Valerio, Luca, De centro gravitatis solidorvm libri tres

Page concordance

< >
Scan Original
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
< >
page |< < of 283 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <pb xlink:href="043/01/076.jpg" pagenum="68"/>
            <p type="head">
              <s>
                <emph type="italics"/>
              PROPOSITIO XXXIV.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>Omnis priſmatis baſim pluſquam trilateram
                <lb/>
              habentis centrum grauitatis eſt in medio axis. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>Sit priſma ABCDEFGH, baſim habens quadrila­
                <lb/>
              teram ABCD: axis autem
                <emph type="italics"/>
              K
                <emph.end type="italics"/>
              L, bifariam ſectus in pun­
                <lb/>
              cto M. </s>
              <s>Dico punctum M, eſse centrum grauitatis priſ­
                <lb/>
              matis ABCDEFGH. </s>
              <s>Iungantur enim rectæ BD, FH,
                <lb/>
              vt parallelogrammum ſit BH, ſectumque totum priſma
                <lb/>
              in duo priſmata, quorum ba­
                <lb/>
              ſes ſunt triangula, in quæ ſecta
                <lb/>
              ſunt quadrilatera AC, EG,
                <lb/>
              ſint autem axes duorum priſ­
                <lb/>
              matum triangulas baſes ha­
                <lb/>
              bentium NO,
                <expan abbr="Pq.">Pque</expan>
              Erunt
                <lb/>
              igitur centra grauitatis O, tri­
                <lb/>
              anguli ABD, & L, quadri­
                <lb/>
              lateri AC, & Q, trianguli
                <lb/>
              BCD, itemque N, trianguli
                <lb/>
              EFH, & K, quadrilateri EG,
                <lb/>
              & P, trianguli FGH: iun­
                <lb/>
              ctæ igitur OQ, NP, per pun
                <lb/>
                <figure id="id.043.01.076.1.jpg" xlink:href="043/01/076/1.jpg" number="49"/>
                <lb/>
              cta L, K, tranſibunt: cumque tres prædicti axes ſint
                <lb/>
              lateribus priſmatis, atque ideo inter ſe quoque paralleli;
                <lb/>
              parallelogramma erunt OP, NL, LP. ducta igitur per
                <lb/>
              punctum M, ipſi OQ, vel NP, parallela RS, erit vt
                <lb/>
              NK, ad KP, ita RM, ad MS: & vt KM, ad ML, ita
                <lb/>
              NR, ad RO, & PS, ad SQ: ſed KM, eſt æqualis ML;
                <lb/>
              igitur & KR, ipſi RO, & PS, ipſi SQ, æqualis erit: ſunt
                <lb/>
              autem hæ ſegmenta axium NO,
                <expan abbr="Pq;">Pque</expan>
              punctum igitur
                <lb/>
              R, eſt centrum grauitatis priſmatis ABDEFH: & per </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>