Vitruvius, De architectura libri decem ad Caesarem Augustum, omnibus omnium editionibus longè emendatiores, collatis veteribus exemplis

Table of Notes

< >
< >
page |< < (64) of 530 > >|
8464M. VITRVVII POLL. dotum lib. VII. Ciceronem quæstionum Tuſculanarum lib. III. Gellium lib. X.
cap. XVIII. Id verò etiamnum durare audio. Quod ſi verum eſt, erit quod Vi-
truuio credatur lateritium op{us} ætatem ferre.
Martís fanum habens ſtatuam coloſsí. ] Coloſſos vocant moles ſta-
tuarum turrib{us} pares, autore Plinio lib.
XXXIIII. cap. VII. Annotatum eſt
à Pomponio Gaurico libro de Sculptura, quadruplicem eſſe ſtatuarum differen-
tiam, ſignorum, parilium, magnarum, &
maximarum, ſtatu{as}\’ e{as}, quæ intra hu-
mani habit{us} ſtaturam fierent, vocari ſigna, &
ſigilla, cubitales ſcilicet palma-
res’ue, &
ſi quæ eſſent harum quotæ partes. Dici autem pariles, cum ei{us} qui ex-
primitur ſtaturam vndique præſentabim{us}, dari\’ benemeritis ac ſapientib{us} vi-
ris.
Magn{as} verò eſſe, cum infra ſeſquialteram ſtaturæ continebuntur, dicari\’ Regi-
b{us} &
Imperatorib{us}, ſicut maiores, id eſt quæ ad alteram excreuerint, ſolis he-
roib{us}.
Maxim{as} autem, hoc eſt quando ter humani corporis ſtatura continebitur,
item\’ rurſ{us} ac rurſ{us}, quamuis e{as} ſibi Romani, &
Barbari reges vendicauerint,
propri{as} tamen eſſe Deorum, eſſe\’ coloſſos nominat{as}, vel ab autore ipſo, vel ab no-
xia radiorum effuſione, quæ fieri ſolet eiuſmodi moles intuendo, vel à ſpecub{us}, va-
ſta\’ int{us} inanitate, id enim eſſe κόλομ ὅ{ατ}ομ.
Alij verò ὰπὸ *** κολά{ει}μ, quod eſt
modum in re aliqua excedere, dictos volunt.
Sed quid prohibet, ne non omnia com-
muni dem{us} vtilitati, &
illud adiungere, ſtatu{as} quæ dijs fiunt, vocari {εἴ}{δι}ωλα,
quæ heroib{us} ξόανα, quæ regib{us} {ἀν}δ{ρι}άντας, quæ ſapientib{us} {εἴ}κελα, quæ bene-
meritis viris βρέτεα.
Nobili manu Telocharis facta. ] Aliàs Leocharis, vt in proœmio lib.
VII. & apud Plinium lib. XXXVI. cap. V.
Is autem falſa opinione putatur uenereo morbo implicare
eos, qui ex eo biberint.
] Salmacidis fontis Cariæ, præter vulgi fabuloſam
ſententiam, naturam explicuit Vitruui{us}.
Strabo autem lib. XIIII. dum eos refu-
tat, qui hominum mollitiem eam ab aëre, aut aqua fieri existimant, non in ea qui-
dem, ſed in diuiti{as} &
vict{us} incontinentiam cauſam reijcit. Sext{us} Pompei{us}
tradit ei{us} fontis aditum parietib{us} angustis cum eſſet, occaſionem iuuenib{us} po-
tantib{us} dediſſe violandorum puerorum ac puellarum.
Epíbatís comparatís. ] Epibatæ A. Hircio, quem aliqui Oppium appel-
lant, libris de bello Aphricano, &
Alexandrino, dicuntur claßiarij milites. Ne
laudem Demosthenem, Herodotum, Xenophontem, Harpocrationem, Pollucem, Por-
phyrium in quæstionib{us} Homericis, Appianum, &
alios.
Leges publícæ non patíuntur maíores craſsítudínes, quàm
ſeſquípedales conſtítuí loco communí.
] Plini{us} lib. XXXV. cap.
XIIII. de lateritio muro loquens. Romæ non ſunt talia ædificia, quiaſeſquipedalis
paries non pl{us} quàm vnam contignationem tolerat, cautum\’ eſt, ne communis
craßior fiat, nec intergerinorum ratio patitur.
Laterítij uerò (níſí díplínthij, aut tríplinthij fuerínt.) Id eſt duo-
rum aut trium ordinum laterum (qui πλίνθοι Græcè dicuntur) in corij latitudi-
nem inſtratorum.
Seſquípedalí craſsítudíne. ] Cum vni{us} tantum lateris corium ha-
beant parietes.
Qui loc{us} adiuuat ſcripturam quam probaui ſuprà cap. III. vbi

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index