Descartes, René, Renati Des-Cartes principia philosophiae

List of thumbnails

< >
101
101
102
102
103
103
104
104
105
105
106
106
107
107
108
108
109
109
110
110
< >
page |< < of 334 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s>
                <pb pagenum="103"/>
              confuſio minús videtur convenire cum ſummâ Dei
                <lb/>
              rerum creatoris perfectione, quàm proportio vel ordo,
                <lb/>
              &sminús diſtinctè etiam à nobis percipi poteſt, nul­
                <lb/>
              Iaque proportio, nulluſve ordo ſimplicior eſt, & co­
                <lb/>
                <arrow.to.target n="marg735"/>
              gnitu facilior, quàm ille qui conſtat omnimodà aequa­
                <lb/>
              litate: idcirco hic ſuppono omnes materiae particulas
                <lb/>
              initio fuiſſe, tam in magnitudine quàm in motu, inter
                <lb/>
              ſe oequales, & nullam in univerſo inaequalitatem re­
                <lb/>
              linquo, proeter illam quae eſt in ſitu Fixarum, & quae
                <lb/>
                <arrow.to.target n="marg736"/>
              unicuique coelum noctu intuenti tam clarè apparet,
                <lb/>
              ut negari planè non poſſit. </s>
              <s>Atque omnino parum
                <lb/>
              refert, quid hoc pacto ſupponatur, quia poſtea juxta
                <lb/>
              leges naturae eſt mutandum. </s>
              <s>Et vix aliquid ſupponi
                <lb/>
              poteſt, ex quo non idem eſſedus (quanquam fortaſſe
                <lb/>
                <arrow.to.target n="marg737"/>
              operoſiùs) per eaſdem naturae leges deduci poſſit: cùm
                <lb/>
              enim illarum ope materia formas omnes quarum eſt
                <lb/>
              capax, ſucceſſivà aſſumat, ſi formas iſtas ordine con­
                <lb/>
              ſideremus, tandem ad iliam quae eſt hujus mundi
                <lb/>
              polterimus devenire: adeò ut hic nihil erroris ex falſâ
                <lb/>
                <arrow.to.target n="marg738"/>
              ſuppoſitione ſit timendum. </s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s>
                <margin.target id="marg731"/>
              XLVII.
                <lb/>
              Harum ſuppoſitionum
                <lb/>
              falſitatem non impe­
                <lb/>
              dire, quominùs ea
                <lb/>
              quae ex ipſis dedu-</s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s>
                <margin.target id="marg732"/>
              25</s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s>
                <margin.target id="marg733"/>
              centur, vera & certa
                <lb/>
              eſſe poſſint. </s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s>
                <margin.target id="marg734"/>
              5</s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s>
                <margin.target id="marg735"/>
              5</s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s>
                <margin.target id="marg736"/>
              10</s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s>
                <margin.target id="marg737"/>
              15</s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s>
                <margin.target id="marg738"/>
              20</s>
            </p>
            <figure id="fig9" number="9"/>
            <p type="main">
              <s>
                <arrow.to.target n="marg739"/>
                <lb/>
              Itaque, ut naturae legum efficacitatem in propoſitâ
                <lb/>
              hypotheſi oſtendere incipiamus, conſiderandum eſt
                <lb/>
              illas particulas, in quas totam hujus mundi materiam
                <lb/>
              initio diviſam ſuiſſe ſupponimus, non potuiſſe quidem
                <lb/>
                <arrow.to.target n="marg740"/>
              initio eſſe ſphaericas, quia plures globuli, ſimul juncti,
                <lb/>
              ſpatium continuum non replent; ſed cujuſcunque
                <lb/>
              figurae tunc fuerint, eas non potuiſſe ſucceſſu tem­
                <lb/>
              poris non fieri rotundas, quandoquidem varios habue­
                <lb/>
              runt motus circulares. </s>
              <s>Cúm enim in principio ſatis
                <lb/>
                <arrow.to.target n="marg741"/>
              magnâ vi motae fuerint, ut unae ab aliis ſejungerentur,
                <lb/>
              eadem illa vis perſeverans, haud dubiè ſatis magna </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>