405646CHRISTIANI HUGENII
tiam, non licuit;
ſæpius ea de re ſermones habitos memini.
Qualia vero eſſent, quæ in iſtis regionibus extarent Naturæ
opera, id ne ſperandum quidem eſſe ut unquam ſciri poſ-
ſit, fruſtraque proinde quæri, certo credebamus. Neque
vero aut a priſcis Philoſophis, aut a recentioribus quidquam
ejuſmodi tentatum fuiſſe comperi. Nam inter illos quidem,
jam ab ipſo Aſtronomiæ exortu, cum primum Sphæricam
eſſe Terræ formam intellectum eſt, eamque undique æthere
cingi, fuere qui auderent alios eſſe in ſideribus mundos, imo
innumerabiles dicere. Poſteriores vero, ut Cardinalis Cu-
11Fuiſſe qui
Planetis in-
colas tribue-
rint, ſed ni-
hil præterea
de iis inqui-
ſiviſſe. ſanus, Brunus, Keplerus, qui & Tychonem Braheum idem
ſenſiſſe ſcribit, Planetis quidem incolas ſuos tribuerunt; Cu-
ſanus & Brunus etiam Soli, & ſtellis inerrantibus: nihil ta-
men ulterius aut hi aut illi quæſiviſſe inveniuntur; neque
etiam nuperus auctor Gallicus dialogi ingenioſi de Mundo-
rum multitudine. Tantum fabulas quaſdam de Lunæ popu-
lis nonnulli contexuerunt, animi causâ, Lucianicis, quas
noſti, haud multo veriſimiliores. Nam & Keplerianas his
annumero, quibus ille in ſomnio Aſtronomico ludere voluit.
Mihi vero, qui tot viris egregiis nequaquam me perſpica-
ciorem eſſe exiſtimo, ſed eo feliciorem, quòd poſt illos.
tantùm non omnes, natus ſim; cum ab aliquo tempore di-
ligentius iſta meditari cœpiſſem, viſum eſt non prorſus ob-
ſeptas eſſe, de rebus tam procul diſſitis, inquirendi vias, ſed
veriſimilibus conjecturis abunde materiam præberi. Quas
conjecturas meas, prout ſeſe ſubinde obtulerunt, in adver-
ſariis annotatas, nunc in ordinem redigere, tibique expo-
nere volui; atque aliquid etiam adjicere de Sole, Stelliſque
inerrantibus, & mundi magnitudine, cujus particula quæ-
dam minima eſt totius Syſtematis noſtri complexus. Et hæc
quidem, pro ſolito tuo res ſuperas cognoſcendi ſtudio, li-
benter te lecturum arbitror. Mihi certe ſcribere ea jucun-
dum fuit; utque ſæpe aliàs, ita nunc, velut in re ipſa, ve-
rum eſſe expertus ſum illud Archytæ; Si quis in cœlum a-
ſcendiſſet, naturamque mundi & pluchritudinem ſiderum
perſpexiſſet, inſuavem illam admirationem ei
Qualia vero eſſent, quæ in iſtis regionibus extarent Naturæ
opera, id ne ſperandum quidem eſſe ut unquam ſciri poſ-
ſit, fruſtraque proinde quæri, certo credebamus. Neque
vero aut a priſcis Philoſophis, aut a recentioribus quidquam
ejuſmodi tentatum fuiſſe comperi. Nam inter illos quidem,
jam ab ipſo Aſtronomiæ exortu, cum primum Sphæricam
eſſe Terræ formam intellectum eſt, eamque undique æthere
cingi, fuere qui auderent alios eſſe in ſideribus mundos, imo
innumerabiles dicere. Poſteriores vero, ut Cardinalis Cu-
11Fuiſſe qui
Planetis in-
colas tribue-
rint, ſed ni-
hil præterea
de iis inqui-
ſiviſſe. ſanus, Brunus, Keplerus, qui & Tychonem Braheum idem
ſenſiſſe ſcribit, Planetis quidem incolas ſuos tribuerunt; Cu-
ſanus & Brunus etiam Soli, & ſtellis inerrantibus: nihil ta-
men ulterius aut hi aut illi quæſiviſſe inveniuntur; neque
etiam nuperus auctor Gallicus dialogi ingenioſi de Mundo-
rum multitudine. Tantum fabulas quaſdam de Lunæ popu-
lis nonnulli contexuerunt, animi causâ, Lucianicis, quas
noſti, haud multo veriſimiliores. Nam & Keplerianas his
annumero, quibus ille in ſomnio Aſtronomico ludere voluit.
Mihi vero, qui tot viris egregiis nequaquam me perſpica-
ciorem eſſe exiſtimo, ſed eo feliciorem, quòd poſt illos.
tantùm non omnes, natus ſim; cum ab aliquo tempore di-
ligentius iſta meditari cœpiſſem, viſum eſt non prorſus ob-
ſeptas eſſe, de rebus tam procul diſſitis, inquirendi vias, ſed
veriſimilibus conjecturis abunde materiam præberi. Quas
conjecturas meas, prout ſeſe ſubinde obtulerunt, in adver-
ſariis annotatas, nunc in ordinem redigere, tibique expo-
nere volui; atque aliquid etiam adjicere de Sole, Stelliſque
inerrantibus, & mundi magnitudine, cujus particula quæ-
dam minima eſt totius Syſtematis noſtri complexus. Et hæc
quidem, pro ſolito tuo res ſuperas cognoſcendi ſtudio, li-
benter te lecturum arbitror. Mihi certe ſcribere ea jucun-
dum fuit; utque ſæpe aliàs, ita nunc, velut in re ipſa, ve-
rum eſſe expertus ſum illud Archytæ; Si quis in cœlum a-
ſcendiſſet, naturamque mundi & pluchritudinem ſiderum
perſpexiſſet, inſuavem illam admirationem ei
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib