Viviani, Vincenzo, De maximis et minimis, geometrica divinatio : in qvintvm Conicorvm Apollonii Pergaei

Table of figures

< >
[Figure 1]
[Figure 2]
[Figure 3]
[Figure 4]
[Figure 5]
[Figure 6]
[Figure 7]
[Figure 8]
[Figure 9]
[Figure 10]
[Figure 11]
[Figure 12]
[Figure 13]
[Figure 14]
[Figure 15]
[Figure 16]
[Figure 17]
[Figure 18]
[Figure 19]
[Figure 20]
[Figure 21]
[Figure 22]
[Figure 23]
[Figure 24]
[Figure 25]
[Figure 26]
[Figure 27]
[Figure 28]
[Figure 29]
[Figure 30]
< >
page |< < (21) of 347 > >|
LEMMA II. PROP. IX.
Sit rectangulum ABD æquale quadrato BC. Dico addita qua-
cunque
BE, rectangulum AED maius eſſe quadrato EC.
CVm enim rectangulum ABD æquale ſit quadrato mediæ BC, erit AB
ad
BC, vt BC ad BD, &
diuidendo, & permutando AC ad CD, vt
17[Figure 17] CB ad BD.
Et cum ſit DB minor
DE
, habebit CD ad DB maiorem
rationem
quam ad DE, &
compo-
nendo
CB ad BD, hoc eſt AC ad CD maiorem habebit rationem 1128. quin-
ti
elem.
CE ad ED, &
permutando AC ad CE maiorem rationem quam CD 2227. quin-
ti
elem.
DE, &
componendo AE ad EC maiorem quam EC ad ED. Si fiat ergo vt AE ad EC, ita EC ad EF, habebit quoque EC ad EF maiorem rationem
3328. quin-
ti
elem.
quam EC ad ED, vnde EF erit minor ED, ſed (cum factum ſit AE ad EC,
vt
EC ad EF) rectangulum AEF æquale eſt quadrato EC, quare rectangu-
lum
AED maius erit quadrato EC.
Quod erat & c.
THEOR. III. PROP. X.
Aſymptoti, & ſectio in infinitum productæ ad ſe propius acce-
44Prop. 14.
ſec
. con.
dunt, &
ad interuallum perueniunt minus quolibet dato interuallo.

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index