476462INTRODUCTIO AD COHÆRENTIAM
300, repetitumque tentamen eundem eventum dedit:
prima fronte
miraremur Cohærentiam hoc modo minorem dari, cum videatur
eadem vis attractionis ſuperanda in hoc Experimento, quam in directa
ſolutione: verum in hoc longe quid aliud obtinet, nam potentiæ A & B
trahentes parallele ad baſin, nihil operantur in attractionem amborum
cylindrorum, & ſi baſes forent perfecte planæ, nec ulla donatæ aſperi-
tate, ac horizontales, potentia B, utcunque exigua ſufficeret ad ſepa-
randum cylindrum inſeriorem a ſuperiori, etiamſi hi viribus infinite
magnis ſe attraxiſſent; demonſtrant quippe Mechanici, ſupra pla-
num horizontale perfecte lævigatum corpus utcunque grave planiſ-
ſimæque ſuperficiei a potentia quacunque exigua poſſe promoveri:
quia potentia non agit in gravitatem corporis, ſed hæc ſuſtinetur
a plano horizontali, unde corpus in æquilibrio poſitum a potentia
utcunque parva moveri poterit. Sive igitur cylindrus ſuperior ap-
primatur inferioria gravitate, ſive a vi attracttrice, idem eſt, adeoque
poſſet ſuperior ab inferiori per potentiam admodum exiguam remo-
veri, quia hæc non ageret in vim eorum attracticem: Quare ta-
men reſiſtunt? quia ſuperſicies baſium ſunt aſperæ, & appreſſione
ad ſe, prominentiæ unius ingreſſæ ſunt valles alterius, tum inter
amborum valles corpuſcula ſebi jacent, veluti in fig. 7. Tab. XVII.
corpuſculum F, vel D, vel plura K ponuntur: non igitur poterunt
ſuperficies ſupra ſe moveri, niſi rumpantur aut ſlectantur partes ba-
ſium aſperæ, quæ in ſe intraverunt, atque ſimul frangantur par-
tes ſebi interpoſiti F, aut D: harum partium Cohærentia reſiſten-
tiam facit adverſus potentias A & B cylindros trahentes; hæc ob-
ſervata fuit librarum 300, quæ proinde diverſiſſima eſt a reſiſtentiâ
directâ, quæ fuit librarum 900, unde hæc transverſa reſiſtentia
eſt ſubtripla cohærentiæ directæ: congruit hoc abunde cum lege
Attritus ab Amontonſio ſtabilitâ, conſtat enim ex Experimentis hu-
jus Cl. Philoſophi, corpus politæ ſuperficiei alteri polito atque
Horizontali impoſitum, motumque, attritum pati, ſive reſiſten-
tiam, quæ eſt æqualis {1/3} parti gravitatis corporis moti: in noſtro
experimento gravitatis vices attractio ſupplet, cujus {2/3} parti æqua-
lis fuit attritus ex laterali motu cylindrorum ſupra ſe mutuo oriun-
dus.
miraremur Cohærentiam hoc modo minorem dari, cum videatur
eadem vis attractionis ſuperanda in hoc Experimento, quam in directa
ſolutione: verum in hoc longe quid aliud obtinet, nam potentiæ A & B
trahentes parallele ad baſin, nihil operantur in attractionem amborum
cylindrorum, & ſi baſes forent perfecte planæ, nec ulla donatæ aſperi-
tate, ac horizontales, potentia B, utcunque exigua ſufficeret ad ſepa-
randum cylindrum inſeriorem a ſuperiori, etiamſi hi viribus infinite
magnis ſe attraxiſſent; demonſtrant quippe Mechanici, ſupra pla-
num horizontale perfecte lævigatum corpus utcunque grave planiſ-
ſimæque ſuperficiei a potentia quacunque exigua poſſe promoveri:
quia potentia non agit in gravitatem corporis, ſed hæc ſuſtinetur
a plano horizontali, unde corpus in æquilibrio poſitum a potentia
utcunque parva moveri poterit. Sive igitur cylindrus ſuperior ap-
primatur inferioria gravitate, ſive a vi attracttrice, idem eſt, adeoque
poſſet ſuperior ab inferiori per potentiam admodum exiguam remo-
veri, quia hæc non ageret in vim eorum attracticem: Quare ta-
men reſiſtunt? quia ſuperſicies baſium ſunt aſperæ, & appreſſione
ad ſe, prominentiæ unius ingreſſæ ſunt valles alterius, tum inter
amborum valles corpuſcula ſebi jacent, veluti in fig. 7. Tab. XVII.
corpuſculum F, vel D, vel plura K ponuntur: non igitur poterunt
ſuperficies ſupra ſe moveri, niſi rumpantur aut ſlectantur partes ba-
ſium aſperæ, quæ in ſe intraverunt, atque ſimul frangantur par-
tes ſebi interpoſiti F, aut D: harum partium Cohærentia reſiſten-
tiam facit adverſus potentias A & B cylindros trahentes; hæc ob-
ſervata fuit librarum 300, quæ proinde diverſiſſima eſt a reſiſtentiâ
directâ, quæ fuit librarum 900, unde hæc transverſa reſiſtentia
eſt ſubtripla cohærentiæ directæ: congruit hoc abunde cum lege
Attritus ab Amontonſio ſtabilitâ, conſtat enim ex Experimentis hu-
jus Cl. Philoſophi, corpus politæ ſuperficiei alteri polito atque
Horizontali impoſitum, motumque, attritum pati, ſive reſiſten-
tiam, quæ eſt æqualis {1/3} parti gravitatis corporis moti: in noſtro
experimento gravitatis vices attractio ſupplet, cujus {2/3} parti æqua-
lis fuit attritus ex laterali motu cylindrorum ſupra ſe mutuo oriun-
dus.
Hujus loci quoque eſt explicuiſſe quomodo Calx ſubacta cum
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib