5751IN LIB. DE COLORIBVS.
Abſolutis primis, ſimplicibúſque coloribus;
mix-
tos, qui medii, & ſecundi quoque nuncupantur, ag-
greditur. Verùm bifariam hi pertractari poſſunt, vel
vt veri colores, qui ex albo, & nigro generantur, quo
modo eos libro de Senſu explicauit Ariſtoteles: vel
vt conflantur ex mixtione colorum, tam apparentiũ,
quàm verorum. atque hoc pacto de iis agit hîc au-
thor, addens ea, quæ in Ariſtotele deſunt: & iccirco
plures hoc loco mixtionis cauſæ recenſentur. Ad
hæc, horum colorum aliqui dicuntur fieri ex albo &
nigro proximè, & immediatè, vt puniceus, purpu-
reus, viridis, coeruleus; atque hi medium locum te-
nent. Alii ſunt infra medium, vt fuſcus, & flauus. defi
ciunt enim, ille à nigro, hic ab albo. Priores verò,
quos diximus medium locum occupare, diuerſis pro
portionibus diſtant ab extremis, velut paulò pòſt do-
cebimus. Sunt præter enumeratos nonnulli, qui ex
mediorum colorum mixtione gignuntur, atque hi
ferè innumeri ſunt, vt declarabimus. Cæterùm vt
verba excutiamus, ſcire licet, album & nigrum inter
ſeinuicem miſceri, vel ſeruata ratione, vt ait libro de
Senſu Ariſtoteles; hoc eſt ſeruata certa quadam, &
rationabili proportione, puta dupla, ſeſquialtera, aut
ſeſquitertia. Cúmq. ita inter ſe commiſcentur, quem
admodum aſſerit Alexander eodem libro, colores
viſum oblectant, cuiuſmodi ſunt viridis, cœruleus &
purpureus. Imò fuſcus, cœruleus, præterquàm quod
viſui ſunt iucundiſsimi, ſaluberrimi quoq. iudican-
tur, vt optimè docet Galenus, lib. primo de Sympto-
matum cauſis, cap. vii. & maximam præbent viſioni
defatigatæ, ſanæ tamen, vtilitatem. non enim eam di-
ſcriminant, vt albus, & ſplendidus; neque ipſam co-
gunt, ac extingunt, veluti niger. nam cùm fuſcus
tos, qui medii, & ſecundi quoque nuncupantur, ag-
greditur. Verùm bifariam hi pertractari poſſunt, vel
vt veri colores, qui ex albo, & nigro generantur, quo
modo eos libro de Senſu explicauit Ariſtoteles: vel
vt conflantur ex mixtione colorum, tam apparentiũ,
quàm verorum. atque hoc pacto de iis agit hîc au-
thor, addens ea, quæ in Ariſtotele deſunt: & iccirco
plures hoc loco mixtionis cauſæ recenſentur. Ad
hæc, horum colorum aliqui dicuntur fieri ex albo &
nigro proximè, & immediatè, vt puniceus, purpu-
reus, viridis, coeruleus; atque hi medium locum te-
nent. Alii ſunt infra medium, vt fuſcus, & flauus. defi
ciunt enim, ille à nigro, hic ab albo. Priores verò,
quos diximus medium locum occupare, diuerſis pro
portionibus diſtant ab extremis, velut paulò pòſt do-
cebimus. Sunt præter enumeratos nonnulli, qui ex
mediorum colorum mixtione gignuntur, atque hi
ferè innumeri ſunt, vt declarabimus. Cæterùm vt
verba excutiamus, ſcire licet, album & nigrum inter
ſeinuicem miſceri, vel ſeruata ratione, vt ait libro de
Senſu Ariſtoteles; hoc eſt ſeruata certa quadam, &
rationabili proportione, puta dupla, ſeſquialtera, aut
ſeſquitertia. Cúmq. ita inter ſe commiſcentur, quem
admodum aſſerit Alexander eodem libro, colores
viſum oblectant, cuiuſmodi ſunt viridis, cœruleus &
purpureus. Imò fuſcus, cœruleus, præterquàm quod
viſui ſunt iucundiſsimi, ſaluberrimi quoq. iudican-
tur, vt optimè docet Galenus, lib. primo de Sympto-
matum cauſis, cap. vii. & maximam præbent viſioni
defatigatæ, ſanæ tamen, vtilitatem. non enim eam di-
ſcriminant, vt albus, & ſplendidus; neque ipſam co-
gunt, ac extingunt, veluti niger. nam cùm fuſcus
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib