo & vigeſimo
die ſubit radios ſolis, & ita menſtruas perficit rationes. Nunc vt in ſingulis
menſibus ſol ſigna peruadens, auget & minuit dierum & horarum ſpatia,
dicam.
ſplendorem. Septimodecimo die cum Sol oritur, ea preſſa eſt ad Occi-
dentem, vigeſimo & altero die cum ſol eſt exortus, Luna tenet circiter
medias cœli regiones, & id quod ſpectat ad ſolem, habet lucidum, in reli-
quis obſcura. Item quotidie curſum faciendo, circiter octauo & vigeſimo
die ſubit radios ſolis, & ita menſtruas perficit rationes. Nunc vt in ſingulis
menſibus ſol ſigna peruadens, auget & minuit dierum & horarum ſpatia,
dicam.
IN CAPVT IIII. ANNOTAT.
Ea autem ſunt diuina mente comparata.
] Quæ ſuperiora ſunt tria
capita, videntur pars eſſe proœmij Hoc autem libri initium.
capita, videntur pars eſſe proœmij Hoc autem libri initium.
Quòd vmbra gnomonis æquinoctialis, &
c.
] Spectat istud ad ho-
rologiorum rationem, de qua infrà cap. VIII. ſatis multa præcipit.
rologiorum rationem, de qua infrà cap. VIII. ſatis multa præcipit.
Mundus autem eſt omnium naturæ rerum conceptio ſum-
ma. ] Mund{us} cui{us} circunflexu teguntur cuncta, à perfecta abſoluta\’ elegantia
ita appellat{us}, vt à Græcis Ηόσμ& , alio nomine cælum dicitur à cælando, deſcri-
pto circulo, qui ſignifer vocatur in duodecim animalium effigies, autore Plinio li-
bri II. cap. IIII. Alijs placet à concauitate dictum cœlum, Ηοῖλομ enim id eſt,
quod concauum. Id apud Laërtium Diogenem legi eſſe ſphæram volubilem, & im-
menſum tectum. Plato in Timæo, Mercuri{us} Triſmegist{us} in Pimandro, Alcino{us}
lib. de doctrina Platonis, Iamblic{us} libro de mysterijs, & Syneſi{us} lib. de ſomnijs,
tradunt mundum eſſe animal, vt hoc quoque non præteream.
ma. ] Mund{us} cui{us} circunflexu teguntur cuncta, à perfecta abſoluta\’ elegantia
ita appellat{us}, vt à Græcis Ηόσμ& , alio nomine cælum dicitur à cælando, deſcri-
pto circulo, qui ſignifer vocatur in duodecim animalium effigies, autore Plinio li-
bri II. cap. IIII. Alijs placet à concauitate dictum cœlum, Ηοῖλομ enim id eſt,
quod concauum. Id apud Laërtium Diogenem legi eſſe ſphæram volubilem, & im-
menſum tectum. Plato in Timæo, Mercuri{us} Triſmegist{us} in Pimandro, Alcino{us}
lib. de doctrina Platonis, Iamblic{us} libro de mysterijs, & Syneſi{us} lib. de ſomnijs,
tradunt mundum eſſe animal, vt hoc quoque non præteream.
Id voluitur continenter circum terram.
] Vnde &
æther vocat{us}
eſt, ab æterno & irrequieto ambitu, quaſi ἀεὶ θέωμ, id eſt ſemper currens. Qua in
ſententia video fuiſſe Aristotelem. Alij ἀΠὸ {των} ἀεὶ θέρεμ, Ἠτοι θ{δρ}μαίν{ει}μ, id
eſt à ſemper calefaciendo. Annotauit ex Homero Galen{us} comment. IIII. in ſextum
de morbis vulgarib{us} Hippocratis librum, Veteres cœlum nos ambiens exquiſite
purum, æthera, nebuloſum verò, aëra vocare conſueuiſſe.
eſt, ab æterno & irrequieto ambitu, quaſi ἀεὶ θέωμ, id eſt ſemper currens. Qua in
ſententia video fuiſſe Aristotelem. Alij ἀΠὸ {των} ἀεὶ θέρεμ, Ἠτοι θ{δρ}μαίν{ει}μ, id
eſt à ſemper calefaciendo. Annotauit ex Homero Galen{us} comment. IIII. in ſextum
de morbis vulgarib{us} Hippocratis librum, Veteres cœlum nos ambiens exquiſite
purum, æthera, nebuloſum verò, aëra vocare conſueuiſſe.
Per axis Cardines extremos.
] Ἅξωμ Ηόσμ{ου} (inquit Procl{us}) ’σδὶμ Ἡ
διάμετρ{ος} πε{ρὶ} Ἡμ ςρέφετ{αι}, hoc eſt. Axis mundi eſt dimetiens circum quem ver-
ſatur. # Lucan{us} libro I.
διάμετρ{ος} πε{ρὶ} Ἡμ ςρέφετ{αι}, hoc eſt. Axis mundi eſt dimetiens circum quem ver-
ſatur. # Lucan{us} libro I.
Aetheris immenſi partem ſi preſſeris vnam,
Sentiet axis on{us} # Et Prudenti{us}
Sentiet axis on{us} # Et Prudenti{us}
Et ſciſſ{us} axis cardinem mundi ruentis ſoluerit.
Homer{us} (cui vt Poëtæ multa fingere licuit) tam vastam molem non putauit pen-
dentem volui dicendam, ſed Atlantem tradit column{as} habuiſſe, quib{us} terram,
cœlum\’ ſustineret. Verſ{us} ex primo libro Odyſſeæ adſcribam.
dentem volui dicendam, ſed Atlantem tradit column{as} habuiſſe, quib{us} terram,
cœlum\’ ſustineret. Verſ{us} ex primo libro Odyſſeæ adſcribam.
Ἅτλαντ{ος} θυγὰτΗρ ὁλοόφρον{ος}, ὅσ τε θαλά{ος}Ης
ΠάσΗς β{\’δν}θεα οἶ{δι}εμ, ἔχε ζέ τε Ηίονας ἀυ τὸς
ΜαΗρὰς, ἁι γαιάμ τε Ηὰι ὸυρανὸμ ἀμφὶς ἔχομσι.
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib