Vitruvius, De architectura libri decem ad Caesarem Augustum, omnibus omnium editionibus longè emendatiores, collatis veteribus exemplis

Page concordance

< >
Scan Original
391 369
392 370
393 371
394 372
395 373
396 374
397 375
398 376
399 377
400 378
401 379
402 380
403 381
404 382
405 383
406 384
407 385
408 386
409 387
410 388
411 389
412 390
413 391
414 392
415 393
416 394
417 395
418 396
419 397
420 398
< >
page |< < (375) of 530 > >|
397375DE CHITEC. LIB. IX.
Alterum trans contrà ſub terra. ] Duriuſculum loquendi gen{us}, qua-
lia non pauca ſunt hui{us} autoris.
Ibíque circum eorum cardinum orbiculos. ] Scribo, circum eos car-
dines.
Quod Sulpitian{us} codex agnoſcit, vt ſit ſenſ{us}, Perfecit circũ axis cardines, id
eſt extrem{as} partes, &
veluti cnodaces, orbiculos, qui à Græcis Πόλοι vocantur,
quaſi dic{as} vertices, quòd in eis cœlum perpetuò vertatur, quemadmodum torn{us}
in armillis.
Autores alij, quos ego viderim, magno conſenſu dicunt cœlum circum
axem volui, cui{us} extrema duo puncta vocentur poli.
Quæ ſententia recepta pro-
bata\’ eſt.
Vnum Varronem video in eadem ferè ſententia cum Vitruuio fuiſſe, vt
ex Gellij lib.
III. cap. X. deprehendim{us}.
Qui Græcè πόλοι nominantur. ] Latini vertices dixerunt, vti Virgi-
li{us} primo Georg.
Plini{us} lib. II. cap. XV. & alij Græcos imitati, qui πόλ{ου}ς. à
Πολέω, id eſt verto nominarunt.
Poli duo ſunt, arctic{us}, ſiue borealis, & antarcti-
c{us}, ſiue australis.
Omnia autem viſitata & inuiſitata. ] Id eſt quæ videntur, & non
videntur.
Apulei{us} libro quarto de aſino, dicit noctem viſitatam pro conſpecta. Ci-
cero autem in oratione de aruſpicum reſponſis, inuiſa pro non viſa vſurpauit, &

C.
Iuli{us} Cæſar de bello ciuili, libro ſecundo. Communi, ait, fit vitio naturæ, vt in-
uiſis, latitantib{us}, atque incognitis reb{us} magis confidam{us}, vehementi{us}\’ exter-
reamur.
Luna, ſtella Mercurij, & c. ] Ab his ſeptem ſtellis, qu{as} πλανἨτας Græ-
ci, multi ex nostris erratic{as}, Nigidi{us} apud Gellium errones vocat, ſunt appellati
ab Aegyptijs primùm hebdomadis dies, Saturni, Solis, Lunæ, Martis, Mercurij, Iouis,
&
Veneris, quos hodie partim, Sabbatum, Diem Dominicum, Lunæ, Martis, Mer-
curij, Iouis &
Veneris: partim Sabbatum, Diem Dominicum, feriam ſecundam,
tertiam, quartam, quintam, &
ſextam dicim{us}, id\’ autore Imper. Conſtantino, ſi
vera tradit Nicephor{us} in ei{us} encomio (Syluestro enim Pontifici Romano tribuit
Bed{as} capite octauo libri de natura rerum) Sabbati appellationem retinentes, quia
De{us} omnia cum creaſſet, eo die, id eſt ſeptimo quieuit, &
à Dominico hebdomada
inchoantes, quia ſit eo die CHRISTVS Seruator &
Redemptor noster à mortuis
à patre ſuſcitat{us}.
Philastri{us} quidem certè Epiſcop{us} Brixienſis in libro de hære-
ſib{us} tradit Deum nomina dierum ab origine mundi appellaſſe primum, ſecun-
dum, tertium, quartum, quintum, ſextum, ſeptimum.
Ordinis autem illi{us} cauſ{as}
apud Dionem libro triceſimoſeptimo, qui prim{us} eſt eorum, qui ad hanc diem pro-
dierunt, &
Ioannem Oxiphilinum in ei{us} epitome legim{us} du{as}, qu{as} vt poteri-
m{us} quoniam neuter eorum adhuc in man{us} omnium venit, nec ali{us}, quem lege-
rim prodiderit, non tam vertem{us}, quàm explicabim{us}, eo\’ libenti{us}, quòd memini
ea de re quæſitum eſſe ab Antonio Angelo Ambiano, amico &
benè docto viro,
cum ipſe Conſtantinopoli, ego Roma in Galliam reuerſi, Lutetiæ apud Ioannem Per-
rellum ciuem meum, meæ\’ olim pueritiæ inſtitutorem atque moderatorem, nunc
verò primæ celebritatis medicum cœnarem{us}.
Occaſionem autem attulerat liber
Theodori Gaɀœ περὶ μ{ηυ}ῶμ à Perrello ante annos viginti ſumma fide, &
pari ele-
gantia verſ{us}.
Prima igitur ratio hæc eſt. cum existimarent Aegyptij planetarum
eum eſſe ordinem, vt orbis ſumm{us} Saturni diceretur, proxim{us} Iouis,

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index