Vitruvius, M. Vitrvvivs Per Iocvndvm Solito Castigatior Factvs Cvm Figvris Et Tabvla Vt Iam Legi Et Intelligi Possit, 1511

Page concordance

< >
Scan Original
61 26
62
63 27
64
65 28
66
67 29
68
69 30
70
71 31
72
73 32
74
75 33
76
77
78
79 35
80
81 36
82
83 37
84
85 38
86
87 39
88
89 40
90
< >
page |< < (36) of 256 > >|
8136QVARTVS.
Diſſoluuntur. n. angulorum in ædiſiciis iuncturæ, ſi in his fuerint feneſtra-
rum
lumina relicta, etiam ubinunc triglyphi conſtituuntur, ſi ibi lumi-
num
ſpatia fuiſſe iudicabuntur, iiſdem rationibus denticuli in ionicis fene
ſtrarum
occupauiſſe loca videbuntur, Vtra enim &
inter denticulos & in
ter
triglyphos quæ ſunt interualla, methopæ nominantur, όϖαζ, enim græ
citignorum
cubilia &
aſſerum appellant, vti noſtri ea caua, colũbaria, Ita
quod
inter duas opas eſtĩtertignium, id methopa eſt apud eos nominatũ,
Ita
vti ante in doricis triglyphorum &
mutilorum eſt inuenta ratio, item
in
ionicis denticulorum conſtitutio propriam in operibus habet ratio-
nem
, &
quemadmodum mutili canteriorum proiecturæ ferunt imaginẽ,
ſic
in ionicis denticuli ex proiecturis, aſſerum habent imitationem, Ita in
græcis
operibus, nemo ſub mutilo denticulos conſtituit, Non enim poſ-
ſunt
ſubtus cãterios aſſeres eſſe, Quod ergo ſupra canterios &
tẽpla in ueri
tate
debet eſſe collocatum, id in imaginibus ſi infra conſtitutũ fuerit, men-
doſam
habebit operis rationem, Etiã antiqui non probauerunt ne in-
ſtituerunt
in faſtigiis denticulos fieriſed puras coronas, ideo nec canterii
nec
aſſeres contra faſtigiorum frontes diſtribuuntur, nec poſſunt promine
re
, ſed ad ſtillicidia proclinati collocantur, Ita qd´ poteſt in ueritate fieri,
id
non putauerunt in imaginibus factum poſſe certam rationem habere.
Omnia enim certa proprietate & a ueris naturæ deductis moribus traduxe
runt
in operum perfectiones, &
ea probauerunt, quorum explicationes in
diſputationibus
rationem poſſunt habere veritatis, Ita exeis originibus
ſymmetrias
&
proportiones vniuſcuiuſ generis conſtitutas reliquerunt,
quorum
ingreſſus perſecutus de ionicis &
corinthiis inſtitutionibus ſupra
dixi
, nunc vero doricam rationem ſummam eius ſpetiẽ breuiter exponã.
De ratione dorica. # Cap. # III.
Nonnulli antiqui architecti negauerunt dorico gñe ædes ſacras oportere fie-
ri
, mendoſæ &
incõueniẽtes in his ſymmetriæ cõficiebant̃, Ita negauit
Tarcheſius
, itẽ Pytheus, minus Hermogenes, Nam is paratã habuiſſet
marmoris
copiã in doricæ ædis perfectionem cõmutauit, &
ex eadem co-
pia
eam ionicã libero patri fecit, Sed non inuenuſta eſt ſpeties, aut ge-
nus
, aut formæ dignitas, ſed impedita eſt diſtributio &
incõmoda in ope
re
triglypho℞ &
lacunario℞ diſtributiõe, Nã neceſſe triglyphos cõſti-
tui
cõtra medios tetrãtes colũna℞, methopaſ, quæ inter triglyphos ſient,
æquæ
longas eẽ, ꝗ̃ altas, contra in angulares columnas triglyphi in extre-
mis
partibus conſtituunt̃, &
contra medios tetrantes, Ita methopæ quæ
proxime
ad angulares triglyphos ſiunt, non exeunt quadratæ, ſed oblon-
giores
triglyphis dimidia altitudine, At qui methopas æquales volũt face-
re
, intercolũnia extrema cõtrahũt triglyphi dimidia altitudine, Hoc aũt ſi-
ue
in metho parũlõgitudinibus ſiue in intercolũnio℞ cõtractiõibus efficia
tur
, eſt mẽdoſum, Quapropter antiꝗ euitare uiſi ſunt ĩ ædibus ſacris,

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index