4929DE ARCHITEC. LIB. I.
directos ventos erunt conformatæ, ex aperto cœli ſpatio impetus ac fla-
tus frequens concluſus in faucibus angiportorum, vehementioribus viri-
bus peruagabitur. Quas ob res conuertendæ ſunt ab regionibus vento-
rum directiones vicorum, vti aduenientes ad angulos inſularum fran-
gantur, repulſiq́; diſsipentur. Fortaſſe mirabuntur ij, qui multa vento-
rum nomina nouerunt, quod à nobis expoſitum ſit tantummodo octo eſ-
ſe ventos. Si autem animaduerterint, orbis terræ circuitionem per ſolis
curſum & gnomonis æquinoctialis vmbras, ex inclinatione cœli, ab Era-
coſthene Cyreneo, rationibus Mathematicis & Geometricis methodis,
eſſe inuentam ducentorum quinquaginta duum milium ſtadiorum, quæ
fiunt paſſus ſemel & tricies millies mille & quingenties mille, buius au-
tem octaua pars, quàm ventus tenere videtur, eſt ter millies mille, & no-
ningenties trigeſies ſepties mille, & paſſus quingenti: non debebunt mira-
ri, ſi in tam magno ſpatio vnus ventus vagando, inclinationibus & receſ-
ſionibus varietates mutatione flatus faciat. Itaque dextra & ſiniſtra circa
Auſtrum, Euronotus & Altanus flare ſolet. Circa Aphricum, Libono-
tus, & Subueſperus. Circa Fauonium, Argeſtes, & certis temporibus
Eteſiæ: ad latera Cauri, Circius & Corus. Circa Septentrionem, Thraſcias
& Gallicus. Dextra ac ſiniſtra circa Aquilonem, Supernas & Boreas. Cir-
ca Solanum, Carbas, & certo tempore Ornithiæ. Euri verò medias partes
tenent: in extremis, Cæcias & Volturnus. Sunt autem & alia plura no-
mina flatusq́; ventorum, à locis, aut fluminibus, aut montium procellis
tracta. Præterea auræ matutinæ, quas ſol cum emergit de ſubterranea
parte, verſando pulſat aëris humorem, & impetu ſcandendo trudens, ex-
primit aurarum antelucano ſpiritu flatus, quicum exorto ſole perman-
ſerint, Euri venti tenent partes. Et ea re quòd ex auris procreatur, à Græ-
cis {συ}ρ{ος} videtur eſſe appellatus. Craſtinus quoque dies, propter auras
matutinas, ἄνρισμ fertur eſſe vocitatus. Sunt autem nonnulli, qui negant
Eratoſthenem veram menſuram orbis terræ potuiſſe colligere, quæ ſiue
eſt certa, ſiue non vera, non poteſt noſtra ſcriptura non veras habere ter-
minationes regionum, vnde ventorum ſpiritus oriuntur. Ergo ſi ita eſt,
tantum erit, vti non certam menſuræ rationem, ſed aut maiores impetus,
aut minores, habeant ſinguli venti. Quoniam hæc à nobis ſunt breuiter
expoſita, vt facilius intelligantur, viſum eſt mihi in extremo volumine
formam, ſiue vti Græci χηματα dicunt, duo explicare: vnum ita defor-
matum, vt appareat vnde certi ventorum ſpiritus oriantur: alterũ quem-
admodum ab impetu eorum, aduerſis directionibus vicorum & platea-
rum, euitentur nocentes flatus. Erit autem in exæquata planicie centrum,
vbi eſt litera A, gnomonis autem antemeridiana vmbra, vbi eſt B, & ab
centro vbi eſt A, diducto circino ad id ſignum vmbræ, vbi eſt B, circum-
agatur linea rotundationis, repoſito autem gnomone vbiantea fuerat,
tus frequens concluſus in faucibus angiportorum, vehementioribus viri-
bus peruagabitur. Quas ob res conuertendæ ſunt ab regionibus vento-
rum directiones vicorum, vti aduenientes ad angulos inſularum fran-
gantur, repulſiq́; diſsipentur. Fortaſſe mirabuntur ij, qui multa vento-
rum nomina nouerunt, quod à nobis expoſitum ſit tantummodo octo eſ-
ſe ventos. Si autem animaduerterint, orbis terræ circuitionem per ſolis
curſum & gnomonis æquinoctialis vmbras, ex inclinatione cœli, ab Era-
coſthene Cyreneo, rationibus Mathematicis & Geometricis methodis,
eſſe inuentam ducentorum quinquaginta duum milium ſtadiorum, quæ
fiunt paſſus ſemel & tricies millies mille & quingenties mille, buius au-
tem octaua pars, quàm ventus tenere videtur, eſt ter millies mille, & no-
ningenties trigeſies ſepties mille, & paſſus quingenti: non debebunt mira-
ri, ſi in tam magno ſpatio vnus ventus vagando, inclinationibus & receſ-
ſionibus varietates mutatione flatus faciat. Itaque dextra & ſiniſtra circa
Auſtrum, Euronotus & Altanus flare ſolet. Circa Aphricum, Libono-
tus, & Subueſperus. Circa Fauonium, Argeſtes, & certis temporibus
Eteſiæ: ad latera Cauri, Circius & Corus. Circa Septentrionem, Thraſcias
& Gallicus. Dextra ac ſiniſtra circa Aquilonem, Supernas & Boreas. Cir-
ca Solanum, Carbas, & certo tempore Ornithiæ. Euri verò medias partes
tenent: in extremis, Cæcias & Volturnus. Sunt autem & alia plura no-
mina flatusq́; ventorum, à locis, aut fluminibus, aut montium procellis
tracta. Præterea auræ matutinæ, quas ſol cum emergit de ſubterranea
parte, verſando pulſat aëris humorem, & impetu ſcandendo trudens, ex-
primit aurarum antelucano ſpiritu flatus, quicum exorto ſole perman-
ſerint, Euri venti tenent partes. Et ea re quòd ex auris procreatur, à Græ-
cis {συ}ρ{ος} videtur eſſe appellatus. Craſtinus quoque dies, propter auras
matutinas, ἄνρισμ fertur eſſe vocitatus. Sunt autem nonnulli, qui negant
Eratoſthenem veram menſuram orbis terræ potuiſſe colligere, quæ ſiue
eſt certa, ſiue non vera, non poteſt noſtra ſcriptura non veras habere ter-
minationes regionum, vnde ventorum ſpiritus oriuntur. Ergo ſi ita eſt,
tantum erit, vti non certam menſuræ rationem, ſed aut maiores impetus,
aut minores, habeant ſinguli venti. Quoniam hæc à nobis ſunt breuiter
expoſita, vt facilius intelligantur, viſum eſt mihi in extremo volumine
formam, ſiue vti Græci χηματα dicunt, duo explicare: vnum ita defor-
matum, vt appareat vnde certi ventorum ſpiritus oriantur: alterũ quem-
admodum ab impetu eorum, aduerſis directionibus vicorum & platea-
rum, euitentur nocentes flatus. Erit autem in exæquata planicie centrum,
vbi eſt litera A, gnomonis autem antemeridiana vmbra, vbi eſt B, & ab
centro vbi eſt A, diducto circino ad id ſignum vmbræ, vbi eſt B, circum-
agatur linea rotundationis, repoſito autem gnomone vbiantea fuerat,
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib