Biancani, Giuseppe, Aristotelis loca mathematica, 1615

Page concordance

< >
Scan Original
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
< >
page |< < of 355 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.001889">
                <pb pagenum="106" xlink:href="009/01/106.jpg"/>
              etiam marium receſſu; ſic mare ab Ambraciæ portu 10. millia paſſuum; ab
                <lb/>
              Athenarum verò
                <expan abbr="quinq;">quinque</expan>
              millia, & alijs in locis plus minuſuè receſſiſſe ſcri­
                <lb/>
              bit. </s>
              <s id="s.001890">Huc facit locus quidam Strabonis ex lib. 12. de Pyramo Ciliciæ fluuio:
                <lb/>
              ſic; montes verò egreſſus tantum limum in mare deducit, partim ex Ca­
                <lb/>
              taonia, partim ex Ciliciæ campis, vt huiuſmodi de eo oraculum feratur;</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001891">
                <emph type="italics"/>
              Tempus erit rapidis olim cum Pyramus vndis
                <lb/>
              In ſacram veniet congeſto litore, Cyprum:
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001892">hic enim fluuius è regione Cypri inſulæ in mari influit, &c. </s>
              <s id="s.001893">hæc Strabo.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001894">Verùm recentiora non deſunt exempla. </s>
              <s id="s.001895">Rauenna olim erat in extremo
                <lb/>
              littore ſita, nunc paulatim aggeratione aucto litore, mare multum ab ea
                <lb/>
              receſſit. </s>
              <s id="s.001896">Patauium pariter, vt fertur mare alluebat, quod modo 25. paſſuum
                <lb/>
              millibus ab eo diſtat. </s>
              <s id="s.001897">Aæſtuarium ipſum Venetum, ob arenas à varijs flu­
                <lb/>
              minibus in ipſum immiſſas adeò fundum extulit, vt vix amplius nauigatio­
                <lb/>
              ni ſit aptum,
                <expan abbr="periculamq́">periculamque</expan>
              ; ſit ne Venetiarum mirabilis locus, ex maritimo
                <lb/>
              fiat terreſtris. </s>
              <s id="s.001898">demum exemplum ſit Bononienſium Renus, qui quamuis exi­
                <lb/>
              guus ſit torrens, paucis tamen annis Padum ipſum, in quem immiſſus fue­
                <lb/>
              rat arena ita repleuit, vt & ſibi, & Pado magno vicinorum agrorum damno
                <lb/>
              viam in mare obſtruxerit. </s>
              <s id="s.001899">Cum igitur mare ob hanc ad aggerationem co­
                <lb/>
              gatur ſe quotidie magis recipere,
                <expan abbr="fiatq́">fiatque</expan>
              ; propterea alueus ipſius anguſtior,
                <lb/>
                <expan abbr="atq;">atque</expan>
              elatior, neceſſe eſt etiam ipſam quoque maris aquam quotidie magis
                <lb/>
              coanguſtari,
                <expan abbr="atq;">atque</expan>
              attolli, & aliquando futurum, vt exundare incipiat. </s>
              <s id="s.001900">quod
                <lb/>
              iam
                <expan abbr="pleriſq;">pleriſque</expan>
              in locis accidit, vt in littore Baltico, Danico, & Hollandico,
                <lb/>
              quibus in locis ſunt hac tempeſtate extructi prælongi, ac præalti aggeres
                <lb/>
              contra maritimas innundationes: quibus antiquitus minimè fuiſſe opus hi­
                <lb/>
              ſtoricorum, ac
                <expan abbr="Geographorũ">Geographorum</expan>
              ſilentium comprobat. </s>
              <s id="s.001901">Hoc igitur modo ter­
                <lb/>
              ra, qua montes,
                <expan abbr="collesq́">collesque</expan>
              ; conſtant paulatim ab aquis in maris concauitates
                <lb/>
              deportata, cauſa eſt, vt mare ſenſim modo hac, modo illac, terræ ſuperfi­
                <lb/>
              ciei ſuperfundatur,
                <expan abbr="terraq́">terraque</expan>
              ; iterum, quemadmodum exordio mundi inhabi­
                <lb/>
              tabilis reddatur: quod tunc maximè accidet cum aquæ tam fluuiales, quàm
                <lb/>
              pluuiæ, ſuper faciem terræ perpetuò diſcurrentes, totam illam montanam
                <lb/>
              terram in priſtinum locum, vbi ab initio fuerat,
                <expan abbr="vndeq́">vndeque</expan>
              ; ſublata fuit, reſti­
                <lb/>
              tuerint; tunc terra erit iterum rotunda, & ſphærica, hoc eſt ſuæ primigeniæ
                <lb/>
              iterum figuræ reſtituetur: quapropter mare etiam rurſus ſicut initio mundi
                <lb/>
              totam terræ faciem
                <expan abbr="circumquaq;">circumquaque</expan>
              innundabit, quod probare volebam.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001902">
                <emph type="italics"/>
              Tantum æui mutare potest longæua vetuſtas.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001903">Hinc nonnulla colligi poſſunt non minus notatu, ac ſcitu, quàm præceden­
                <lb/>
              tia digniſſima, quibus Ethnicorum Philoſophorum error redarguatur, ſides
                <lb/>
              verò noſtra magis roboretur: mundum nimirum ab æterno neutiquam ex­
                <lb/>
              titiſſe, vel ſaltem terram ab æterno non fuiſſe hac figura præditam, qua nunc
                <lb/>
              videmus, nec mundum perpetuò duraturum. </s>
              <s id="s.001904">nam ſi hæc montuoſa illi figu­
                <lb/>
              ra ab æterno ineſſet, iampridem tota illa montium tuberoſitas fuiſſet ab
                <lb/>
              aquis exæſa, & conſumpta:
                <expan abbr="neq;">neque</expan>
              æterna erit, quia ſucceſſu temporis, vt pro­
                <lb/>
              bauimus, reducetur ad rotunditatem,
                <expan abbr="atq;">atque</expan>
              à mari innundabitur, & idcircò
                <lb/>
              inhabitabilis, vnde neceſſariò mortalium genus interibit. </s>
              <s id="s.001905">Quapropter niſi
                <lb/>
              igne illo, quem ſacræ literæ innuunt cataclyſmus ille præueniatur, aqua
                <lb/>
              mundus interiturus eſſet. </s>
              <s id="s.001906">ſed de his hactenus.</s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>