8
teſtatur.
Sed præter has communes cauſas ſuntaliæ Societatis noſtræ
propriæ, & ſane graues, quas hocloco commemorari neque facultatis
noſtræ eſt, neque verò modeſtiæ tuæ. Vnum tamen hoc dicam, ita no-
ſtræ Societatis homines à te cum ſemper antea, tum maxime poſt ſuſce-
ptam nobiliſſimi regni adminiſtrationem acceptos eſſe, vt merito du-
bitemus, vtrum pietatem magis tuam, an ſingularem munificentiam
admirari debeamus. Qui tuus erga nos animus eò nobis eſt charior,
quò clarius apparet, eum ab ardenti quodam Catholicæ religionis tuen
dæ, ac propagandæ ſtudio proficiſci. Accipe igitur noſtrum hoc ſiue
grati animi monumentum, ſiue fidei pignus, ſiue obſeruantiæ teſtimo-
nium. In quo, ſi quando tibi oblectare animum libuerit, pro tuo prę-
ſtanti ingenio, ac religioſa prudentia non obſcurum agnoſces recte ad-
miniſtrandi mortalis regni documentum. Vt enim librata illa gnomo-
nis conſtitutio, varij atque artificioſi linearum ductus, plurimi ſane la-
boris atque operę, prorſus inutiles redduntur, ſi nullum ipſis à Sole lu-
men affulgeat: ita etiam humana magnis ſæpelaboribus ſuſcepta conſi-
lia irrita ſunt, niſi cęleſtis, veræq́; ſapientię radijs illuſtrentur, & ope
adiuta diuina ptomoueantur. Hoc ſi feceris, confido fore, vt neque
tu munuſculum hoc, etſi pro meritorum tuorum magnitudine per-
exiguum, pro noſtra tamen tenuitate non minimum, omnino con-
temnas: & ego ad alia eiuſdem generis, quæ ſatis multa inchoata mihi
ſunt, elaboranda fiam promptior: & intelligant cæteri, quanta in te
fuit bene de nobis merendi facultas, ſi non tantam, haud multò certe
minorem in nobis eſſe grati animi declarandi voluntatem: & quod ma-
ximè velim, tua cum in Societatem noſtram liberalitas, tum in Catho-
licam religionem fides, atque conſtantia, quæ ipſa per ſe notiſſima, &
illuſtriſſima eſt, opera etiam aliqua noſtra teſtata maneat. Vale.
Romę, Kalendis Aprilis. M D LXXXI.
propriæ, & ſane graues, quas hocloco commemorari neque facultatis
noſtræ eſt, neque verò modeſtiæ tuæ. Vnum tamen hoc dicam, ita no-
ſtræ Societatis homines à te cum ſemper antea, tum maxime poſt ſuſce-
ptam nobiliſſimi regni adminiſtrationem acceptos eſſe, vt merito du-
bitemus, vtrum pietatem magis tuam, an ſingularem munificentiam
admirari debeamus. Qui tuus erga nos animus eò nobis eſt charior,
quò clarius apparet, eum ab ardenti quodam Catholicæ religionis tuen
dæ, ac propagandæ ſtudio proficiſci. Accipe igitur noſtrum hoc ſiue
grati animi monumentum, ſiue fidei pignus, ſiue obſeruantiæ teſtimo-
nium. In quo, ſi quando tibi oblectare animum libuerit, pro tuo prę-
ſtanti ingenio, ac religioſa prudentia non obſcurum agnoſces recte ad-
miniſtrandi mortalis regni documentum. Vt enim librata illa gnomo-
nis conſtitutio, varij atque artificioſi linearum ductus, plurimi ſane la-
boris atque operę, prorſus inutiles redduntur, ſi nullum ipſis à Sole lu-
men affulgeat: ita etiam humana magnis ſæpelaboribus ſuſcepta conſi-
lia irrita ſunt, niſi cęleſtis, veræq́; ſapientię radijs illuſtrentur, & ope
adiuta diuina ptomoueantur. Hoc ſi feceris, confido fore, vt neque
tu munuſculum hoc, etſi pro meritorum tuorum magnitudine per-
exiguum, pro noſtra tamen tenuitate non minimum, omnino con-
temnas: & ego ad alia eiuſdem generis, quæ ſatis multa inchoata mihi
ſunt, elaboranda fiam promptior: & intelligant cæteri, quanta in te
fuit bene de nobis merendi facultas, ſi non tantam, haud multò certe
minorem in nobis eſſe grati animi declarandi voluntatem: & quod ma-
ximè velim, tua cum in Societatem noſtram liberalitas, tum in Catho-
licam religionem fides, atque conſtantia, quæ ipſa per ſe notiſſima, &
illuſtriſſima eſt, opera etiam aliqua noſtra teſtata maneat. Vale.
Romę, Kalendis Aprilis. M D LXXXI.