Gravesande, Willem Jacob 's, Physices elementa mathematica, experimentis confirmata sive introductio ad philosophiam Newtonianam; Tom. 1

Table of contents

< >
[671.] LIBERI IV. Pars II. Motuum Cœleſtium Cauſæ Phyſicæ. CAPUT XI. De univerſali Gravitate.
[672.] CAPUT XII. De Materiâ Cœleſti; ubi Vacuum dari probatur.
[673.] CAPUT XIII. De Motu Telluris.
[674.] CAPUT XIV. De Denſitate Planetarum.
[675.] CAPUT XV. Totius Syſtematis Planetarii explicatio Phyſica.
[676.] CAPUT XVI. Motus Lunæ Explicatio Phyſica.
[677.] CAPUT XVII. De Planetarum Figuris.
[678.] CAPUT XVIII. Motus Axeos Telluris Explicatio Phyſica.
[679.] CAPUT XIX. De Æſtu Maris.
[680.] Definitio.
[681.] CAPUT XX. De Lunæ Denſitate & Figurâ.
[682.] FINIS LIBRI QUARTI.
[683.] INDEX RERUM, Numeri (1), (11), deſignant Tomum pri-mum & ſecundum, p. denotat paginam, & n. numerum in margine.
[684.] FINIS. CATALOGUE Des LIVRES Nouvellement Imprimez à LEIDE, chez PIERRE VANDER Aa.
[685.] FINIS.
[686.] Tom. II. In fine poſt Indicem. USUS TABULÆ.
[687.] TABULA Demonſtrans quorundam numerorum 1æ. & 2dæ. Editionis convenientiam.
< >
page |< < (93) of 824 > >|
67393MATHEMATICA LIB. III. CAP. XXI.
Radius EE, qui continuatus per centrum C tranſit, neque
reflectione neque refractione à viâ deflectitur .
11806. 629.
Recedendo ab hoc radio, ad incidentem continuò minus
ac minus inclinatur radius, qui redit.
Sic radius DD, qui
per dd exit ex medio denſiori, &
per hanc lineam regredi-
tur, cum dd majorem angulum format, quàm, cum ſuis re-
deuntibus, &
ex medio denſiori exeuntibus, efficiunt radii
intermedii inter DD &
EE.
Datur radius ut BB, cujus reſpectu inclinatio hæc eſt
22876. omnium minima, id eſt, qui efficit angulum ut GPA
(fig.
1.) omnium maximum. Ultra BB, magis ad inci-
dentes inclinantur radii redeuntes;
ſic AA per aa redit.
Ex hac radiorum redeuntium diſperſione, recedendo à
medio denſiori debiliores continuò ſunt, &
horum color non,
33877. per totum ſpatium quod implent, percipi poteſt, licèt inciden-
tium color vividus ſit.
Color, in radiis redeuntibus, ſenſibilis
tantùm eſt, ubi radii vicini paralleli ſunt &
adjacentes pa-
rum admodum divergunt, ita ut ad magnam diſtantiam ſatis
denſi ſint, ut percipiantur.
Hi ſoli efficaces dicuntur, &
dantur, ubi radii vicini incidentes refracti concurrunt in
ipſo puncto reflectionis.
Sint AB, ab radii vicini, paralleli inter ſe, incidentes
44TAB. XVIII.
fig. 3.
in ſuperficiem circularem medium denſius terminantem;
ſi
hi refracti, per BD, bd, concurrant in D, puncto reflexio-
nis, reflexi, DF, D f, æquales angulos cum F f formabunt,
ac DB, D b cum B b;
ideoque refracti FG, f g paralleli 55627.& efficaces erunt . In hoc caſu ſequenti methodo 66877. minatur angulus ab incidente cum redeunte formatus, id eſt,
angulus APG, qui hìc eſt omnium maximus.
Ponamus inter ſinus angulorum incidentiæ & refractionis,
77878. quando lumen ex medio rariori, quo denſius circumdatur,
in denſius, ipſo circulo contentum, penetrat, rationem
dari, quæ datur inter J &
R. Eſt ergo, ductis perpendicu-
lari C m ad b D, &
arcu mn centro C, & ſemidiametro
C m,
J, R:: CL, CM:: C l, C m:: CL--C l = L l,
CM--C m = M n.

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index