Vitruvius, De architectura libri decem ad Caesarem Augustum, omnibus omnium editionibus longè emendatiores, collatis veteribus exemplis

Page concordance

< >
Scan Original
51 31
52 32
53 33
54 34
55 35
56 36
57 37
58 38
59 39
60 40
61 41
62 42
63 43
64 44
65 45
66 46
67 47
68 48
69 49
70 50
71 51
72 52
73 53
74 54
75 55
76 56
77 57
78 58
79 59
80 60
< >
page |< < (33) of 530 > >|
5333DE ARCHITEC. LIB. I. tidem interuallis, id eſt pedes ſenos, Græci ὀρι{εν}ὰμ dicunt. Id genus exprimitur &
expanſis brachijs inter longißimos digitos.
Iunius Nypſus in commentario de agro-
rum menſuris ad Celſum tradit duodecim appellationes eſſe menſurarum, quarum
in longitudine vſ{us} eſt, digitum, vnciam, palmum, ſextam, pedem, cubitum, gra-
dum, paſſum, decempedam, actum, ſtadum, &
milliarium.
Sunt autem nonnulli, qui negant Eratoſthenem ueram men-
ſuram orbis terræ potuiſſe colligere.
] Ad Eratosthenis menſuram
Hipparch{us} adijcit ſtadiorum paulo min{us} viginti quinque millia, autore Plinio
dicto cap.
CVIII.
Viſum eſt mihi in extremo uolumine formam. ] Scribendum for-
mas, nam &
duæ ſunt, & postea ſequitur, ſiue vti Græci σἨματα dicunt. An-
notaui aliqisot locis, ad finem librorum ſu{as} cuique (id enim ſignificare extremum
volumen indicat libri quinti caput nonum) promitti figur{as}, quæ omnes perierunt
magna iactura lectorum.
Leca hæc ſunt lib. III. cap. II. de adiectione in medijs
columuis, De ſcamillis in ſtylobata, &
voluta capituli Ionici, ei{us} libri cap. III.
Diagramma muſicum cap. IIII. & V. lib. V. De harmonia vaſorum in theatro
libro eodem cap.
V. De chorobate lib. VIII. cap. VI. De duplicatione quadrati
cap.
I. & ſcalarum collocatione cap. II. lib. IX. De cochlea haustorio organo lib.
X.
cap. XI. Poterat verò Plinij Cæcilij autorit{as} ſcrupulum inijcere, qui de auun-
culi libris ſcribens inquit, Qui tres libri ſunt in ſex volumina propter amplitudi-
nem diuiſi, ceu ſit liber pars operis, volumen autem libro min{us} pro commoditate
deſcriptum, poterat inquam difficultatem adferre, niſi ipſe Vitruui{us} libro tertio
perpetuò librum extremum vocaret, quod hic extremum volumen.
Non iuerim ta-
men infici{as}, volumina dicta eſſe ab inuolutione, quæ à pugno pugillares Latini,
Græci, quòd manu gestarentur, Ἕγχ{ει}{ρι}{δι}ια vocauerunt.
In rotundationis, & Septentrionali linea. ] Meli{us} aliquanto cohæ-
rebit or atio, ſi, quod in alijs codicib{us} ſit, deſit particula &
.
Reliquæ partes dextra tres diuidendæ. ] Deſunt hæ tres dictiones, ac
ſinistra tres.
Subiungit enim, Quæ ſunt ad Orientem, in quib{us} l. & m. & ab Oc-
cidente, in quib{us} literæ n.
& o.
Et ita dirigantur plateæ, & angiportorum diuiſiones duode-
cim.
] Si inter angulos octogoni, platearum & angiportorum distributiones ſunt
dirigendæ, neceſſe eſt non plures eſſe octo.
Ingenui (inquit ille) pudoris eſt, fateri,
per quos profeceris.
Hunc mehercule locum cum ante annos aliquot emendaſſem,
erroris occaſionem non ſatis videram.
Eam fœliciter attigit C. Ptolemæ{us} noster (li-
benter enim ei{us} mentionem facio, quòd à viro multis nominib{us} claro profecta non
poßit non ſummopere ab omnib{us} commendari) qui docuerit ſcriptum fuiſſe IIX.
pro octo, quaſi demptis duob{us} ex decem, ſicut IX. ideſt nouem ſcribimus, ablato
ſeilicet vno ex decem.
Indicem marmoreum ostendebat in regione transtyberina,
haud procul à ponte S.
Bartolomæi parieti adpactum, hac inſcriptione:
D. M. MELLVTIAE
ROMANAE VIXI
ANN. XXVI MES. IIX.

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index