5024M. VITRUVII P. DE ARCHITECTURA
gnomonis aequinoctialis umbras, ex inclinatione coeli, ab Eratoſthene Cy-
renaeo, rationibus mathematiois, et geometricis methodis eſſe inventam
ducentorum quinquaginta duum millium ſtadiorum, quae ſaciunt paſſus
ſemel et tricies millies mille et quingenties mille ; hujus autem octava pars quam ventus tenere videtur, eſt ter millies mille et noningenties
trigeſies ſepties mille et paſſus quingenti: non debebunt mirari, ſi in tam magno ſpatio unus ventus vagando, inclinationibus et receſſionibus
varietates, mutatione ſlatus, faciat. Itaque dextra et ſiniſtra circa Auſtrum, Euronotus et Altanus ſlare ſolet. Circa Aſricum, Libonotus et Subves-
perus. Circa Favonium, Argeſtes et certis temporibus, Eteſiae: ad latera
Cauri, Circius et Corus. Circa Septentrionem, Thrascias et Gallicus.
Dextra ac ſiniſtra circa Aquilonem, Supernas et Boreas. Circa Solanum.
Carbas et certo tempore, Ornithiae. Euri vero medias partes tenentis
in extremis, Caecias et Volturnus. Sunt autem et alia plura nomina,
ſlatusque ventorum, a locis, aut ſluminibus, aut montium procellis tracta.
Praeterea aurae matutinae, quas ſol, cum emergit de ſubterranea parte,
verſando pulſat aëris humorem, et impetum ſcandendo trudens , expri- mit aurarum antelucano ſpiritu ſlatus, qui cum exorto ſole permanſerint,
Euri venti tenent partes. Et ea re quod ex auris procreatur, a Graecis
εὖρος videtur eſſe appellatus. Craſtinus quoque dies, propter auras matu-
tinas, αϋριου ſertur eſſe vocitatus. Sunt autem nonnulli, qui negant Era-
toſthenem veram menſuram orbis terrae potuiſſe colligere: quae ſive eſt
certa, ſive non vera, non poteſt noſtra ſcriptura non veras habere termi-
nationes regionum, unde ventorum ſpiritus oriuntur. Ergo ſi ita eſt,
tantum erit, uti non certam menſurae rationem, ſed aut majores impe-
1234
renaeo, rationibus mathematiois, et geometricis methodis eſſe inventam
ducentorum quinquaginta duum millium ſtadiorum, quae ſaciunt paſſus
ſemel et tricies millies mille et quingenties mille ; hujus autem octava pars quam ventus tenere videtur, eſt ter millies mille et noningenties
trigeſies ſepties mille et paſſus quingenti: non debebunt mirari, ſi in tam magno ſpatio unus ventus vagando, inclinationibus et receſſionibus
varietates, mutatione ſlatus, faciat. Itaque dextra et ſiniſtra circa Auſtrum, Euronotus et Altanus ſlare ſolet. Circa Aſricum, Libonotus et Subves-
perus. Circa Favonium, Argeſtes et certis temporibus, Eteſiae: ad latera
Cauri, Circius et Corus. Circa Septentrionem, Thrascias et Gallicus.
Dextra ac ſiniſtra circa Aquilonem, Supernas et Boreas. Circa Solanum.
Carbas et certo tempore, Ornithiae. Euri vero medias partes tenentis
in extremis, Caecias et Volturnus. Sunt autem et alia plura nomina,
ſlatusque ventorum, a locis, aut ſluminibus, aut montium procellis tracta.
Praeterea aurae matutinae, quas ſol, cum emergit de ſubterranea parte,
verſando pulſat aëris humorem, et impetum ſcandendo trudens , expri- mit aurarum antelucano ſpiritu ſlatus, qui cum exorto ſole permanſerint,
Euri venti tenent partes. Et ea re quod ex auris procreatur, a Graecis
εὖρος videtur eſſe appellatus. Craſtinus quoque dies, propter auras matu-
tinas, αϋριου ſertur eſſe vocitatus. Sunt autem nonnulli, qui negant Era-
toſthenem veram menſuram orbis terrae potuiſſe colligere: quae ſive eſt
certa, ſive non vera, non poteſt noſtra ſcriptura non veras habere termi-
nationes regionum, unde ventorum ſpiritus oriuntur. Ergo ſi ita eſt,
tantum erit, uti non certam menſurae rationem, ſed aut majores impe-
1234