5737DE ARCHITEC. LIB. II.
nyſi{us} Halicarnaſſe{us}, &
Sext{us} Pompei{us}.
Malam Fortunam in exquilijs tem-
plum habuiſſe Ciceronis & Plinij confirmatione docemur. Socordiæ verò ad Auen-
tini montis radices fuiſſe memini legere apud Liuium, ſed Murtiæ nomine.
plum habuiſſe Ciceronis & Plinij confirmatione docemur. Socordiæ verò ad Auen-
tini montis radices fuiſſe memini legere apud Liuium, ſed Murtiæ nomine.
A belli periculo conſeruabit.
] Muto præpoſitionem à in coniunctio-
nem & , ex fide manu ſcripti codicis.
nem & , ex fide manu ſcripti codicis.
Et de arearum ſymmetrijs.
] Nihil muto, ſed tantum moneo meli{us},
commodi{us}\’ eſſe, ſi ſcribatur earum, vt in fine libri ſecundi legitur. Sed vt dixs
nihil muto, legentium volo integrum ſit arbitrium.
commodi{us}\’ eſſe, ſi ſcribatur earum, vt in fine libri ſecundi legitur. Sed vt dixs
nihil muto, legentium volo integrum ſit arbitrium.
M. VITRVVII
POLLIONIS DE ARCHI-
TECTVRA LIBER
SECVNDVS.
POLLIONIS DE ARCHI-
TECTVRA LIBER
SECVNDVS.
PRAEFATIO.
DINOCRATES Architectus cogitatio-
nibus & ſolertia fretus, cùm Alexander re-
rum potiretur, profectus eſt à Macedonia ad
exercitum, regiæ cupidus commendationis.
Is è patria à propinquis & amicis tulit ad
primos ordines & purpuratos literas, vt adi-
tus haberet faciliores, ab eisq́; exceptus hu-
manè, petijt vti quamprimum ad Alexan-
drum perduceretur. Cùm pollicitieſſent, tar-
diores fuerunt, idoneum tempus expectan-
tes. Itaq; Dinocrates ab ijs ſe exiſtimans illudi, ab ſe petijt præſidium.
Fuerat enim ampliſsima ſtatura, facie grata, forma, dignitateq́; ſumma.
His igitur naturæ muneribus confiſus, veſtimenta poſuit in hoſpitio, &
oleo corpus perunxit, caputq́; coronauit populea fronde, leuum hume-
rum pelle leonina texit, dextraq́; clauam tenens inceſsit contra tribunal
regis ius dicentis. Nouitas populum cùm auertiſſet, conſpexit eum Ale-
xander, & admirans, iuſsit ei locum dari vt accederet, interrogauitq́; quis
eſſet. At ille, Dinocrates, inquit, Architectus Macedo, qui ad te cogita-
tiones & formas affero dignas tuas claritate. Nanq; Athon montem
nibus & ſolertia fretus, cùm Alexander re-
rum potiretur, profectus eſt à Macedonia ad
exercitum, regiæ cupidus commendationis.
Is è patria à propinquis & amicis tulit ad
primos ordines & purpuratos literas, vt adi-
tus haberet faciliores, ab eisq́; exceptus hu-
manè, petijt vti quamprimum ad Alexan-
drum perduceretur. Cùm pollicitieſſent, tar-
diores fuerunt, idoneum tempus expectan-
tes. Itaq; Dinocrates ab ijs ſe exiſtimans illudi, ab ſe petijt præſidium.
Fuerat enim ampliſsima ſtatura, facie grata, forma, dignitateq́; ſumma.
His igitur naturæ muneribus confiſus, veſtimenta poſuit in hoſpitio, &
oleo corpus perunxit, caputq́; coronauit populea fronde, leuum hume-
rum pelle leonina texit, dextraq́; clauam tenens inceſsit contra tribunal
regis ius dicentis. Nouitas populum cùm auertiſſet, conſpexit eum Ale-
xander, & admirans, iuſsit ei locum dari vt accederet, interrogauitq́; quis
eſſet. At ille, Dinocrates, inquit, Architectus Macedo, qui ad te cogita-
tiones & formas affero dignas tuas claritate. Nanq; Athon montem