7367IN LIB. DE COLORIBVS.
potiſsimùm omnes, vt ita dicam, colores ab
ſoluunt. Aſſumere præterea oportet ſimili-
tudinem, & ex aliis colorib. permixtis cum
radiis. carbones enim, & fumus, & ærugo,
& ſulphur, & pennæ, mixta alia radiis Solis,
alia ſplendori ignis, multas & varias red-
dunt coloris mutationes.
ſoluunt. Aſſumere præterea oportet ſimili-
tudinem, & ex aliis colorib. permixtis cum
radiis. carbones enim, & fumus, & ærugo,
& ſulphur, & pennæ, mixta alia radiis Solis,
alia ſplendori ignis, multas & varias red-
dunt coloris mutationes.
Quatuor mihi videtur author hîc velle ſignifica-
re; primùm, quòd accipiendæ ſint colorum ſimilitu-
dines ex motu. hoc quidam ita intelligit, quaſi dicat,
quòd quando mouetur color quidã vt cum alio per-
miſceatur, ita vt non ſit verus color, ſed ſimilitudo;
ea ap pellabitur nomine illius qui ſigillatim & ſolita-
riè apparet: cùm ſcilicet neque vnus, nec alter, ſed ter
tius quiſpiam emicat. Verbi gratia, ſi ex viridi & albo
fiat tertius, denominabitur illa coloris ſimilitudo ab
eo qui ſolitariè & per ſe apparet. Quam interpreta-
tionem, ſi admittemus, dicẽdum eſt, quòd iuxta com-
monſtratũ modum, (modus autem fuit, conſideran-
das eſſe differentias colorum ex ſubiecto colore.) ex
ſubiectis coloribus, qui mixtionem ingrediuntur, po
terimus differentias eorum deprehendere. Et decla-
rat, quo pacto ex ſubiectis coloribus cognoſcendæ
ſint differentiæ, cùm inquit, ex motu, id eſt, ex mixtio
ne ſumentes ſimilitudinem coloris & imaginem ſe-
cundum id, quod ſolitariè apparet, quod ſcilicet non
eſt aliquid miſcibilium, ſed color quidam ab illis di-
ſtinctus. Ego tamen cenſeo, quod hic legitur ex mo-
tu, planius in altero antiquo ſcribi πλ{ατ}ϋκῶσ, id eſt
cum latitudine; vt ſit ſenſus, differentias colorum
vno modo ſumi ex latitudine, quod eſt maiori &
re; primùm, quòd accipiendæ ſint colorum ſimilitu-
dines ex motu. hoc quidam ita intelligit, quaſi dicat,
quòd quando mouetur color quidã vt cum alio per-
miſceatur, ita vt non ſit verus color, ſed ſimilitudo;
ea ap pellabitur nomine illius qui ſigillatim & ſolita-
riè apparet: cùm ſcilicet neque vnus, nec alter, ſed ter
tius quiſpiam emicat. Verbi gratia, ſi ex viridi & albo
fiat tertius, denominabitur illa coloris ſimilitudo ab
eo qui ſolitariè & per ſe apparet. Quam interpreta-
tionem, ſi admittemus, dicẽdum eſt, quòd iuxta com-
monſtratũ modum, (modus autem fuit, conſideran-
das eſſe differentias colorum ex ſubiecto colore.) ex
ſubiectis coloribus, qui mixtionem ingrediuntur, po
terimus differentias eorum deprehendere. Et decla-
rat, quo pacto ex ſubiectis coloribus cognoſcendæ
ſint differentiæ, cùm inquit, ex motu, id eſt, ex mixtio
ne ſumentes ſimilitudinem coloris & imaginem ſe-
cundum id, quod ſolitariè apparet, quod ſcilicet non
eſt aliquid miſcibilium, ſed color quidam ab illis di-
ſtinctus. Ego tamen cenſeo, quod hic legitur ex mo-
tu, planius in altero antiquo ſcribi πλ{ατ}ϋκῶσ, id eſt
cum latitudine; vt ſit ſenſus, differentias colorum
vno modo ſumi ex latitudine, quod eſt maiori &