4129De ignis natura
Naturę ſimplices diſtinctè &
ordinatè diſponendę eſſent.
Gradon.
Illud pręterea, quod dictis conſequens videtur, non
diſſimulandum exiſtimo, videlicet ſingulas Elementorum notiones,
Terram, Aquam, Aërem, Ignem, non eſſe ſpecies vltimas: ita enim
ſunt partes, quę ſubſunt generi Elementi, vt etiam ſingulę ample-
ctantur plures ſpecies: Sic Terra genus eſt in plures diuiſum partes:
& ſicut terra Lemnia, aut Samia, aut communis argilla ad ſpeciem
eandem non pertinent, quamuisin communi Terrę notione conue-
niant; ita plures ſpecies vniuerſum genus Elementi Terrę partiri
poſſunt, modò Primarum Qualitatum terrę congruentium, Frigo-
ris ſcilicet & Siccitatis, communione ſimiles ſint, cœtera diſſimi-
les; ſi nimirum ſingulę hoc habeant, quod ęgrè miſceantur, ac
vim obtineant tenuiora elementa conſtipandi, & , vt ita dicam,
coagulandi, parui refert eas cœterarum proprietatum diſſenſione
diſcrepare. Haud diſpari ratione de Ignis cœterorumque Elemen-
torum generibus philoſophandum eſt; quęcunque enim naturę
ſimplices validam vim habentreliquas attenuandi, ipſę tamen ob
maximam ſui tenuitatem ac mobilitatem difficilè permiſcentur,
ſed potiùs auolare conantur, Ignes ſunt: ſed quid prohibet eas, in
reliquis qualitatibus longè diſſimiles, ſpecie diſiunctas eſſe, immò
& diſſidere? Quin & illud addendum, quod non ignes omnes calo-
ris gradibus pares eſſe, aut ęquè tenues oportet; ſed in vnoquoque
compoſitorum corporum quę inſunt particulę omnium tenuiſſimę
calorem habentes, cuius cauſas ipſa natura continet, eæ in corpore
illo Elementi Ignis munere funguntur; neque obſtat quicquam,
quo minus ignis ſint, ſi corpora alia concreta ſunt ex particulis
plus caloris habentibus, & tenuitatis: ignem enim alium alio ro-
buſtiorem eſſe nil vetat.
diſſimulandum exiſtimo, videlicet ſingulas Elementorum notiones,
Terram, Aquam, Aërem, Ignem, non eſſe ſpecies vltimas: ita enim
ſunt partes, quę ſubſunt generi Elementi, vt etiam ſingulę ample-
ctantur plures ſpecies: Sic Terra genus eſt in plures diuiſum partes:
& ſicut terra Lemnia, aut Samia, aut communis argilla ad ſpeciem
eandem non pertinent, quamuisin communi Terrę notione conue-
niant; ita plures ſpecies vniuerſum genus Elementi Terrę partiri
poſſunt, modò Primarum Qualitatum terrę congruentium, Frigo-
ris ſcilicet & Siccitatis, communione ſimiles ſint, cœtera diſſimi-
les; ſi nimirum ſingulę hoc habeant, quod ęgrè miſceantur, ac
vim obtineant tenuiora elementa conſtipandi, & , vt ita dicam,
coagulandi, parui refert eas cœterarum proprietatum diſſenſione
diſcrepare. Haud diſpari ratione de Ignis cœterorumque Elemen-
torum generibus philoſophandum eſt; quęcunque enim naturę
ſimplices validam vim habentreliquas attenuandi, ipſę tamen ob
maximam ſui tenuitatem ac mobilitatem difficilè permiſcentur,
ſed potiùs auolare conantur, Ignes ſunt: ſed quid prohibet eas, in
reliquis qualitatibus longè diſſimiles, ſpecie diſiunctas eſſe, immò
& diſſidere? Quin & illud addendum, quod non ignes omnes calo-
ris gradibus pares eſſe, aut ęquè tenues oportet; ſed in vnoquoque
compoſitorum corporum quę inſunt particulę omnium tenuiſſimę
calorem habentes, cuius cauſas ipſa natura continet, eæ in corpore
illo Elementi Ignis munere funguntur; neque obſtat quicquam,
quo minus ignis ſint, ſi corpora alia concreta ſunt ex particulis
plus caloris habentibus, & tenuitatis: ignem enim alium alio ro-
buſtiorem eſſe nil vetat.
Dand.
Equidem fateor eam eſſe vim notionum in animis noſtris
iam tum ab ipſâ infantiâ impreſſarum, vt vix Ignis vocabulum au-
dire poſſimus, quin illicò menti ſpontè ſuâ obijciat ſe ignis iſte vul-
garis, nec facile ſit cogitationem ab illo ſeuocare, & ad Elementum
reflectere. Quapropter aliquibus ſatius videtur, rebus non muta-
tis, paululum immutare vocabula, ijſque vti nominibus, quę co-
gitationem ad alienas imagines non detorqueant. Cum itaque ex
corporum diſſolutionibus ab arte excogitatis deprehendatur hu-
morem extrahi, atque ſpiritum, relicιis in imo vaſe partibus qui-
buſdam craſſis & grauibus (corpori animâ deſtituto ſimiles
iam tum ab ipſâ infantiâ impreſſarum, vt vix Ignis vocabulum au-
dire poſſimus, quin illicò menti ſpontè ſuâ obijciat ſe ignis iſte vul-
garis, nec facile ſit cogitationem ab illo ſeuocare, & ad Elementum
reflectere. Quapropter aliquibus ſatius videtur, rebus non muta-
tis, paululum immutare vocabula, ijſque vti nominibus, quę co-
gitationem ad alienas imagines non detorqueant. Cum itaque ex
corporum diſſolutionibus ab arte excogitatis deprehendatur hu-
morem extrahi, atque ſpiritum, relicιis in imo vaſe partibus qui-
buſdam craſſis & grauibus (corpori animâ deſtituto ſimiles