Bernoulli, Daniel, Hydrodynamica, sive De viribus et motibus fluidorum commentarii

Table of contents

< >
[41.] De Effluxu Aquarum ex Cylindris verticaliter po-ſitis, qui in alios tubos ſtrictiores pariter verticales deſinunt. §. 21.
[42.] Problema.
[43.] Solutio.
[44.] Problema.
[45.] Solutio.
[46.] Scholium.
[47.] Experimenta quæ ad Sect. 3. pertinent. Prænotanda.
[48.] Lemma.
[49.] De Velocitatibus maximis fluidorum per foramina valde ampla effluentium. Ad §. 16. & 20. Experimentum Primum.
[50.] De velocitate aquæ ex vaſe ampliſſimo erumpentis. Ad §. 17.
[51.] De vaſis quæ ſunt Tubis verticalibus inſtructa. Ad §. 22. & 23.
[52.] De iisdem vaſis, quibus tubi horizontales inſeruntur. Ad §. 24.
[53.] De canalibus recurvis. Ad §. 27.
[54.] HYDRODYNAMICÆ SECTIO QUARTA. De variis temporibus, quæ in effluxu aquarum deſiderari poſſunt. §. 1.
[55.] Experimenta quœ ad Sect. IV. pertinent.
[56.] Ad Theoriam Contractionis Venarum aquearum Experimentum 1.
[57.] Experimentum 2.
[58.] Experimentum 3.
[59.] Experimentum 4.
[60.] Experimentum 5.
[61.] Ad Theoriam aquarum per tubos effluentium. Experimentum 6.
[62.] Experimentum 7.
[63.] Experimentum 8.
[64.] Ad theoriam aquarum, quæ ex vaſis ampliſsi-mis à puncto quietis usque ad datum veloci-tatis gradum effluunt. Experimentum 9.
[65.] Experimentum 10.
[66.] Experimentum 11.
[67.] Experimentum 12.
[68.] HYDRODYNAMICÆ SECTIO QUINTA. De motu aquarum ex vaſis conſtanter plenis. §. 1.
[69.] Problema.
[70.] Solutio.
< >
page |< < (32) of 361 > >|
4632HYDRODYNAMICÆ.
Solutio.
Sit ſpatium A E G B = M, ſpatium A E Z U = N, qs = v, erit
aſcenſus potent.
= {Nv/M}: quia vero quantitas aquæ in canali conſtanter eadem
ponitur, erit ſpatium A E G B invariabile, adeoque d M = o ita ut diffe-
rentiale aſcenſus potent.
ſit ſimpliciter = {Ndv + vdN/M}, habetur autem d N
ex variatione ſitus aquæ.
Patet igitur propoſitum. Q. E. I.
Scholion.
§. 5. Poterunt hæ propoſitiones inſervire pro motu |fluidi intra vaſa
moti, id eſt, non effluentis definiendo, uti ſuo loco oſtendam:
at ve-
ro cum fluidum per foramen effluit, aptius inſtituetur aliter calculus,
nempe ut ſequitur.
Problema.
§. 6. Invenire differentiam aſcenſus potentialis poſtquam guttula
per foramen effluxit.
Solutio.
Fingamus aquam effluere ex vaſe aimb (Fig. 15.) utcunque for-
mato, fundum ſit im perforatum foramine pl:
quantitas aquæ, poſtquam
11Fig. 15. jam data ejus quantitas effluxit, reſidua in vaſe ſit cimd;
effluat autem
tempusculo infinitè parvo guttula pnol, ſuperficie cd deſcendente in ſitum
ef:
concipiatur in medio aquæ ſectio gh parallela ſuperficiebus cd vel ef
ipſique fundo im;
ſitque velocitas unius cujusvis particulæ in gh talis,
ut poſſit aſcendere ad altitudinem qs ſeu v, cum nondum effluxit guttula
&
ad altitudinem qz ſive + dv, poſtquam ea ipſa guttula effluxit.
Omnibus his ita poſitis, quæritur incrementum aſcenſus potentialis aquæ poſt-
quam ſitum cimd commutavit cum ſitu eipnolmf, id eſt, poſtquam gut-
tula emanavit.
Fiat, ut antea, curva C G I (Fig. 16.) ceu ſcala amplitudinum, ubi
22Fig. 16. adeoque C D vel E F repræſentabunt magnitudinem ſuperficiei aqueæ

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index