Vitruvius, De architectura libri decem ad Caesarem Augustum, omnibus omnium editionibus longè emendatiores, collatis veteribus exemplis

Table of Notes

< >
[Note]
[Note]
[Note]
[Note]
[Note]
[Note]
[Note]
[Note]
[Note]
[Note]
[Note]
[Note]
[Note]
[Note]
[Note]
[Note]
[Note]
[Note]
[Note]
[Note]
[Note]
[Note]
[Note]
[Note]
[Note]
[Note]
[Note]
[Note]
[Note]
[Note]
< >
page |< < (28) of 530 > >|
4828M. VITRVVII POLL. bra eorum, alit eos & reficit, qui in his ſunt impliciti morbis. Nonnullis
placuit eſſe ventos quatuor, ab Oriente æquinoctiali Solanum, à Meridie
Auſtrum, ab Occidente ęquinoctiali Fauonium, à Septentrionali Septen
trionem.
Sed qui diligentius perquiſiuerunt, tradiderunt eos eſſe octo,
maximè quidem Andronicus Cyrrheſtes, qui etiam exemplum colloca-
uit Athenis turrim marmoream octogonon, &
in ſingulis lateribus octo-
goni, ſingulorum ventorum imagines exſculptas contra ſuos cuiuſq;
fla-
tus deſignauit, ſupraq́;
eam turrim metam marmoream perfecit, & inſu-
per Tritonem æreum collocauit, dextra manu virgam porrigentem, &

ita eſt machinatus, vti vento circumageretur, &
ſemper contra fla-
tum conſiſteret, ſupraq́;
imaginem flantis venti indicem virgam teneret.
Itaque ſunt collocati inter Solanum & Auſtrum ab Oriente hyberno,
Eurus, Inter Auſtrum &
Fauonium ab Occidente hyberno, Aphricus,
Inter Fauonium &
Septentrionem, Caurus, quem plures vocant Corum,
Inter Septentrionem &
Solanum, Aquilo. Hoc modo videtur eſſe ex-
preſſum, vticapiatur numerus, &
nomina, & partes, vnde flatus ventorũ
certi ſpirent.
Quod cùm ita exploratum habeatur, vt inueniantur regio-
nes &
ortus eorum, ſic erit ratiocinandum. Collocetur ad libellam mar-
moreum amuſium medijs mœnibus:
aut locus ita expoliatur ad regulam
&
libellam, vt amuſium non deſideretur, ſupraq́: eius loci centrum me-
dium, collocetur æneus gnomon, indagator vmbræ, qui Græcè σ{ην}αθηρας
dicitur, huius antemeridiana circiter horam quintam, ſumenda eſt extre-
ma gnomonis vmbra, &
puncto ſignanda. Deinde circino diducto ad
punctum, quod eſt gnomonis vmbræ longitudinis ſignum, ex eoq́;
à cen-
tro circumagenda linea rotundationis.
Itemq́; obſeruanda poſtmeridia-
na iſtius gnomonis creſcens vmbra, &
cum tetigerit circinationis lineam,
&
fecerit parem antemeridianæ vmbræ poſtmeridianam, ſignanda pun-
cto.
Ex his duobus ſignis circino decuſſatim deſcribendum, & per decuſ-
ſationem &
medium centrum linea perducenda ad extremum, vt habea-
tur Meridiana &
Septentrionalis regio. Tunc poſtea ſumenda eſt ſexta-
decima pars circinationis lineæ totius rotundationis, centrumq́;
collocan-
dum in meridiana linea quæ tangit circinationem, &
ſignandum dextra
ac ſiniſtra in circinatione, &
Meridiana, & Septentrionali parte, tunc ex
ſignis his quatuor, per centrum medium, decuſſatim lineæ ab extremis ad
extremas circinationes perducendæ.
Ita Auſtri & Septentrionis habebi-
tur octauæ partis deſignatio.
Reliquæ partes, dextra tres, & ſiniſtra tres
his æquales, diſtribuendæ ſunt in tota rotundatione, vt æquales diuiſiones
octo ventorum deſignatæ ſint in deſcriptione:
tum per angulos inter duas
ventorum regiones, &
platearum, & angiportorum, videntur debere di-
rigi deſcriptiones.
His enim rationibus, & ea diuiſione, excluſa erit ex
habitationibus &
vicis, ventorum vis moleſta. Cum enim plateæ

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index