8552CHRISTIANI HUGENII
Ponatur grave C è quiete dimiſſum, certo tempore,
11De de-
SCENSU
GRAVIUM.
TAB. IV.
Fig. 3. quod dicatur F, vi gravitatis tranſire ſpatium C B. Ac
rurſus intelligatur idem grave accepiſſe alicunde motum quo,
ſi nulla eſſet gravitas, transiret pari tempore F motu æqua-
bili lineam rectam C D. Accedente ergo vi gravitatis non
perveniet grave ex C in D, dicto tempore F, ſed ad pun-
ctum aliquod E, recta ſub D ſitum, ita ut ſpatium D E
ſemper æquetur ſpatio C B, ita enim, & motus æquabilis,
& is qui à gravitate oritur ſuas partes peragent, altero alte-
rum non impediente. Quamnam vero lineam, compoſito il-
lo motu, grave percurrat, cum motus æquabilis non recta
ſurſum aut deorſum ſed in obliquum tendit, è ſequentibus
definiri poterit. Cum vero deorſum in perpendiculari con-
tingit motus æquabilis C D, apparet lineam C D, acce-
dente motu ex gravitate, augeri recta D E. Item, cum ſur-
ſum tendit motus æquabilis C D, ipſam C D diminui recta
D E, ut nempe, peracto tempore F, grave inveniatur
ſemper in puncto E. Quod ſi, utroque hoc caſu, ſeorſim,
uti diximus, duos motus conſideremus, alterumque ab al-
tero nullo modo impediri cogitemus, hinc jam acceleratio-
nis gravium cadentium cauſam legesque reperire licebit. Et
primum quidem duo iſta ſimul oſtendemus.
11De de-
SCENSU
GRAVIUM.
TAB. IV.
Fig. 3. quod dicatur F, vi gravitatis tranſire ſpatium C B. Ac
rurſus intelligatur idem grave accepiſſe alicunde motum quo,
ſi nulla eſſet gravitas, transiret pari tempore F motu æqua-
bili lineam rectam C D. Accedente ergo vi gravitatis non
perveniet grave ex C in D, dicto tempore F, ſed ad pun-
ctum aliquod E, recta ſub D ſitum, ita ut ſpatium D E
ſemper æquetur ſpatio C B, ita enim, & motus æquabilis,
& is qui à gravitate oritur ſuas partes peragent, altero alte-
rum non impediente. Quamnam vero lineam, compoſito il-
lo motu, grave percurrat, cum motus æquabilis non recta
ſurſum aut deorſum ſed in obliquum tendit, è ſequentibus
definiri poterit. Cum vero deorſum in perpendiculari con-
tingit motus æquabilis C D, apparet lineam C D, acce-
dente motu ex gravitate, augeri recta D E. Item, cum ſur-
ſum tendit motus æquabilis C D, ipſam C D diminui recta
D E, ut nempe, peracto tempore F, grave inveniatur
ſemper in puncto E. Quod ſi, utroque hoc caſu, ſeorſim,
uti diximus, duos motus conſideremus, alterumque ab al-
tero nullo modo impediri cogitemus, hinc jam acceleratio-
nis gravium cadentium cauſam legesque reperire licebit. Et
primum quidem duo iſta ſimul oſtendemus.
PROPOSITIO I.
ÆQualibus temporibus æquales celeritatis par-
tes gravi cadenti accreſcere, & ſpatia æqua-
libus temporibus ab initio deſcenſus emenſa, augeri
continue æquali exceſſu.
tes gravi cadenti accreſcere, & ſpatia æqua-
libus temporibus ab initio deſcenſus emenſa, augeri
continue æquali exceſſu.
Ponatur grave aliquod, ex quiete in A, primo tempore
22TAB. V.
Fig. 1. lapſum eſſe per ſpatium A B, atque ubi pervenit in B, ac-
quiſiviſſe celeritatem qua deinceps, tempore ſecundo, mo-
tu æquabili, percurrere poſſet ſpatium quoddam B D. Sci-
mus ergo ſpatium ſecundo tempore peragendum majus fore
ſpatio B D, quia vel ceſſante in B omni gravitatis
22TAB. V.
Fig. 1. lapſum eſſe per ſpatium A B, atque ubi pervenit in B, ac-
quiſiviſſe celeritatem qua deinceps, tempore ſecundo, mo-
tu æquabili, percurrere poſſet ſpatium quoddam B D. Sci-
mus ergo ſpatium ſecundo tempore peragendum majus fore
ſpatio B D, quia vel ceſſante in B omni gravitatis