Bošković, Ruđer Josip
,
Theoria philosophiae naturalis redacta ad unicam legem virium in natura existentium
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Notes
Handwritten
Figures
Content
Thumbnails
Table of handwritten notes
<
1 - 4
>
[Handwritten note 1]
Page: 2
[Handwritten note 2]
Page: 6
[Handwritten note 3]
Page: 6
[Handwritten note 4]
Page: 6
<
1 - 4
>
page
|<
<
(15)
of 389
>
>|
<
echo
version
="
1.0RC
">
<
text
xml:lang
="
la
"
type
="
free
">
<
div
type
="
section
"
level
="
0
"
n
="
0
">
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">
<
pb
o
="
15
"
file
="
0067
"
n
="
67
"
rhead
="
PARS PRIMA.
"/>
telligi illud incrementum N O, quanquam aliquando etiam il-
<
lb
/>
le ſtatus, illa magnitudo K L nomine gradus intelligi ſolet, ubi
<
lb
/>
illud dicitur, quod ab una magnitudine ad aliam per omnes in-
<
lb
/>
termedios gradus tranſeatur; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">quod quidem æquivocationibus
<
lb
/>
omnibus occaſionem exhibuit.</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
"/>
</
p
>
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">36. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Sed omiſſis æquivocationibus ipſis, illud, quod ad rem
<
lb
/>
<
note
position
="
right
"
xlink:label
="
note-0067-01
"
xlink:href
="
note-0067-01a
"
xml:space
="
preserve
">Satus ſingulos
<
lb
/>
momentis, in-
<
lb
/>
crementa vero
<
lb
/>
utcumque par-
<
lb
/>
va tempuſculis
<
lb
/>
continuis re-
<
lb
/>
ſpondere.</
note
>
ſacit, eſt acceſſio incrementorum facta non momento tempo-
<
lb
/>
ris, ſed tempuſculo continuo, quod eſt particula continui tem-
<
lb
/>
poris. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Utcunque exiguum ſit incrementum O N, ipſi ſemper
<
lb
/>
reſpondet tempuſculum quoddam K M continuum. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Nullum eſt in
<
lb
/>
linea punctum M ita proximum puncto K, ut ſit primum
<
lb
/>
poſt ipſum; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ſed vel congruunt, vel intercipiunt lineolam con-
<
lb
/>
tinua biſectione per alia intermedia puncta perpetuo diviſibi-
<
lb
/>
lem in infinitum. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Eodem pacto nullum eſt in tempore mo-
<
lb
/>
mentum ita proximum alteri præcedenti momento, ut ſit pri-
<
lb
/>
mum poſt ipſum, ſed vel idem momentum ſunt, vel interja-
<
lb
/>
cet inter ipſa tempuſculum continuum per alia intermedia mo-
<
lb
/>
menta diviſibile in infinitum: </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ac nullus itidem eſt quantitatis
<
lb
/>
continuo variabilis ſtatus ita proximus præcedenti ſtatui, ut
<
lb
/>
ſit primus poſt ipſum acceſſu aliquo momentaneo facto: </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ſed
<
lb
/>
differentia, quæ inter ejuſmodi ſtatus eſt, debetur intermedio
<
lb
/>
continuo tempuſculo; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ac data lege variationis, ſive natura li-
<
lb
/>
neæ ipſam exprimentis, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">quacunque utcunque exigua acceſ-
<
lb
/>
ſione, inveniri poteſt tempuſculum continuum, quo ea acceſ-
<
lb
/>
ſio advenerit.</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
"/>
</
p
>
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">37. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Atque ſic quidem intelligitur, quo pacto fieri poſſit
<
lb
/>
<
note
position
="
right
"
xlink:label
="
note-0067-02
"
xlink:href
="
note-0067-02a
"
xml:space
="
preserve
">Tranſitus ſine
<
lb
/>
ſaltu, etiam a
<
lb
/>
poſitivis ad ne-
<
lb
/>
gativa per nihi-
<
lb
/>
lum, quod ta-
<
lb
/>
men non eſt ve-
<
lb
/>
re nihilum, ſed
<
lb
/>
quidam realis
<
lb
/>
ſtatus.</
note
>
tranſtius per intermedias magnitudines omnes, per intermedios
<
lb
/>
ſtatus, per gradus intermedios, quin ullus habeatur ſaltus ut-
<
lb
/>
cunque exiguus momento temporis factus. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Notari illud po-
<
lb
/>
teſt tantummodo, mutationem fieri alicubi per incrementa,
<
lb
/>
ut ubi K L abit, in M N per N O; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">alicubi per decrementa,
<
lb
/>
ut ubi K`L` abeat in N` M` per O` N`; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">quin immo ſi linea
<
lb
/>
C D E, quæ legem variationis exhibet, alicubi ſecet rectam,
<
lb
/>
temporis A B, poteſt ibidem evaneſcere magnitudo, ut ordi-
<
lb
/>
nata M`N`, puncto M` allapſo ad D, evaneſceret, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">deinde
<
lb
/>
mutari in negativam P Q, R S, habentem videlicet directio-
<
lb
/>
nem contrariam, quæ quo magis ex oppoſita parte creſcit,
<
lb
/>
eo minor cenſetur in ratione priore, quemadmodum in ratio-
<
lb
/>
ne poſſeſſionis, vel divitiarum, pergit perpetuo ſe habere pejus,
<
lb
/>
qui iis omnibus, quæ habebat, abſumptis, æs alienum contra-
<
lb
/>
hit perpetuo majus. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Et in Geometria quidem habetur a po-
<
lb
/>
ſitivo ad negativa tranſitus, uti etiam in Algebraicis formulis,
<
lb
/>
tam tranſeundo per nihilum, quam per infinitum, quos ego
<
lb
/>
tranſitus perſecutus ſum partim in diſſertatione adjecta meis
<
lb
/>
Sectionibus Conicis, partim in Algebra §. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">14. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">& </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">utrumque ſi-
<
lb
/>
mul in diſſertatione De Lege Continuitatis; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ſed in Phyſica, ubi
<
lb
/>
nulla quantitas in infinitum excreſcit, is caſus locum non ha-
<
lb
/>
bet, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">non, niſi tranſeundo per nihilum, tranſitus fit a </
s
>
</
p
>
</
div
>
</
text
>
</
echo
>