Vitruvius, De architectura libri decem ad Caesarem Augustum, omnibus omnium editionibus longè emendatiores, collatis veteribus exemplis

Table of figures

< >
[Figure 91]
[92] Scalæ cochlides.
[93] Scalæ rectæ itionis.
[94] Hemicylindri repræſentatio.Y B C H B K N M P A D C
[95] Meſolabii affiguratio.B D G C B F D H M G Q N T O F B M P
[96] Aſpectuum figura.A D aſpect{us} trigon{us}. A C aſpect{us} tetragon{us}. A B aſpect{us} hexagon{us}. A E aſpect{us} diametralis. C D B E A
[97] Cuneoli in formam lapidis coniecti cum anſa.
[98] Ergatæ.
[Figure 99]
[100] Sucula.
[101] Libra.
[102] Statera.
[Figure 103]
[Figure 104]
[Figure 105]
[Figure 106]
[Figure 107]
< >
page |< < (417) of 530 > >|
439417DE ARCHITEC. LIB. X.102[Figure 102]Statera. Sed illud prætereundũ
non arbitror, aginam, ſi
credim{us} Pompeio, eſſe
qua inſeritur ſcap{us}
trutinæ, id eſt in quo fo-
ramine trutina ſe ver-
tit.
Ea interpretatio ſi
vitioſa nõ eſt, quam ve
ra ſit puto æstimãdum.
Nam ſcap{us} in foramen
inſert{us} quomodo ſursũ
deorsũue agi queat (qui
ſunt proprij trutinarũ
mot{us}) non video.
Quā-
obrem eo nomine anſam,
quòd in vetusta ærea
ſtatera, quã florentin{us}
aurifex hîc oſtendit, in
annulo ſcapũ verti con
ſpexim{us}, aut anſæ axi
culum fibulámue in-
telligim{us}.
Anſam gubernaculi tenens. ] De gubernaculo quæritur apud Ari-
ſtotelem mechanicon quæstione V.
Gubernaculum vicem vectis gerit, mare oneris,
cardines in quib{us} vertitur gubernaculum hypomochlij, gubernator motoris.
Qui ὄιαξ à Græcis appellatur. ] Gubernaculi ſumma pars, quam an-
ſam Vitruui{us} nominat, ὄιαξ dicitur autore Iulio Polluce onomasticon lib.
I. cap. IX.
quanquam & ipſum totum gubernaculum eo nomine intelligi poteſt, vel teste Tho-
ma Magistro, lib.
de dictionib{us} Atticis, media pars φθ{έι}ρ, aut ῥίζα, aut {ὑπ}όζωμα
vocatur, extrema πΤερύγιον, quod reliquum eſt, ἀν χ{η\‘ν} appellatur.
Eiúſque vela quum ſunt per altitudinem mediam mali pen-
dentia.
] Lege quæstionem VI. mechanicon Aristotelis. Mal{us} fit vectis, mali ſe-
des, id eſt ἑ{δι}ώλιον, Aristoteli eſt hypomochlion, Vitruuio ipſi{us} mali calx, naui-
gium pond{us}, ſpirit{us}, qui vela tendit, eſt motor.
Velorum genera tradit Iſidor{us} lib.
etymolog. XIX. cap. III. ista eſſe, acation, epidromon, dolonem, artemonem, ſiparum,
&
mendicum Acation velum eſſe ait maximum, & in media naui conſtitutum.
Epidromon ſecundæ eſſe magnitudinis, ſed ad puppim.
Dolonem minimum, & ad
proram defixum.
Artemonem, vt dixi, dirigendæ nauis poti{us} cauſa commenda-
tum, quàm celeritatis.
Siparum vnum pedem habens, quo iuuari nauigia ſolent in
nauigatione, quoties vis venti langueſcit.
Mendicum, quid ſit, non explicat. Sext{us}
verò Pompei{us} de eo ſic tradit, Mendicũ dici putant velum, quod in prora ponitur.
Cum autem in ſummo cacumine antennæ ſubducta ſunt. ]
Non dubium eſt, quin ſit legendum ſubductæ, vt referatur ad antennæ.
Cum, in-
quit, in ſummo mali cacumine ſubductæ ſunt antennæ, non vela ſubducta in

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index