83TABVLARVM SINVVM PER PET. APIANVM.
ſinum complementi declinationis Mercurij ſcilicet 97820.
quotiens erit 77035.
arcus e-
ius 50. gra. 23. mi. complementum uero 39. gra. 37. mi. dicitur radix aſcenſionis, & hic
quidem aſcenſio recta Mercurij, quoniam diſtantia ipſius à principio ♈ ſecundum or-
dinem ſignorum numeratur.
ius 50. gra. 23. mi. complementum uero 39. gra. 37. mi. dicitur radix aſcenſionis, & hic
quidem aſcenſio recta Mercurij, quoniam diſtantia ipſius à principio ♈ ſecundum or-
dinem ſignorum numeratur.
PRONVNCIATVM XCII.
Arcum ſemidiurnum ſtellæ &
eius etiam aſcenſionem obliquam in æqua
tore perſpicere.
tore perſpicere.
Arcus ſtellæ diurnus eſt tantum temporis quo ſuper horizontem apparet, ideo autẽ
uocatur arcus, quoniam quodlibet punctum in cœli uirtute motus primi mobilis, circu-
lum deſcribit imaginarium æquidiſtantem æquinoctiali, & is quidem circulus æque in
24. horas diuiditur, at æquino ctialis, earum horarum quot ſuper horizontem ma-
11Illud inue-
nies introi
tu Areali. nent alicuius regionis, arcum uocamus diurnum, medietatem ipſius, ſemidiurnum. Quũ
ergo ex 85. uel 86. inuentam habes declinationem ſtellæ, & ex 90. amplitudinem, tunc ſi
num complementi amplitudinis duc in totum, productum diuide in ſinum complemen
ti declinationis, arcum quotientis ſubtrahe de quadra circuli, reſiduum dicetur differen
tia aſcenſionalis. quòd ſi ſtella habuerit declinationem ſeptentrionalem, addes differen
tiam hanc ad 90. & habebis arcum ſemidiurnum ſtellæ: ſi autem declinatio ſtellæ fuerit
Auſtralis, ſubtrahes eam à 90. & rurſus manebit tempus diurnum, ſemper 15. gra. com
putando pro hora, facile arcum ſemidiurnum conuertes in tempus horarum, ſi duplica
ris, horæ iſtæ oſtendent tibi qua mdiu ſtelia propoſita maneat nobis conſpicua ſupra ho
rizontem, ſiue illud contingat in die ſiue in nocte, at omnis hæc noſtra ſupputatio ſic
intelligi debet, ac ſi terra tota punctum eſſet tantum reſpectu firmamenti. Subtracta
autem hac differentia aſcenſionali ab aſcenſione recta ſtellæ (ſi tamen ſtella declinatio-
nem habuerit ſeptentrionalem) remanebit illa obliqua ſtellæ aſcenſio. Sed ſi Auſtralis
extiterit, adde differentiam iſtam ad aſcenſionem rectam, & ſic quo proueniet obli-
qua. At in hunc modum uno pronunciato geminam tibi quæſtionem ſolutam, tantũ
22EXEM-
PLVM
Epiſcopi. nunc exemplum accipe. ? ? Quia non abeſſe ſolet Mercurius à quacunre quæ nonni
hil ponderis habet, ſed omnibus negotijs ſeſe immiſcet, ſic´ in hac etiam intronizatio
nis ſupremum & honeſtiſsimum locum ſibi uſurpauit, age ne nos eum hinc detrude-
mus, ſiquidẽ intronizationi huic hactenus fœlix adfuit, & fauentibus ſuperis deinceps
quo proſpere cuncta adminiſtrabit. Declinatio eius fuit iam ante inuenta per 85. uel
86. pronũciatum, 11. gra. 59. mi. ſinum igitur eius complementi 94997. duco in totum
& productum diuido in ſinum complementi amplitudinis, quam per 90. pronunciatum
inueni eſſe 18. gra. 12. mi. finis autem complementi eſt 97820. quotiens 97114. arcus ipſi
us 76. gra. 12. mi. eo ſubtracto à 90. remanent 13. gra 48. mi. differentia aſcenſionalis.
Et quia declinatio Mercurij eſt ſeptentrionalis, addo differentiam ad 90. ſic proueniunt
103. gra. 48. mi. arcus ſcilicet ſemidiurnus, quo duplicato & in horas conuerſo, habebo
inde 13. horas, 48. ferè minuta, & tantum quidem temporis Mercurius ipſo die introni
zationis permanſit ſuper horizontem. Differentiam illam ſubtraho (ſiquidem declina-
tio eſt ſeptentrionalis) ab aſcenſione recta, quam inueni per 91. habere 39. gra. 37. mi.
remanent mihi 25. gra. 49. mi. æquinoctialis, & eo die cum Mercurio horizontem Au-
guſteñ, attigerunt.
