Biancani, Giuseppe
,
Aristotelis loca mathematica
,
1615
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 355
>
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 355
>
page
|<
<
of 355
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001889
">
<
pb
pagenum
="
106
"
xlink:href
="
009/01/106.jpg
"/>
etiam marium receſſu; ſic mare ab Ambraciæ portu 10. millia paſſuum; ab
<
lb
/>
Athenarum verò
<
expan
abbr
="
quinq;
">quinque</
expan
>
millia, & alijs in locis plus minuſuè receſſiſſe ſcri
<
lb
/>
bit. </
s
>
<
s
id
="
s.001890
">Huc facit locus quidam Strabonis ex lib. 12. de Pyramo Ciliciæ fluuio:
<
lb
/>
ſic; montes verò egreſſus tantum limum in mare deducit, partim ex Ca
<
lb
/>
taonia, partim ex Ciliciæ campis, vt huiuſmodi de eo oraculum feratur;</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001891
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Tempus erit rapidis olim cum Pyramus vndis
<
lb
/>
In ſacram veniet congeſto litore, Cyprum:
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001892
">hic enim fluuius è regione Cypri inſulæ in mari influit, &c. </
s
>
<
s
id
="
s.001893
">hæc Strabo.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001894
">Verùm recentiora non deſunt exempla. </
s
>
<
s
id
="
s.001895
">Rauenna olim erat in extremo
<
lb
/>
littore ſita, nunc paulatim aggeratione aucto litore, mare multum ab ea
<
lb
/>
receſſit. </
s
>
<
s
id
="
s.001896
">Patauium pariter, vt fertur mare alluebat, quod modo 25. paſſuum
<
lb
/>
millibus ab eo diſtat. </
s
>
<
s
id
="
s.001897
">Aæſtuarium ipſum Venetum, ob arenas à varijs flu
<
lb
/>
minibus in ipſum immiſſas adeò fundum extulit, vt vix amplius nauigatio
<
lb
/>
ni ſit aptum,
<
expan
abbr
="
periculamq́
">periculamque</
expan
>
; ſit ne Venetiarum mirabilis locus, ex maritimo
<
lb
/>
fiat terreſtris. </
s
>
<
s
id
="
s.001898
">demum exemplum ſit Bononienſium Renus, qui quamuis exi
<
lb
/>
guus ſit torrens, paucis tamen annis Padum ipſum, in quem immiſſus fue
<
lb
/>
rat arena ita repleuit, vt & ſibi, & Pado magno vicinorum agrorum damno
<
lb
/>
viam in mare obſtruxerit. </
s
>
<
s
id
="
s.001899
">Cum igitur mare ob hanc ad aggerationem co
<
lb
/>
gatur ſe quotidie magis recipere,
<
expan
abbr
="
fiatq́
">fiatque</
expan
>
; propterea alueus ipſius anguſtior,
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
elatior, neceſſe eſt etiam ipſam quoque maris aquam quotidie magis
<
lb
/>
coanguſtari,
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
attolli, & aliquando futurum, vt exundare incipiat. </
s
>
<
s
id
="
s.001900
">quod
<
lb
/>
iam
<
expan
abbr
="
pleriſq;
">pleriſque</
expan
>
in locis accidit, vt in littore Baltico, Danico, & Hollandico,
<
lb
/>
quibus in locis ſunt hac tempeſtate extructi prælongi, ac præalti aggeres
<
lb
/>
contra maritimas innundationes: quibus antiquitus minimè fuiſſe opus hi
<
lb
/>
ſtoricorum, ac
<
expan
abbr
="
Geographorũ
">Geographorum</
expan
>
ſilentium comprobat. </
s
>
<
s
id
="
s.001901
">Hoc igitur modo ter
<
lb
/>
ra, qua montes,
<
expan
abbr
="
collesq́
">collesque</
expan
>
; conſtant paulatim ab aquis in maris concauitates
<
lb
/>
deportata, cauſa eſt, vt mare ſenſim modo hac, modo illac, terræ ſuperfi
<
lb
/>
ciei ſuperfundatur,
<
expan
abbr
="
terraq́
">terraque</
expan
>
; iterum, quemadmodum exordio mundi inhabi
<
lb
/>
tabilis reddatur: quod tunc maximè accidet cum aquæ tam fluuiales, quàm
<
lb
/>
pluuiæ, ſuper faciem terræ perpetuò diſcurrentes, totam illam montanam
<
lb
/>
terram in priſtinum locum, vbi ab initio fuerat,
<
expan
abbr
="
vndeq́
">vndeque</
expan
>
; ſublata fuit, reſti
<
lb
/>
tuerint; tunc terra erit iterum rotunda, & ſphærica, hoc eſt ſuæ primigeniæ
<
lb
/>
iterum figuræ reſtituetur: quapropter mare etiam rurſus ſicut initio mundi
<
lb
/>
totam terræ faciem
<
expan
abbr
="
circumquaq;
">circumquaque</
expan
>
innundabit, quod probare volebam.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001902
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Tantum æui mutare potest longæua vetuſtas.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001903
">Hinc nonnulla colligi poſſunt non minus notatu, ac ſcitu, quàm præceden
<
lb
/>
tia digniſſima, quibus Ethnicorum Philoſophorum error redarguatur, ſides
<
lb
/>
verò noſtra magis roboretur: mundum nimirum ab æterno neutiquam ex
<
lb
/>
titiſſe, vel ſaltem terram ab æterno non fuiſſe hac figura præditam, qua nunc
<
lb
/>
videmus, nec mundum perpetuò duraturum. </
s
>
<
s
id
="
s.001904
">nam ſi hæc montuoſa illi figu
<
lb
/>
ra ab æterno ineſſet, iampridem tota illa montium tuberoſitas fuiſſet ab
<
lb
/>
aquis exæſa, & conſumpta:
<
expan
abbr
="
neq;
">neque</
expan
>
æterna erit, quia ſucceſſu temporis, vt pro
<
lb
/>
bauimus, reducetur ad rotunditatem,
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
à mari innundabitur, & idcircò
<
lb
/>
inhabitabilis, vnde neceſſariò mortalium genus interibit. </
s
>
<
s
id
="
s.001905
">Quapropter niſi
<
lb
/>
igne illo, quem ſacræ literæ innuunt cataclyſmus ille præueniatur, aqua
<
lb
/>
mundus interiturus eſſet. </
s
>
<
s
id
="
s.001906
">ſed de his hactenus.</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>