Hinc quoq; vt ſupra patet pontentiam in A ad potentiam in E eſ
ſe, vt BL ad BM; potentiamq; in A ad potentiam in O, vt BL
ad BS. atque potentiam in E ad potentiam in O, vt BM
ad BS.
ſe, vt BL ad BM; potentiamq; in A ad potentiam in O, vt BL
ad BS. atque potentiam in E ad potentiam in O, vt BM
ad BS.
Præterea ſi in B alia intelligatur potentia, ita vt duæ ſint poten
tiæ pondus ſuſtinentes; minor erit potentia in B ſuſtinens pon
dus PQ vecte BO, quàm pondus CD vecte BA aduerſo au
tem maior requiritur potentia in B ad ſuſtinendum pondus FG ve
cte BE, quàm pondus CD vecte AB. ducta enim kN ipſi EB
perpendicularis, erit EN ipſi AL æqualis: quare EM ipſa LA
maior erit. ergo maiorem habebit proportionem EM ad EB,
quàm LA ad AB; & LA ad AB maiorem, quàm SO ad OB;
quæ ſunt proportiones potentiæ ad pondus.
tiæ pondus ſuſtinentes; minor erit potentia in B ſuſtinens pon
dus PQ vecte BO, quàm pondus CD vecte BA aduerſo au
tem maior requiritur potentia in B ad ſuſtinendum pondus FG ve
cte BE, quàm pondus CD vecte AB. ducta enim kN ipſi EB
perpendicularis, erit EN ipſi AL æqualis: quare EM ipſa LA
maior erit. ergo maiorem habebit proportionem EM ad EB,
quàm LA ad AB; & LA ad AB maiorem, quàm SO ad OB;
quæ ſunt proportiones potentiæ ad pondus.
Similiter oſtendetur potentiam in B pondus vecte AB ſuſti
nentem ad potentiam in eodem puncto B vecte EB ſuſtinentem
eſſe, vt LA ad EM; ad potentiam autem in B pondus vecte OB
ſuſtinentem ita eſſe, vt AL ad OS. quæ verò vectibus EB OB
ſuſtinent inter ſe ſe eſſe, vt EM ad OS.
nentem ad potentiam in eodem puncto B vecte EB ſuſtinentem
eſſe, vt LA ad EM; ad potentiam autem in B pondus vecte OB
ſuſtinentem ita eſſe, vt AL ad OS. quæ verò vectibus EB OB
ſuſtinent inter ſe ſe eſſe, vt EM ad OS.
Deinde vt in iis, quæ ſuperius dicta ſunt, demonſtrabimus po
tentiam in B ad potentiam in E eam habere proportionem, quam
EM ad MB; & potentiam in B ad potentiam in A ita eſſe, vt AL ad
LB, potentiamq; in B ad potentiam in O, vt OS ad SB.
tentiam in B ad potentiam in E eam habere proportionem, quam
EM ad MB; & potentiam in B ad potentiam in A ita eſſe, vt AL ad
LB, potentiamq; in B ad potentiam in O, vt OS ad SB.
Sit autem vectis AB
horizonti æquidiſtans,
cuius fulcimentum B,
grauitatiſq; centrum H
ponderis AC ſit ſupra
vectem: moueaturq; ve
ctis in BE, ac pondus
in EF, potentiaq; in G.
ſimiliter vt ſupra oſten
detur potentiam in G
pondus EF sustinen
106[Figure 106]
tem minorem eſſe potentia in D pondus AC ſuſtinente. cùm
horizonti æquidiſtans,
cuius fulcimentum B,
grauitatiſq; centrum H
ponderis AC ſit ſupra
vectem: moueaturq; ve
ctis in BE, ac pondus
in EF, potentiaq; in G.
ſimiliter vt ſupra oſten
detur potentiam in G
pondus EF sustinen
106[Figure 106]tem minorem eſſe potentia in D pondus AC ſuſtinente. cùm