uocatur arcus, quoniam quodlibet punctum in cœli uirtute motus primi mobilis, circu-
lum deſcribit imaginarium æquidiſtantem æquinoctiali, & is quidem circulus æque in
24. horas diuiditur, at æquino ctialis, earum horarum quot ſuper horizontem ma-
11Illud inue-
nies introi
tu Areali. nent alicuius regionis, arcum uocamus diurnum, medietatem ipſius, ſemidiurnum. Quũ
ergo ex 85. uel 86. inuentam habes declinationem ſtellæ, & ex 90. amplitudinem, tunc ſi
num complementi amplitudinis duc in totum, productum diuide in ſinum complemen
ti declinationis, arcum quotientis ſubtrahe de quadra circuli, reſiduum dicetur differen
tia aſcenſionalis. quòd ſi ſtella habuerit declinationem ſeptentrionalem, addes differen
tiam hanc ad 90. & habebis arcum ſemidiurnum ſtellæ: ſi autem declinatio ſtellæ fuerit
Auſtralis, ſubtrahes eam à 90. & rurſus manebit tempus diurnum, ſemper 15. gra. com
putando pro hora, facile arcum ſemidiurnum conuertes in tempus horarum, ſi duplica
ris, horæ iſtæ oſtendent tibi qua mdiu ſtelia propoſita maneat nobis conſpicua ſupra ho
rizontem, ſiue illud contingat in die ſiue in nocte, at omnis hæc noſtra ſupputatio ſic
intelligi debet, ac ſi terra tota punctum eſſet tantum reſpectu firmamenti. Subtracta
autem hac differentia aſcenſionali ab aſcenſione recta ſtellæ (ſi tamen ſtella declinatio-
nem habuerit ſeptentrionalem) remanebit illa obliqua ſtellæ aſcenſio. Sed ſi Auſtralis
extiterit, adde differentiam iſtam ad aſcenſionem rectam, & ſic quo proueniet obli-
qua. At in hunc modum uno pronunciato geminam tibi quæſtionem ſolutam, tantũ
22EXEM-
PLVM
Epiſcopi. nunc exemplum accipe. ? ? Quia non abeſſe ſolet Mercurius à quacunre quæ nonni
hil ponderis habet, ſed omnibus negotijs ſeſe immiſcet, ſic´ in hac etiam intronizatio
nis ſupremum & honeſtiſsimum locum ſibi uſurpauit, age ne nos eum hinc detrude-
mus, ſiquidẽ intronizationi huic hactenus fœlix adfuit, & fauentibus ſuperis deinceps
quo proſpere cuncta adminiſtrabit. Declinatio eius fuit iam ante inuenta per 85. uel
86. pronũciatum, 11. gra. 59. mi. ſinum igitur eius complementi 94997. duco in totum
& productum diuido in ſinum complementi amplitudinis, quam per 90. pronunciatum
inueni eſſe 18. gra. 12. mi. finis autem complementi eſt 97820. quotiens 97114. arcus ipſi
us 76. gra. 12. mi. eo ſubtracto à 90. remanent 13. gra 48. mi. differentia aſcenſionalis.
Et quia declinatio Mercurij eſt ſeptentrionalis, addo differentiam ad 90. ſic proueniunt
103. gra. 48. mi. arcus ſcilicet ſemidiurnus, quo duplicato & in horas conuerſo, habebo
inde 13. horas, 48. ferè minuta, & tantum quidem temporis Mercurius ipſo die introni
zationis permanſit ſuper horizontem. Differentiam illam ſubtraho (ſiquidem declina-
tio eſt ſeptentrionalis) ab aſcenſione recta, quam inueni per 91. habere 39. gra. 37. mi.
remanent mihi 25. gra. 49. mi. æquinoctialis, & eo die cum Mercurio horizontem Au-
guſteñ, attigerunt.
PRONVNCIATVM XCIII.
Cum quo gradu ſiue puncto eclypticæ quælibet ſtella fixa &
erratica, ſi-
militer & aliud quoduis punctum imaginarium primi mobilis ſuper hori-
zontem obliquam aſcendit, uel eum tangit, aut etiam in parte occidua demer
33Iam dictum
reperitur ꝑ
later alẽ in-
greſſum. gitur, ſolerter indagare.
militer & aliud quoduis punctum imaginarium primi mobilis ſuper hori-
zontem obliquam aſcendit, uel eum tangit, aut etiam in parte occidua demer
33Iam dictum
reperitur ꝑ
later alẽ in-
greſſum. gitur, ſolerter indagare.
Ex ſuperiori pronunciato inueniſti arcum æquatoris cum ſtell@ in horizõte obliqua
aſcendentẽ, ſinũ iam illius duc in ſinũ maximæ declinationis ☉(sun), ꝓductum diuide in ſinũ
44Iuuentum
primum. totum, & ſinum complementi huius quotientis uocabis inuentum primum, & illud
aſcendentẽ, ſinũ iam illius duc in ſinũ maximæ declinationis ☉(sun), ꝓductum diuide in ſinũ
44Iuuentum
primum. totum, & ſinum complementi huius quotientis uocabis inuentum primum, & illud
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib