Biancani, Giuseppe, Aristotelis loca mathematica, 1615

Table of figures

< >
[Figure 121]
[Figure 122]
[Figure 123]
[Figure 124]
[Figure 125]
[Figure 126]
[Figure 127]
[Figure 128]
[Figure 129]
[Figure 130]
[Figure 131]
[Figure 132]
[Figure 133]
[Figure 134]
[Figure 135]
[Figure 136]
[Figure 137]
[Figure 138]
[Figure 139]
[Figure 140]
[Figure 141]
[Figure 142]
[Figure 143]
[Figure 144]
[Figure 145]
[Figure 146]
[Figure 147]
[Figure 148]
[Figure 149]
[Figure 150]
< >
page |< < of 355 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.002176">
                <pb pagenum="127" xlink:href="009/01/127.jpg"/>
              quem gyrum optimè concipiemus, ſi imaginemur triangulum A B C, cir­
                <lb/>
              cumuerti circa lineam horizontalem A C L, fixam, tanquam circa axem. </s>
              <s id="s.002177">in
                <lb/>
              hac enim conuerſione angulus Iridis B, deſcribet circulum, qui erit Iris, &
                <lb/>
              pertranſibit omnes angulos, qui in tali Solis, oculi, ac nubis ſitu, arcum ef­
                <lb/>
              ficere ſunt idonei.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.002178">Sed contra prædicta de angulo Iridis determinato eadem nobis obijcies,
                <lb/>
              quæ nos ſupra ad finem numeri 164. Ariſt. & alijs obiecimus, plures
                <expan abbr="nimi-rũ">nimi­
                  <lb/>
                rum</expan>
              poſſe conſtitui angulos æquales angulo Iridis B, in plano trianguli A B C,
                <lb/>
              qui non ſint in eodem orbe conſtituti, in quo ſunt omnes anguli B. </s>
              <s id="s.002179">Iridem
                <lb/>
              reflectentes,
                <expan abbr="quiq;">quique</expan>
              reflexionem faciant ad eundem oculum C, vnde ſequitur
                <lb/>
              prædictam Iridis altitudinem non eſſe, vti diximus, determinatam, cum
                <lb/>
              poſſit angulus B, alios ſibi æquales tam ſupra, quàm infra habere, qua ra­
                <lb/>
              tione deberet etiam Iris, & altius, & inferius apparere.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.002180">Huic dubitationi reſpondeo, quod quamuis huiuſmodi plures anguli
                <lb/>
              æquales fiant, non tamen Iridis generationi obſtant, quinimò ad eam valdè
                <lb/>
              neceſſarij ſunt;
                <expan abbr="">cum</expan>
              enim omnes ſint in
                <expan abbr="circunferẽtia">circunferentia</expan>
              circuli A C D B, quar­
                <lb/>
              tæ figuræ num. </s>
              <s id="s.002181">164. quæ modo inſpicienda eſt, vt ſunt in ea anguli A D C,
                <lb/>
              A B C; quæ circunferentia ob ſui circuli immenſitatem ad ſenſum eſt inſtar
                <lb/>
              lineæ rectæ, fit vt omnes illi anguli tàm qui ſupra B, quàm qui infra ſunt,
                <lb/>
              ſint quoad ſenſum in eadem recta C D B, ante viſum protenſa,
                <expan abbr="ſicq́">ſicque</expan>
              ; Iris, qui
                <lb/>
              apparet in D, & in B, &c. </s>
              <s id="s.002182">ob medij rorantis multiplicationem vnam
                <expan abbr="tãtùm">tantùm</expan>
                <lb/>
              oculo Iridem repreſentet. </s>
              <s id="s.002183">locus tamen, in quo apparet, & vbi eſt angulus
                <lb/>
              B, qui propriè Iridis appellatur, eſt in tanta diſtantia à centro arcus, quan­
                <lb/>
              ta eſt ab eodem centro ad oculum, vt ſupra dictum eſt.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.002184">Quod verò alibi extra circunferentiam illius circuli, poni nequeat angu­
                <lb/>
              lus æqualis angulo B, præſentis figuræ, qui reflectat ad C. patet ſic, ſit enim
                <lb/>
              angulus A N O, ſemirectas, & ideò æqualis angulo B, erunt ergo B C, N O,
                <lb/>
              parallelæ, quare non concurrent ambæ ad C, ſed altera ad E, altera verò ad
                <lb/>
              O, quæ propterea oculo in O, poſito Iridem efficeret, non autem oculo C:
                <lb/>
                <expan abbr="ſicq́">ſicque</expan>
              ; oculus C, & oculus O, viderent diuerſos arcus. </s>
              <s id="s.002185">eodem modo oſtendi
                <lb/>
              poteſt,
                <expan abbr="neq;">neque</expan>
              in ſuperiori parte nubis vbi P, conſtitui poſſe angulum æqualem
                <lb/>
              angulo B, qui oculo C, Iridem valeat oſtendere. </s>
              <s id="s.002186">Ex quibus ſatis patefacta
                <lb/>
              eſt cauſa rotunditatis arcus, angulus ſcilicet determinatus cum diſtantia­
                <lb/>
              rum C D, D B, paritate, necnon cum medij rorantis ſufficienti multiplica­
                <lb/>
              tione. </s>
              <s id="s.002187">Ex his etiam Iridis definitio in hunc modum concinnari poteſt, Iris
                <lb/>
              eſt arcus multicolor in nube rorida, ex radiorum Solis, aut Lunæ reflexio­
                <lb/>
              ne ſub ſtatuto angulo effulgens.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.002188">Octauo loco Problemata nonnulla reſoluemus.</s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>