Musschenbroek, Petrus van - Physicae experimentales, et geometricae de magnete, tuborum capillarium vitreorumque speculorum attractione, magnitudine terrae, cohaerentia corporum firmorum dissertationes: ut et ephemerides meteorologicae ultraiectinae

Scan	Original
51	37
52	38
53	39
54	40
55	41
56	42
57	43
58	44
59	45
60	46
61	47
62	48
63	49
64	50
65	51
66	52
67	53
68	54
69	55
70	56
71	57
72	58
73	59
74	60
75	61
76	62
77	63
78	64
79	65
80	66

5844DISSERTATIO quam Magnes Hoc autem multo magis probat Experimentum XVII,
nam idem Magnes in puncto contactus cum ferro minoris formæ,
quam in Experimento XVI, habuit vim attrahendi = 720. granis,
quæ vis plus quam quinquies ſuperat 180. grana in Experimento
quarto: Imo hoc ulterius confirmat Experimentum V. nam in hoc
Magnes NO. rotundus attrahebat alium vi 340. granor. in puncto
contactus, ſed in Experimento XVIII, idem Magnes rotundus at-
traxit ferrum vi = 1312. granis. vel inExperimento XIX. attraxit fer-
rum vi = 1024. gran. & in Experimento XX. attraxit ferrum vi =
574 gran. Ex pluribus igitur Experimentis conſtat manifeſto, Magne-
tem fortius attrahere ferrum, quam alterum Magnetem. Ex hac ob-
ſervatione confirmor in ſententia, quam in Cap 1. attuli, Magnetes,
qui polis amicis ſe attrahunt, ſimul ſe repellere, ſed repulſionem
ſuperari ab attractione; quemadmodum Magnetes, quo tempore
polis ſe fugantibus ſibi obverſi recedunt, ſimul tamen attrahuntur,
ſed attractio a repulſione ſuperatur: Quomodo enim ferrum modo
ante ex Igne extractum, & nulla ferè vi, ſaltem perquam exigua
imprægnatum, poſſet fortius attrahi â Magnete, quam Magnes exi-
miâ donatus vi attrahente? niſi quod Ferrum attrahatur tantum,
nequaquam ſimul repellat: aut ſi repellat, parum agat.

Corol. 2. Datur in his attractionibus ferri ad Magnetem, maxi-
mum aliquod & minimum: Ferri enim maſſa determinatæ magni-
tudinis & formæ maxime attrahetur â Magnete magnitudinis de-
terminatæ Ferri maſſa alia major vel minor, minus attrahetur ab eo-
dem, & quo maſſæ, tam quoad exceſſum vel defectum, plus diffe-
runt â maſſâ, quæ maxime attrahitur, eo etiam minus attrahentur.
Hoc probo ex Experimentis XVII, XVIII, XIX, XX, in qui-
bus idem Magnes rotundus NO Tab 1. fig. 2 fuit in uſum vocatus:
Nam in Experimento XVIII ferri maſſa quædam mediæ magnitudinis,
attrahebatur in puncto contactus vi = 1312. granis. Verum paralle-
lopipedum ferreum multo gravius, in Experimento XVII, attrahebatur
tantum vi = 720. gran adeoque minus quam ferrum Experimenti
XVIII. ſed ferri moles minor in Experimento XIX. attrahebatur vi =
1024. gran. ergo minus quam moles in Experimento XVIII. qua par-
te autem in contactu attrahebatur hoc ferrum in Experimento XIX,
erat craſſius, quam ferrum in Experimento XX. quod hinc modo in

Page concordance

Text layer

Text normalization

Search

Scan	Original
51	37
52	38
53	39
54	40
55	41
56	42
57	43
58	44
59	45
60	46
61	47
62	48
63	49
64	50
65	51
66	52
67	53
68	54
69	55
70	56
71	57
72	58
73	59
74	60
75	61
76	62
77	63
78	64
79	65
80	66

Scan	Original
51	37
52	38
53	39
54	40
55	41
56	42
57	43
58	44
59	45
60	46
61	47
62	48
63	49
64	50
65	51
66	52
67	53
68	54
69	55
70	56
71	57
72	58
73	59
74	60
75	61
76	62
77	63
78	64
79	65
80	66

Scan	Original
51	37
52	38
53	39
54	40
55	41
56	42
57	43
58	44
59	45
60	46
61	47
62	48
63	49
64	50
65	51
66	52
67	53
68	54
69	55
70	56
71	57
72	58
73	59
74	60
75	61
76	62
77	63
78	64
79	65
80	66