Valerio, Luca, De centro gravitatis solidorvm libri tres

Page concordance

< >
Scan Original
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
< >
page |< < of 283 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s>
                <pb xlink:href="043/01/047.jpg" pagenum="39"/>
              grauitatis trianguli ABC, erit aliud à puncto G: pun­
                <lb/>
              ctum igitur G, erit centrum grauitatis trianguli ABC.
                <lb/>
              </s>
              <s>Quod demonſtrandum erat. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>Quod autem ex huius theorematis demonſtratione li­
                <lb/>
              quet centrum grauitatis trianguli eſse in ea recta linea,
                <lb/>
              quæ ab angulo ad bipartiti lateris ſectionem pertinet,
                <lb/>
              Archimedes per inſcriptionem figuræ ex parallelogram­
                <lb/>
              mis demonſtrauit, aliter autem per diuiſionem trianguli
                <lb/>
              in triangula nequaquam: qua enim ratione hoc ille tentat,
                <lb/>
              ea ex nono theoremate eiuſdem prioris libri de æquipon­
                <lb/>
              derantibus neceſsario pendet. </s>
              <s>Cum igitur in illo ante ceden
                <lb/>
              ti ſit fallacia accipientis latenter ſpeciem trianguli; ſcale­
                <lb/>
              num ſcilicet pro genere triangulo, neque conſequens erit
                <lb/>
              demonſtratum. </s>
              <s>Quod autem dico manifeſtum eſt: Datis
                <lb/>
              enim duobus triangulis ſimilibus, & in altero eorum dato
                <lb/>
              puncto, quod ſit trianguli centrum grauitatis, punctum in
                <lb/>
              altero triangulo modo ſimiliter poſitum ſit prædicto pun­
                <lb/>
              cto, nititur demonſtrare eſse alterius trianguli centrum
                <lb/>
              grauitatis: cum autem nondum conſtet centrum graui­
                <lb/>
              tatis trianguli eſse in recta, quæ ab angulo latus oppoſi­
                <lb/>
              tum bifariam ſecat, ſed ex nono theoremate ſit demonſtran
                <lb/>
              dum medio decimo, non poteſt illud accipi in nono theo­
                <lb/>
              remate, quod ad demonſtrationem eſset neceſsarium. </s>
              <s>per­
                <lb/>
              mittitur igitur aduerſario ponere centrum grauitatis trian­
                <lb/>
              guli, vbicumque vult intra illius limites. </s>
              <s>atqui cum datis
                <lb/>
              duobus triangulis iſoſceliis ſimilibus, & in altero eorum
                <lb/>
              dato puncto, quod non ſit in prædicta recta linea, poſsint
                <lb/>
              in altero duo puncta prædicto ſimiliter poſita inueniri, quo­
                <lb/>
              rum vnum duntaxat concedet aduerſarius eſse alterius
                <lb/>
              trianguli centrum grauitatis, non autem non ſimiliter po­
                <lb/>
              ſitum, ex quo abſurdum infertur partem anguli æqualem
                <lb/>
              eſse toti: quid quod datis duobus triangulis æquilateris, &
                <lb/>
              in altero eorum dato puncto, quod non ſit centrum trian-</s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>